We naderen zo zoetjes aan de momenten waarbij we met zijn allen vrede zullen prediken, vrede willen en zullen sluiten met onze naasten, ook al zijn we de afgelopen elf maanden erg onaangenaam naar hen toe geweest. We zullen de een na de andere vriend omhelzen, de positieve lichaamsgebaren naar zowel bekenden als onbekenden toe en de ontelbare handdrukken. We zullen verder meedoen aan de vele eet- en drinkfestijnen, hetzij zelf georganiseerd of door anderen zoals bedrijven, gezinnen, families, clubjes, organisaties, verenigingen, vrienden, kennissen, afdelingen. Hoe zullen we onszelf moeten delen en of moeten verplaatsen gedurende de decemberdrukte in het verkeer, rondom het kerst gebeuren?
De één heeft er twee diners op één avond, terwijl de andere het dubbele heeft. Waaraan geeft u de prioriteit? Een familie etentje of ….. (u vult maar zelf in). Wordt december of is december een puzzelmaand voor u? Er zijn heel veel vraagstukken. Vraagstukken met betrekking tot inkopen doen, vernieuwingen aanbrengen, aanpassingen binnenshuis plegen. Hebt u immers de gordijnen vervangen? Waar liggen dat van het afgelopen jaar? Niet meer te gebruiken? Hoe dan? Bedoeld u mij te zeggen dat we een cultuur hebben van alles nieuw.
Onze lijsten met de mooiste en de beste wensen voor 2015 staan vol materiële zaken variërend van een spelde kussen tot een riante woning. Hebben we voldoende nagedacht hoe aan ons eigen wensenpakket te voldoen of moeten anderen dat voor ons verwezenlijken? Hebt u ook rekening gehouden met de immateriële zaken of is er geen ruimte op u lijst daarvoor? Hebt u bij de opsomming ook rekening mee gehouden om te geven, om te schenken, om aan te bieden of is het slechts een lijst om te ontvangen? Hoe ligt de balans bij u? Hoeveel heeft u in het haast afgelopen jaar kunnen realiseren?
In januari 2013 werden vakbondsleiders in een seminar opgeroepen aan zelfreflectie te doen. Is het resultaat na bijkans een jaar bekend? We merken dat alle 51 DNA-leden nu worden opgeroepen een dergelijke te doen. Zullen onze DNA-leden dat werkelijk doen? Geldt zelfreflectie slechts voor vakbondskaders en of DNA-leden? Moet er pas gewacht worden totdat het verkeerd gaat of verkeerd dreigt te gaan om te reflecteren? Welke (doel) groepen zullen hierna worden opgeroepen om zich aan te sluiten? Hebt u rekening gehouden met de tegenstaanders van zelfreflectie?
Zelfreflectie is zichzelf als het ware een spiegeltje voorhouden, het naar zichzelf kijken en daarbij het eigen handelen overdenken, het terugkijken op eigen ervaringen om daarvan te kunnen leren, stil te staan bij hoe je bijvoorbeeld werkt, welke keuzes je daarbinnen maakt, welke vaardigheden je inzet en hoe dat voelt, handelingen die zowel bewust als onbewust gemaakt worden. Zoals er verschillende definities van zelfreflectie zijn, bestaan er ook diverse vormen van reflectie. Vaak wordt het reflecteren op persoonlijk beroepsmatig handelen in de maatschappelijke context over het hoofd gezien. Een vorm van reflecteren waarbij er ook gekeken wordt naar de context van jou functioneren en handelen. Je vraagt je dan af wat het effect is op de omgeving, de maatschappij en in hoeverre jij hier verantwoordelijk voor bent. Jij blijft altijd de centrale figuur.
Zo te zien is er veel meer te beleven in de maand december dan feestvieren. December kenmerkt zich ook als maand van het gemis van dierbaren, alle dierbaren die ons zijn voorgegaan, die niet meer met ons aan tafel kunnen zitten, aan wie wij geen kerst- en nieuwjaarswens meer kunnen uitspreken. Slechts de mooie herinneringen zullen ons doen glimlachen. We laten daarom ook wel een traantje vallen. Snik, snik, snik.
Ik heb ook heel veel steken laten vallen in het haast afgelopen jaar, zowel in mijn gezinsleven, in mijn professioneel leven, evenzo in mijn omgang met anderen. Als columnist ongetwijfeld. Ik zal ook enkelen onder u onbewust pijn hebben aangedaan. Beste lezers, laten wij allen samen oprechte vergeving vragen voor alle bewuste dan wel onbewuste handelingen in welke vorm dan ook en naar wie dan ook, onder welke hoedanigheid dan ook, gepleegd te hebben.
Terwijl wij ons opmaken om 2014 groots af te sluiten, lopen er al vele vakantiegangers rond in de straten van Paramaribo. Familieleden, vrienden, kennissen en belangstellenden bestormen de vele reisbureaus in de regio, Europa en de Verenigde Staten om nog een reisbiljet te bemachtigen om samen met ons oud op nieuw te vieren. Paramaribo, the city of smile, the place to be at the 31st of December. Een vrolijk kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar toegewenst.
Victor Jones