De vraag dringt zich bij ons columnisten op, waarom juist bij machthebbers in Suriname decennialang zoveel incompetentie bestaat in het omgaan met macht en invloed. De verontwaardiging van burgers is iedere keer groot als politici in het nieuws komen, omdat er gesjoemeld wordt met macht die hen toekomt.
Een recent voorbeeld van hoe er gesjoemeld wordt met macht, is de keuze voor Lazard uit zeven gegadigden. Lazard is door de regering uitgekozen om een rol te vervullen bij de onderhandeling met Oppenheimer om de schulden te laten herstructureren.
Herstructureren wil zeggen dat er opnieuw onderhandeld wordt over de hoogte van de rente en de looptijd van de lening (hoe langer de looptijd, des te minder je maandelijks hoeft af te lossen). Het kan ook dat de schuld bij Oppenheimer afgelost wordt met een nieuwe schuld, maar dan tegen een lagere rente. Daardoor wordt er geld (rentebetalingen) bespaard. Op jaarbasis kan het om vele miljoenen Amerikaanse dollars gaan. (Noot: deze uitleg hebben de regering en de VHP-commentatoren nooit gegeven aan het volk, waardoor bij grote delen van het volk nog steeds onbegrip is over het beleid).
De regering weigerde te vertellen wie de andere gegadigden waren. Hoezo kan de regering weigeren deze informatie te verstrekken? Het parlement zwijgt in alle talen, terwijl het parlement zonder deze informatie haar controlerende taak niet kan uitoefenen. Het is overigens de vraag of het parlement bereid is deze controle uit te voeren. Eigenlijk zegt de regering “wij hebben niks uit te leggen”, terwijl de regering juist een politieke verantwoordingsplicht heeft aan het parlement (zie Grondwet).
De arrogantie die de vorige regering toonde als het om transparantie en openheid ging, heeft de huidige regering overgenomen. Het gebrek aan transparantie zorgt voor troebel water en in troebel water is het goed vissen.
Het is te begrijpen dat concurrentiegevoelige bedrijfsinformatie van gegadigden niet gedeeld wordt met het publiek. Tot daaraan toe, is er niks aan de hand. Echter valt het niet uit te leggen waarom de namen van de gegadigden niet bekendgemaakt worden.
Ter informatie:
De spelers op Wall Street (het financiële centrum van New York) verschillen in kwaliteit weinig van elkaar. Ben je een speler op Wall Street, dan heb je kwaliteit, anders overleef je het niet. De zakenwereld is nergens zo keihard als op Wall Street.
De andere gegadigden kwamen allen uit Wall Street, tot dusver weten wij. Als je uit Wall Street komt, ben je in ieder geval geen kleine speler.
Wij zouden graag over de volgende zaken geïnformeerd willen worden:
1. Waarom was er geen openbare inschrijving gehouden?
2. Op basis van welke criteria is er gekozen voor Lazard?
3. Hoeveel geld zal er betaald worden voor de diensten van Lazard?
4. Uit de zeven aanbieders: wat was het verschil in prijs tussen de laagste en hoogste aanbieder?
5. Wat was de rol van de gebroeders Jethu (Jet Investments) in dit hele proces?
6. Wordt er ook commissie (provisie) betaald aan anderen behalve aan Lazard?
Dit zijn toch wel vragen die leden van De Nationale Assemblee (DNA) hadden kunnen stellen om hun controlerende taak naar behoren te kunnen uitoefenen. De apathische (ongeïnteresseerde) houding van DNA houdt het troebel water mede in stand.
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier