Cleon Gonsalves Jardin de Ponte van de Progressieve Arbeiders en Landbouwers Unie (PALU) zegt dat uit het Stabilisatieplan en de IMF-overeenkomst blijkt dat de regering de huidige crisis teveel beschouwt als een financieel-economische crisis.
De vele hervormingen in deze twee beleidsdocumenten zijn teveel van financieel- economische aard, terwijl de crisis waar Suriname mee te maken heeft alomvattend is. Het gaat dus niet alleen om een financieel economisch vraagstuk, maar evenzeer om vraagstukken die te maken hebben met alle sectoren van de samenleving. De crisis behoeft daarom een integrale aanpak, aldus de PALU-parlementariër.
Crisis alomvattend
Gonsalves: “We hebben te maken met een morele crisis, een crisis op het gebied van onderwijs, in de gezondheidszorg, een crisis in sociale hulpverlening, huisvesting en de rechterlijke macht. De crisis is alomvattend. En bijgevolg moeten de oplossingen ook alomvattend zijn.” Hij is de mening toegedaan dat oplossingen die slechts gericht zijn op bepaalde aspecten van een crisis zonder de overige aspecten erbij te betrekken, niet het gewenste resultaat zullen hebben. De landbouwsector zal succesvol ontwikkeld kunnen worden, indien onder andere het onderwijs in deze sector ook erbij wordt betrokken. Gronduitgifte en landhervorming kunnen slechts op een juiste wijze plaatsvinden, indien ook de infrastructuur wordt aangepakt. De productie kan slechts goed ontwikkeld worden, indien daarbij wordt meegenomen de immigratie van speciale groepen van arbeiders en zeker ook de certificering, export- en transportfaciliteiten en afzetmarkten. En op al deze gebieden vindt Gonsalves dat er een dringende behoefte aan hervorming en crisis beheersing is.
Middengroep verarmt
Gonsalves onderscheidde ook de IMF-overeenkomst van het onder behandeling zijnde Stabilisatie- en Herstelplan: “De realisering van het Stabilisatie- en Herstelplan is afhankelijk gesteld van de financiering en vooral de voortgang van hetgeen is overeengekomen met het IMF. Maar het omgekeerde, dus het over de brug komen van betalingsbalanssteun, is niet afhankelijk van de uitvoering en de voortgang van het herstelplan”. Voorts heeft het uitvoeren van de IMF-overeenkomst het gevolg, dat de armen arm zullen blijven, de rijken rijk blijven, maar de middengroep zal verarmen. Terwijl juist de middengroep belangrijk is voor de ontwikkeling van Suriname. De middengroep die voor het merendeel bestaat uit landbouwers en arbeiders, waaronder ook ambtenaren.
Gonsalves zegt dat de IMF-maatregelen nu onder deze omstandigheden hard aankomen bij de bevolking. Hij vroeg zich af of de regering andere alternatieven voor financiering had onderzocht. Voorts vroeg hij zich af of Suriname de IMF- overeenkomst nog kan wijzigen. Zo niet, dan zou volgens hem de bespreking ervan in het parlement tijdverlies zijn. Veel van de hervormingen die door het IMF worden bepaald, hadden veel eerder kunnen plaatsvinden onder gunstigere omstandigheden. Veel van die hervormingen waren namelijk reeds door onder andere de PALU-fractie onder de vorige regering voorgesteld.
Gebrekkig plan
Tenslotte gaf Gonsalves in het parlement aan dat in de planning en uitvoering van beleid, het een goed gebruik is van groot naar klein te werken. Maar nu is het crisisplan voor de komende twee jaar in behandeling bij De Nationale Assemblee. Hij vroeg zich af wanneer het lange termijnplan en het meerjaren ontwikkelingsplan het parlement zal bereiken. Voorts ontbreekt in dit plan prestatie-indicatoren en een duidelijk tijdspad in tegenstelling tot de IMF-overeenkomst. Bovendien is aangegeven dat het plan 1.034 miljoen Amerikaanse dollar zal kosten. De plan- en uitvoeringscapaciteit van de afgelopen jaren van de regering is niet meer dan 300 miljoen Amerikaanse dollar per jaar voor ontwikkelingsinvesteringen. “Meer dan 1 miljard Amerikaanse dollar in twee jaar is dus volgens de huidige trend volstrekt onmogelijk,” aldus Gonsalves.