Epilepsie is één van ’s werelds oudste erkende aandoeningen, met geschreven gegevens die teruggaan tot 4000 voor Christus. Angst, misverstanden, discriminatie en sociaal stigma hebben epilepsie eeuwenlang omringd. Dit stigma blijft in veel landen aanwezig en kan van invloed zijn op de kwaliteit van leven van mensen met de stoornis en hun families. In veel delen van de wereld lijden mensen met epilepsie en hun gezinnen aan stigmatisering en discriminatie.
Elk jaar wordt op de tweede maandag van februari Internationale Epilepsie Dag herdacht. Dan wordt extra aandacht gevraagd voor deze aandoening, die ruim 65 miljoen mensen in de wereld treft. In Suriname leven ongeveer 5.000 personen met epilepsie. De in 1990 opgerichte Epilepsie Vereniging Suriname (EVS) heeft jarenlang voorlichting gegeven over de aandoening. Dit jaar valt Internationale Epilepsiedag op 11 februari. Deze dag is een gezamenlijk initiatief van het International Bureau for Epilepsy (IBE) en de International League Against Epilepsy (ILAE).
Chronische aandoening van de hersenen
Epilepsie is een chronische aandoening van de hersenen. Het wordt gekenmerkt door recidiverende aanvallen, korte episodes van onvrijwillige beweging die een deel van het lichaam (gedeeltelijk) of het hele lichaam (gegeneraliseerd) kunnen omvatten en soms gepaard gaan met bewustzijnsverlies en controle van de stoelgang of blaasfunctie. Epileptische aanvallen kunnen variëren van de kortste onderbreking van aandacht of spiertrekkingen tot ernstige en langdurige convulsies.
Aanvallen kunnen ook variëren in frequentie, van minder dan één per jaar tot meerdere per dag. Eén aanval duidt niet op epilepsie (tot tien procent van de mensen over de hele wereld heeft één aanval tijdens hun leven). Epilepsie wordt gedefinieerd als het hebben van twee of meer niet-uitgelokte aanvallen.
Tekenen en symptomen
Kenmerken van epileptische aanvallen variëren en zijn afhankelijk van waar in de hersenen de verstoring voor het eerst begint en hoe ver het zich verspreidt. Tijdelijke symptomen komen voor, zoals verlies van bewustzijn of bewustzijn, en stoornissen van beweging, sensatie (inclusief gezichtsvermogen, gehoor en smaak), stemming of andere cognitieve functies.
Mensen met epileptische aanvallen hebben meestal meer fysieke problemen (zoals fracturen en blauwe plekken ten gevolge van letsels in verband met convulsies), evenals hogere percentages van psychische aandoeningen, waaronder angst en depressie.
Evenzo is het risico op vroegtijdig overlijden bij mensen met epilepsie tot drie keer hoger dan bij de algemene bevolking, met de hoogste percentages in landen met lage en middelhoge inkomens en in landelijke versus stedelijke gebieden. Een groot deel van de doodsoorzaken gerelateerd aan epilepsie in landen met lage en middelhoge inkomens zijn mogelijk te voorkomen, zoals vallen, verdrinken, brandwonden en langdurige aanvallen.