Aan de internationale neergang van prijzen van onze belangrijkste mijnbouw producten waaronder de recente prijsdalingen van de olieprijs, kan weinig aan gedaan worden. Er is een economische oorlog aan de gang in de wereld en het einde is nog niet in zicht. Heel veel landen zijn in problemen aan het geraken door deze ontwikkelingen. Maar aan de reactie van onze regering op die internationale ontwikkelingen hebben wij helemaal in ons eigen hand, aldus Henk Ramnandanlal. En dat is nu waar een heleboel aan schort en kritiek op is.
Volgens Ramnandanlal heeft het geen nut om aan vingerwijzing te doen. We moeten lering trekken uit de maatregelen die de afgelopen zes maanden genomen zijn. Er is een aanvang gemaakt om te komen tot een breed gedragen hervormingsbeleid door het instellen van het Financieel Economisch Platform (FEP). De aanbevelingen gedaan door dit orgaan bieden goede uitgangspunten om te komen tot een breed gedragen samenhangend hervormingsbeleid. Deze hervormingen moeten goed doorgerekend worden om het gewenst effect te kunnen bereiken waarbij transparantie en versterking van het vertrouwen in de nationale economie een rode lijn zal moeten zijn.
Volgens hem zijn de afgelopen financiële maatregelen teveel genomen vanuit de bekende IMF-achtige benadering: inkomsten verhogen door belastingmaatregelen en uitgaven beperken door het snijden van subsidies en andere uitgaven. Het enige wat nog ontbreekt zijn massaontslagen bij de overheid. Met de verwachtbare komende internationale ontwikkelingen en de dalende valuta inkomsten zal dit blijken dweilen met de kraan open te zijn. Op deze wijze zal uiteindelijk een stabilisatie plaatsvinden, maar de vraag is, tegen welke prijs en zal het draaglijk zijn voor de bevolking? Vanuit de PALU zijn reeds kanttekeningen geplaatst hierbij tijdens de eerste en tweede ronde van de begrotingsbehandelingen waarbij er continu is gepleit voor een algehele structurele hervorming. Sociale investeringen moeten hand in hand gaan met investeringen in de reële sfeer. Maar ook hervormingen van de overheid moeten doorgevoerd worden in samenhang met hervormingen van de Surinaamse economie. De van oudsher eenzijdige afhankelijkheid van de Surinaamse economie van de mijnbouw moet doorbroken worden. Dit zal vooral moeten inhouden investeringen in de duurzame productie sectoren waarbij vooral investeringen uit het eigen land gestimuleerd zullen moeten worden. De hervormingen in de overheidssfeer zullen hierop afgestemd moeten worden door bijvoorbeeld startende ondernemers in deze sectoren belastingvoordelen en financieringsmogelijkheden te geven. Ondernemers in de duurzame productiesectoren moeten ook in staat worden gesteld de “government take” op brandstof terug te krijgen via hun belastingaangifte. Ook zal in beschouwing moeten worden genomen een afkooppakket voor ambtenaren die willen overstappen naar de particuliere sector en de agrarische sector.
Zeker in de productie sfeer ziet Ramnandanlal concrete mogelijkheden om binnen 1 jaar tot verhoging van de exporten te komen vanuit een geïntegreerde benadering. Investeringen in de agrarische sector zullen integraal moeten plaatsvinden vanaf teelt en verwerking tot de afzet in het buitenland. Ook voor de toerisme sector geldt hetzelfde: bekende markten in het buitenland moeten gekoppeld worden aan de ontwikkeling van toeristische oorden. Ondernemers schreeuwen om financieringsmogelijkheden. Het gaat erom die projectvoorstellen te evalueren op haalbaarheid en vervolgens de noodzakelijke financiering hiervoor vrij te maken op de korte termijn. Het opzetten van een Nationaal Investerings Fonds met een deel van onze mijnbouwinkomsten heeft daarom de grootste prioriteit. Het belangrijkste doel daarbij zal moeten zijn het creëren en stimuleren van nationale ondernemerschap en werkgelegenheid waarmee de bevolking in staat wordt gesteld eigen valuta inkomsten te verdienen. En juist deze samenhang met productie stimulerende maatregelen zien wij te weinig in het huidige regeerbeleid waardoor het toekomstperspectief ontbreekt en het vertrouwen verder verloren gaat. In deze situatie zal het verloren gaan van een breed nationaal draagvlak en het “ouwerwetse” geruzie in coalitie en DNA voor het te voeren beleid slechts de crisis verslechteren, aldus
Progressieve Arbeiders en Landbouwers Unie
(PALU)