Met grote bezorgdheid hebben wij vernomen dat de regering-Santokhi een solidariteitsheffing wil invoeren, waarbij vooral de middenklasse moet opdraaien voor de diefstal die vooral gepleegd is door de hoogste klasse binnen de vorige regering.
Wij stellen de solidariteitsheffing niet ter discussie, want er is geen ontkomen aan. De manier waarop men denkt die uit te voeren, geeft blijk van onzorgvuldige voorbereiding. De middenklasse die de drijvende kracht is van onze economie, zal het slachtoffer worden. Tot deze klasse behoren onze landgenoten uit de verpleging, politie, leger, onderwijs, etc. De middenklasse vormt de grootste groep in Suriname en deze klasse houdt de economie draaiende. Het belang van de middenklasse zullen wij hier niet uitleggen, want dat is algemeen erkend in de economische en fiscale wetenschappen.
Het verdient aanbeveling om de middenklasse die het al zo moeilijk heeft, enigszins te ontzien en slechts één tot twee procent extra te belasten. Gezien de slechte economische situatie en het streven van de regering om orde op zaken te stellen in de economie, is het van belang een zesde belastingschijf toe te voegen voor bruto-inkomsten van boven de SRD 100.000 per jaar. Die kan extra belast worden tot 52 procent, zelfs meer dan wat men in gedachten heeft (48 procent). Tot deze groep behoren de ex-presidenten, ex-ministers, ex-directeuren, etc. Schaf ook de emolumenten (extra voorzieningen op staatskosten) voor deze groep geheel af. Daardoor houdt de regering dus meer geld over. De dubbele salarissen niet te vergeten.
Besparing is een bron van inkomsten
Uiteraard zal dit alles niet genoeg zijn om de tekorten te dekken. Dus gaan wij verder in de zoektocht naar direct geld. U hoeft niet ver te gaan. Begin bij de Staatsolie Maatschappij Suriname (Staatsolie). Er zijn honderden werknemers van Staatsolie die met een gratis huurauto van het bedrijf naar hun werk gaan. Dit, terwijl op kosten van Staatsolie dag en nacht bussen rijden om werknemers van en naar het werk te brengen. Onbegrijpelijk is dat er toch werknemers apart met de auto moeten reizen, op kosten van Staatsolie, dus op kosten van de staat. Als je uitgaat van bijvoorbeeld 200 auto’s van US$ 100 huur per dag, dan levert dat een besparing op van bijkans US$ 7.200.000 per jaar. Mooi toch?
Het fenomeen van Staatsolie is ook van toepassing bij de NV Energie Bedrijven Suriname (EBS). Een quickscan kan daar ook geld opleveren. Voorts zal er toch voortvarend gewerkt moeten worden aan het doeltreffend innen van belastingen in de informele goudsector (ook de grootverdieners). Bovendien biedt de huidige Wet inkomstenbelasting mogelijkheden tot vermogensbelasting jegens mensen die hun geld op Surinaamse banken hebben staan. Daarbij is het van belang om niet de kleine spaarders te belasten, maar alleen de grote. Denk maar aan spaarders met meer dan US$ 250.000 op de bank.
Verzoek tot opheffing bankgeheim Zwitserland
Om de gestolen gelden snel terug te kunnen brengen in de boezem van de staat, zal niet zo snel lukken, maar er moet wel een begin gemaakt worden. Iets wat eerder kan lukken, is de Surinaamse spaarders fiscaal te belasten die hun spaargeld in Zwitserland hebben geparkeerd. Volgens uitgelekte bankdocumenten zit er bijkans US$ 722 miljoen van Surinamers bij de HSBC (een bank in Zwitserland). Dit geld zou van slechts negen Surinamers zijn. Er zijn nog meer banken in Zwitserland, waarvan de gegevens niet uitgelekt zijn, zoals UBS, Crédit Suisse, CIM Banque, etc. Het is best mogelijk dat bij deze banken ook geld van Surinamers ligt.
Zoals u wellicht weet, hebben veel landen inmiddels een belastingverdrag met Zwitserland, middels welke het Zwitsers bankgeheim indirect opgeheven wordt. Er kan in ijltempo een verdrag gesloten worden tussen Zwitserland en Suriname, waarbij de belastingdiensten van beide landen bij betrokken worden. Dat verdrag moet erin resulteren dat de Zwitserse fiscus elk jaar de door Surinamers ontvangen rente op Zwitserse bankrekeningen, doorgeeft aan de Surinaamse fiscus. Daardoor kan de Surinaamse belastingdienst erachter komen wie de mensen zijn met bankrekeningen in Zwitserland.
Vervolgens moeten die mensen aangeschreven worden met een boetedreiging van maar liefst 300 procent. Tevens moet de vermogensbelasting op de spaartegoeden met terugwerkende kracht tot zovele jaren, geheven worden. Wie zijn banktegoeden op Zwitserse of buitenlandse banken vrijwillig aangeeft, kan ontzien worden van de 300 procent boete. Uiteraard dient de Surinaamse Wet inkomstenbelasting daartoe aangepast worden, maar dat is een andere discussie.
Na zo een verdrag zullen de betreffende banken hun cliënten zelf aanschrijven om hun bankrekeningen op te heffen in Zwitserland. Dit heeft al eerder plaatsgevonden met bijvoorbeeld Nederlandse spaarders, die geheime rekeningen hadden in Zwitserland. Dat heeft de Nederlandse staat miljarden aan belastinginkomsten opgeleverd.
Sunil Sookhlall, één van de auteurs van deze column, is uit hoofde van zijn beroep nauw betrokken geweest bij de processen met betrekking tot de Zwitserse banktegoeden van zwartspaarders. Heeft u de knowhow niet hoe dit aan te pakken? Geen probleem. Hij biedt u die knowhow kosteloos aan, ja u leest het goed: kosteloos!!!. Wat wilt u nog meer.
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier