De een na de andere taxi stopt voor de deur en rijdt direct verder nadat de passagier(s) is/zijn uitgestapt, het parkeren gaat erg moeilijk vanwege de smalle wegen hier te Land van Dijk, alwaar ik mij op dit moment bevind. Een voor een stappen de gasten binnen, met of zonder een bloemetje en of cadeau in de hand. Enkelen hebben voor het gemak gekozen en drukken de jarige een enveloppe in de hand na of tijdens de handdruk. Goed oplettend valt het wel op wie direct dan wel indirect is uitgenodigd.
U heeft het inmiddels geraden, we bevinden ons op een feest, een bigi yari, de jarige heeft “Sara” gezien. Sara!!!!! Wie is Sara en wat betekent dat? Sara gezien hebben betekent ‘vijftig geworden zijn’ bij vrouwen. Mannen die 50 worden, zien Abraham. Wat bijbels klinkt het zo allemaal. De goudgele kleur waarin de jarige is gestoken maakt het feestje compleet.
Heel opvallend is de discipline die aan de dag gelegd wordt op het feest. Een ieder wacht rustig zijn beurt af om de jarige te feliciteren, het liefst met een brede smile en een uitbundige lach, gevolgd door enkele brasa’s en de warme bosi’s. Daarna neemt men rustig plaats en dit herhaalt zich de hele avond door.
Dit is wat wij dagelijks in ons leven missen, zowel in ons privé leven als op het werk. De discipline, het gedisciplineerd handelen, klaar staan voor een ander, bekend of onbekend. Over enkele weken viert onze geliefde Republiek haar 39-jarige onafhankelijkheid. Sara of geen Sara, Abraham of geen Abraham, het zal zeker op een gedisciplineerde wijze gevierd worden. Wat echter achterwege blijft is ons eigen gedisciplineerd handelen en gedrag buiten het feestgebeuren. Hoe willen wij dit mooie land dan vooruit stuwen?
Weer even terug op het feest, waar de muziekformatie al langer dan een uur aan het optreden is. Wat een gelach, een gegil, hiep hiep hiep hoera……….!!!!!. Het klinkt net een ingestudeerd stuk, ongedwongen, uit volle borst, heel energiek.
Een heel gezellige sfeer en toch word ik overrompeld met de volgende vragen. Verschijnen wij dagelijks met z’n allen zo gedisciplineerd en op tijd op het werk? Pakken wij zo gedisciplineerd de taxi naar het werk als ons eigen transportmiddel ons een dag in de steek laat of indien wij een dagje niet kunnen rekenen op ons openbaar transport? Gedragen wij ons ook zo eensgezind op de werkvloer en elders? Vervullen wij onze dagelijkse taken en onze plichten jegens onszelf, land en volk met de zelfde flair, glimlach en plezier? Werken we zo ondersteunend naar elkaar toe in onze dagelijkse verhouding met elkaar? Zijn we zo lief en zo aardig naar elkaar toe met de nodige bosi’s en brasa’s en niet te vergeten die brede smile? Nemen wij dagelijks “symbolische” bloemen en cadeautjes mee als wij uit huis vertrekken of zijn ze in huis uitgedeeld? Hoeveel personen heeft u vandaag gecomplimenteerd, hetzij op het werk of daarbuiten. Verdiende niemand een compliment van u? Weet u nog hoe uw smile er hedenochtend uitzag toen u uit huis vertrok? Was er immers een smile op uw gezicht af te lezen?
Voor velen van u als trouwe lezers zal het antwoord neen de boventoon voeren. Heeft u zich inmiddels afgevraagd waarom? Is dat uw ware aard? Neen toch!!!! Of is de vertoning op het feestje slechts een valse vertoning of slechts een moment opname? Als het om njang, driengi en prisiri gaat is er toch niets fout aan. Neks no fout, toch? Jawel, jawel, jawel, zou mijn vriend hoofdschuddend en bijna hakkelend gezegd hebben. Alles is fout. Als uw grondhouding, uw grondgedachte een foutieve is, zullen alle handelingen die daaruit voortvloeien alles behalve goed zijn.
Het is nu tijd voor het laatste muziekstuk. Weinig mensen, volle zaal. Hoe rijm je dat? Heel eenvoudig. Weinig is een relatief begrip. Wat zich allemaal hier op de dansvloer voltrekt moet u hebben gezien. Wat een inspanning, wat een creativiteit op de dansvloer, wat een doorzettingsvermogen, oma en opa vergeten de knie en de rugpijn met al hun innovatieve dansbewegingen, wat een transpiratie. Een geurtje hoort er natuurlijk ook bij. Door in te gaan op de uitnodiging heb ik een van mijn beste lessen kunnen leren. Deze kunnen en mogen we best met z’n allen toepassen om onszelf, onze naasten, en ons geliefd land vooruit te helpen. Discipline in alle opzichten, eensgezindheid, plichtsgetrouw, ondersteunend naar elkaar toe, liefdevol en enthousiasme, oprechte waardering, inspanning getroosten, creatief en inventief, doorzettingsvermogen aan de dag leggen, geklaag achterwege laten, en bereid zijn te zweetdruppels voor mama Sranan te laten vallen. Dank voor de uitnodiging.
Victor Jones