NDP-fractieleider Rabindre Parmessar heeft meegedeeld dat er drie parlementariërs op de dodenlijst staan. Wie de dodenlijst heeft samengesteld en wie er allemaal op die dodenlijst staan, liet hij in het midden. Hij zei wel dat de informatie hard is (dat het op de waarheid berust).
Van zo een ernstige dreiging doet hij geen aangifte. Dit, terwijl hij verplicht is aangifte te doen indien hij kennis draagt van een op handen zijnde strafbaar feit. Zie hieronder artikel 148 van het Wetboek van Strafvordering, waarin die verplichting vervat is.
Sterker nog, Parmessar riskeert vijf jaar gevangenisstraf indien hij de justitiële autoriteiten niet in kennis stelt of de bedreigde personen niet ervan op de hoogte stelt. Wij citeren artikel 183 van het Wetboek van Strafrecht:
Toelichting: Indien je op de hoogte bent van een op handen zijnde misdrijf, dien je de justitiële autoriteiten ervan op de hoogte te stellen. Zo niet, dan dien je de bedreigde personen ervan op de hoogte te stellen. Indien het feit daadwerkelijk gepleegd wordt, en hij had niemand ervan op de hoogte gesteld (justitie of de bedreigde personen), dan kan hij gestraft worden met vijf jaar gevangenisstraf.
Gezien het feit dat hij van zo een zwaarwichtig gevaar geen aangifte doet, heeft hij alle schijn tegen zich. Of hij liegt met stemmingmakerij als doel, of het is onderdeel van een complot dat uitgedacht is door Desi Bouterse. In de loop der jaren heeft Bouterse ons heel goed geleerd om in scenario’s en complottheorieën te denken. Diezelfde manier van denken passen wij nu toe in deze column.
Het lijkt erop dat er een scenario opgezet is zoals dat in het jaar 1982 ook opgezet was. Men doet het voorkomen alsof er een acute dreiging is voor (levens)gevaar. Daarmee rechtvaardigt men een staatsgreep of misdrijven gericht tegen het leven. Wordt er een staatsgreep gepleegd, dan zal men zeggen dat er drie parlementariërs op de dodenlijst stonden om gedood te worden. Reden waarom men vroegtijdig heeft ingegrepen. Nogmaals, dit is het “scenario-denken”, zoals wij dat van Bouterse hebben geleerd.
Eerder deed Parmessar blijken dat er drie parlementariërs op de hitlijst zouden staan, maar daarbij was het niet duidelijk dat het om een dodenlijst zou gaan. Bijkans iedereen dacht dat hij justitie ermee bedoelde. Wij dachten bij onszelf dat het best mogelijk is, want Parmessar is één van de parlementariërs die door justitie als verdachte verhoord zou moeten worden in het kader van de dienstauto die vroegtijdig afgeschreven zou zijn en voor een appel en een ei op zijn naam was gezet. Dit, ondanks het feit dat hij na alle kritiek de auto heeft teruggegeven. Met teruggave van de auto wordt de mogelijke strafwaardigheid van het feit niet opgeheven.
Nu pas krijgen wij te horen dat de hitlijst een dodenlijst is. Nou, van justitie en de staat Suriname zal die dodenlijst in ieder geval niet afkomstig zijn.
Alles wijst erop dat het scenario tot een staatsgreep in gang gezet is, des te meer gelet op de zeer recentelijke oproep van Bouterse om de wapens op te pakken en verwijzende naar de eerder door hem gepleegde staatsgreep uit het verleden. Dit maakt dat de eerder door Bouterse gedane vergaande uitspraken, nu juist meer dan ooit serieus genomen moeten worden.
De staat Suriname roepen wij hierbij op, om extra waakzaam te zijn en de kop niet in het zand te steken. De justitiële autoriteiten in Suriname roepen wij op om Parmessar per brief te wijzen op zijn aangifteplicht en hem op te roepen om aangifte te doen tegen het op handen zijnde strafbare feit waarvan hij kennis draagt. Doet hij geen aangifte, dan er is meer reden tot zorgen. Dan is het een onderdeel van een scenario tot een staatsgreep.
Wij wijzen hierbij op de eigen verantwoordelijkheid van Parmessar dat hij onverwijld aangifte moet doen, gezien de aard en ernst van de bedreigingen. Doet hij dat niet, dan kunnen wij niet anders dan hem verwijten van samenzwering met betrekking tot een complot. De samenleving roepen wij eveneens op, om alert te zijn.
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier
