Wij redden het in de nasleep van de verloedering van ons mooi land met betrekking tot de afgelopen tien jaar niet met oude wijn in oude zakken, waarvan de vervaldatum reeds verstreken is. Er moet geen plaats zijn voor oude coryfeeƫn. Verenig je met lotgenoten. Voorkom dat de moderne oorlog van heden gevoerd wordt met de verouderde en achterhaalde wapens van gisteren.
Het Surinaamse volk heeft in grote getallen haar vertrouwen uitgesproken in de breed gedragen politieke partij de VHP. Er rust een zware verantwoordelijkheid op de schouders van de leider van de VHP.
Besef tegelijk het volgende: wij hebben wellicht te maken met de zwaarste economische crisis uit de hele Surinaamse geschiedenis. Alleen stel je niets voor, geldt voor eenieder. De machthebbers die in het afgelopen decennium het land bestuurden zijn niet je vriend, zij gaan proberen de verantwoordelijkheid voor de problemen die zij creƫerden, op jouw schouders te leggen.
Een wezenlijk redmiddel uit deze ellende is solidariteit. Er zal de komende tijd veel gesproken worden over offers. Die moet jij dan brengen in het belang van het geheel. Luister nooit naar mensen die uitleggen dat anderen offers moeten brengen. Dat heeft niets met solidariteit te maken. Dat is afschuiven. Vraag welke offers zijzelf brengen. Vraag of zij bereid zijn plaats te maken voor een ander en of zij ook bereid zijn zichzelf weg te cijferen in het belang van land en volk.
Dit klinkt heftig maar de kans is reƫel dat de toekomst van Suriname er zo uitziet. Door het wanbeleid van de afgelopen tien jaar is onze economie heel gevoelig geworden voor conjunctuurschommelingen. Wij stijgen hoog, maar wij vallen diep en hard ook. Door de hondse houding van minister Gillmore Hoefdraad van Financiƫn in allerlei overleggen met geldschieters heeft Hoefdraad de onderhandelingspositie van ons land sterk verzwakt, als het straks uw beurt is om met de hoed in de hand leningen en steun te vragen. Wij gaan zware tijden tegemoet. Wij zullen allemaal moeten leren om met aanzienlijk minder welvaart gelukkig te zijn. Winst zit niet meer in de kwantiteit, maar als wij het goed aanpakken, wel in de kwaliteit.
Daarvoor is echte solidariteit onontbeerlijk. Wij gaan iets tegemoet dat sterk lijkt op een oorlogseconomie. Althans in verreweg de meeste gevallen. Kijk maar eens hoe vergelijkbare landen in een paar jaar tijd zich ombouwden tot het arsenaal van de vrije wereld. Nu zijn vergelijkbare inspanningen en eenzelfde focus nodig om een totale verarming te voorkomen. Wij zullen eerst een stap achteruit moeten maken, als aanloop naar een grote sprong.
Er zal toch schoon schip gemaakt moeten worden. Degenen die moedwillig ons mooi land kapot hebben geroofd zullen voor de consequenties moeten instaan. Waarschijnlijk moeten wij de huidige politieke- en managementstructuren zo veel mogelijk vervangen door zelfsturende teams. Dit om bureaucratie, corruptie, nepotisme, regelneverij en procedureel gechicaneer in de kiem te smoren. Anders wordt het een soort Venezuela.
Dit zijn maar een paar vrij willekeurig gekozen aspecten van de nieuwe maatschappij die wij nodig hebben om ons staande te houden na deze mokerslag op het hart van de democratuur van Desi Bouterse en consorten. Dat zal niet lukken als wij min of meer op de oude manier voortgaan en ons vertrouwen blijven schenken aan oude wijn en oude zakken.
Wees solidair. Verenig je met lotgenoten. Voorkom dat de oorlog van heden gevoerd wordt met de wapens van gisteren.
Laten wij ervoor zorgen, dat bij de volgende verkiezingen, niemand afhankelijk is van een voedselpakket, iedereen dit allemaal vergeten is en dat de verantwoordelijken van de huidige situatie niets meer te zeggen hebben.
Wij kijken uit naar uw verrichtingen.
Sunil Sookhllal & Kries Mahabier