Internationaal 2017 is een beslissend jaar geweest. De inauguratie van Donald Trump als president van Amerika heeft een tijdperk ingeluid, waarbij het gevaar van nieuwe oorlogen dichterbij is gekomen: Noord-Korea, Oekraïne, Midden-Oosten en zelfs Venezuela. Bij iedere internationaal incident waar de VS haar zin niet krijgt, dreigt ze met wapengekletter.
Maar het afgelopen jaar heeft ook geleerd dat Amerika veel zwakker is dan ze de wereld wil doen geloven. In Syrië heeft de VS terroristische groepen als Al Nusra gesteund, maar Syrië is met steun van Rusland erin geslaagd om ISIS en haar geestverwanten een vernietigende klap toe te brengen. In Iraq is ISIS verslagen.
In Noord-Korea hebben Amerikaanse dreigementen averechts gewerkt. De Noord- Koreanen hebben een duidelijke boodschap afgegeven: kom maar op als je durft.
In Venezuela dreigde Trump met militair ingrijpen toen de rechtse oppositie een gewelddadig campagne begon tegen de regering. Maar er kwam niets terecht van dat dreigement.
Zorgwekkend is de situatie in het Midden-Oosten en vooral de rol van Saoedi-Arabië. In Saoedi-Arabië is in 2015 de 30-jarige kroonprins Mohammad Bin Salman de minister van defensie geworden in dat land. Saoedi-Arabië is een dictatuur. De familie Salman regeert het land alsof het hun privéonderneming is. Salman heeft een drastische koerswijziging gebracht die de basis legt voor een gevaarlijke oorlog tegen Iran.
In de westerse media bouwt hij een imago op als een gematigde hervormer. Hij zou een gematigde vorm van islam prediken. Hij heeft het verbod op autorijden door vrouwen opgeheven. Bioscopen mogen heropend worden. Hij voert een campagne tegen corruptie en arresteert belangrijke kopstukken, die toevallig ook zijn concurrenten zijn in een politieke machtsstrijd. Maar de andere kant van zijn beleid is onheilspellend: voorbereidingen voor een grootscheepse oorlog tegen Iran.
In Yemen vond in 2012 in het verlengde van de zogenaamde Arabische lente een revolutie plaats die een einde maakte aan het toenmalige regime. Daarna ontstonden er conflicten tussen verschillende oppositiegroeperingen, waarbij Salman de soennitische Al Qaida groepen steunden tegenover de Shi’itische Houti groepen. De Houti’s kregen de overhand en Salman deed iets wat zijn voorgangers nooit hebben gedaan: hij pleegde een militaire interventie in Yemen. Zijn voorgangers steunden hun geestverwanten met geld. Hij deed dat door het Saoedische leger in het buitenland in te zetten.
Saoedische vliegtuigen voerden met Amerikaanse steun massale bombardementen op civiele doelen en de infrastructuur in de hoop dat de rebellen zouden opgeven. Daarbij zijn tot nu toe meer dan 10.000 doden gevallen en dreigt hongersnood en ziekten. Maar de Houti’s gaven niet op en vochten terug. Salmans politiek mislukte.
Salman werd radicaler. Hij steunde ISIS in de oorlog in Syrië. President Assad van Syrië kreeg steun van de Russen en Hezbollah van Libanon en slaagde erin ISIS te verslaan. Ook deze politiek van Salman mislukte.
In juli 2017 leidde Salman met steun van Trump een campagne om Qatar te isoleren. Qatar huisvest en financiert de kritische tv zender Al Jazeera en onderhoudt als Soennitisch land normale betrekkingen met het Shi’itisch Iran. Dat is een doorn in het oog van Israel, die samenwerkt met Saoedi-Arabië. Saoedi-Arabië mobiliseerde zijn bondgenoten in de regio om de diplomatieke banden met Qatar te verbreken en een totale blokkade op te zetten: geen export van voedsel, geen lucht en scheepvaartverbindingen en zelfs geen postverbindingen. De boycot is nog steeds aan de gang.
Salman probeert nu in Libanon een burgeroorlog te forceren. Dat land is in 2006 aangevallen door Israël die probeerde Hezbollah te verslaan. Die interventie mislukte. Israël verloor de oorlog en Hezbollah kwam er sterker dan ooit tevoren uit. Hezbollah hielp Syrië om ISIS te verslaan. In Libanon is er een overeenkomst tussen alle politieke partijen die al bijna 15 jaar zorgt voor vrede en rust. Salman heeft geprobeerd die rust te verstoren door de president van Libanon, Saad Hariri, te kidnappen. Ze zijn als volgt te werk gegaan:
Op 3 november was Hariri in vergadering met zijn kabinet toen hij een telefoontje kreeg uit Ryad, de hoofdstad van Saoedi-Arabië, om de vader van Salman, koning Salman, op stel en sprong te gaan bezoeken. Hariri heeft een dubbele nationaliteit: Libanees en Saoedisch. Hariri vloog naar Ryad. Maandag had hij in Libanon afspraken lopen met het IMF en de Wereldbank. Toen hij aankwam, werd zijn vliegtuig omringd door Saoedische politie-agenten die het vliegtuig ingingen en zijn mobiel en die van zijn lijfwachten in beslag namen. Op 4 november las hij op de Saoedische tv een verklaring voor waarin hij zei dat hij in Libanon voor zijn leven vreesde vanwege Hezbollah en daarom aftrad als president. Hij beschuldigde Iran van inmenging in Libanese interne aangelegenheden.
Salman hoopte dat dit zou leiden tot protesten in Libanon tegen Hezbollah. Het omgekeerde gebeurde. Libanese partijen protesteerden tegen het kidnappen van Hariri en eisten zijn terugkeer.
Als er een nieuwe oorlog komt in 2018, dan is de kans groot dat die in het Midden-Oosten begint.
Militaire experts zien een nieuw scenario van Salman met steun van Trump. Salman forceert een gewelddadig conflict in Libanon tussen Soenni’s en Sji’ieten. Soennitische landen onder leiding van Saoedi-Arabië bombarderen Libanon. Saoedi-Arabië heeft Israël enkele miljarden aangeboden om mee te doen in de oorlog om definitief af te rekenen met Hezbollah. Houti-rebellen vuren raketten af op Saoedi-Arabië en deze reageert door raketten af te vuren op Iran. Iran vuurt terug en Amerika vindt dat onacceptabel en gaat meedoen. Zo krijg je een nieuwe oorlog waarbij Syrie, Libanon, Yemen en Iran in één grote oorlog definitief moeten worden verslagen.
Persoonlijk wens ik iedereen een gezond en gelukkig Nieuwjaar. Politiek ben ik pessimistisch over wat de wereld te wachten staat.
Sandew Hira