De bestaande landgrens tussen Guyana en Venezuela, die werd geregeld via de arbitrale uitspraak van 1899, moet worden gerespecteerd, tenzij of totdat anders is bepaald door een bevoegde juridische instantie, schrijft Brian Nichols, de Amerikaanse adjunct-staatssecretaris voor aangelegenheden op het westelijk halfrond, op Twitter, waar News Room melding van maakt.
The 1899 arbitral award determined the land boundary between Guyana and Venezuela and should be respected unless or until otherwise determined by a competent legal body.
The U.S. supports a peaceful resolution to this issue.
— Brian A. Nichols (@WHAAsstSecty) October 5, 2022
Nichols zegt dat de Verenigde Staten een vreedzame oplossing voor de grenscontroverse tussen Guyana en Venezuela steunen. Hij benadrukte echter dat de bestaande grens moet worden gerespecteerd totdat er een beslissing is genomen aan het einde van het lopende juridische proces.
Venezuela beweert dat de Guyanese Essequibo-regio en ongeveer 70 procent van Guyana’s grondgebied en aanzienlijke offshore-oliereserves ertoe behoren, in strijd met de arbitrale uitspraak van 1899. Nadat eerdere pogingen tot dialoog mislukten, is de controverse doorverwezen naar het Internationaal Gerechtshof (ICJ).
Het ICJ heeft al geoordeeld dat het de jurisdictie heeft om de grenscontroverse te behandelen en ontving Guyana’s documentatie over de gegrondheid van zijn zaak tegen Venezuela.
Guyana verzoekt om een beslissing dat de arbitrale uitspraak van 1899 die de grens bepaalt, geldig en bindend is voor Guyana en Venezuela, en dat de grens die is vastgesteld door die uitspraak en de overeenkomst van 1905 die de grens afbakent, de wettige grens is tussen Guyana en Venezuela.
Venezuela eiste ten tijde van de Latijns-Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlogen meer dan de helft van het grondgebied van de toenmalige Britse kolonie Guyana op. Guyana stelt dat de grens tussen de naties werd verduidelijkt in de arbitrale uitspraak van 1899, ondertekend door Guyana, terwijl Venezuela de uitspraak een “Anglo-Russische samenzwering” noemde.
