De leider van de politieke partij DOE, Carl Breeveld, heeft zich tot verbazing van de gemeenschap zich gisteren als mede-initiatiefnemer van de herzieningswet “Terugroeping Volksvertegenwoordigers” teruggetrokken. De volksvertegenwoordigers Sapoen en Chitan zetten met alle denkbare juridische wapens hun titanenstrijd voort. Terwijl het volk radeloos ten ondergaat aan de onbetaalbare, moordende dagelijkse prijsverhogingen van alle goederen, vergadert de regering dagelijks zonder reden.
De “REVO-boys”, PALU-boys en de NDP hebben vanaf 1996 in alle politieke partijen “ingebroken”: in 1996 was de VHP het slachtoffer van een kapitaalcoup, waarbij alle ten dienst staande middelen zijn gebruikt om de VHP te doen vernietigen (BVD-Naya Kadam-Sanatan Dharm). Hierna was de KTPI aan de beurt. De KTPI is compleet weggevaagd. De mofinawans van de NPS (onder andere Miskin, Hooghart, Kensenhuys, Silos) zijn in zeer luxe paars gekleurde politieke appartementen van de NDP gehuisvest. Ook Sapoen en Chitan zijn met een “gouden stoel”, een ministerpost blij gemaakt, maar de PL van Somohardjo zal tot de laatste adem hiertegen blijven vechten .
Is het parlement een wetgevend of een rechtsprekend staatsorgaan?
“Moeten volksvertegenwoordigers de wil van de regering ( het staatshoofd) uitdragen of dienen of behoren zij conform de grondwet de volkswil te bewaken en te verdedigen?” Carl Breeveld heeft gisterenmorgen min of meer een antwoord hierop gegeven. Het is goed om onze volksvertegenwoordigers de les en wijsheid van Pontius Pilatus voor te houden. Pontius Pilatus laat zien wat de gevolgen zijn bij de verafgoding van de staatsmacht, ook van de erkende staatsmacht .
Het staatsgezag dat door Pilatus belichaamd is, is het gezag van de rechter. De rechter is het staatsorgaan in de moderne opvatting. Tegelijkertijd de mens, waardoor het recht tot ons spreekt. Het staatsgezag is een gave Gods die geeft Pilatus (gezag) toestemming tot de kruisiging van Jezus Christus. Pilatus is de vertegenwoordiger van het staatsgezag en moet rechtspreken of recht doen (kerk en staat waren toen politiek niet gescheiden). Johannes 19: 13 (Bijbel) “Pilatus zat neder op de rechterstoel…”. In de rechtspraak doet het gezag zich gelden, dit gezag scheidt goed en kwaad, schuldig en onschuldig . Pilatus is het voorbeeld van de slechte rechter. Pilatus aarzelt, hij wil niet veroordelen, maar doet het toch. Pilatus durft de vrijspraak niet aan uit vrees voor het volk en de angst voor de keizer. Hij mist de moed der beslissing. Pilatus weet dat Jezus onschuldig is, dat hij geen schuld in Hem vindt en Hem niet mag veroordelen. Hij zoekt een uitweg en probeert Barabbas tegenover Jezus te stellen. Pilatus weet dat hij zich tot werktuig maakt van het onrecht. Tenslotte geeft hij Jezus toch ter kruisiging over en wast zijn handen schoon. Pilatus probeert hierme zijn schuld schoon te vegen en weg te wassen. Maar…het geweten werkt door en doet zijn werk. Het is het slecht geweten van Pilatus dat Pilatus doet bezwijken en zelfmoord doet plegen. Zijn vrouw had hem van te voren gewaarschuwd, omdat zij Pilatus zag worstelen met zijn “geweten” ( Matth.27: 10 (Bijbel).
Rechtspraak, het scheiden van goed en kwaad in de gemeenshap, de handhaving van dat goede als recht, de veroordeling van het kwaad, is noodzakelijk. Er mag en moet recht gedaan worden. Recht beoogt naast gerechtigheid vrede tussen de mensen, het nalaten van geweld, het zich onderwerpen aan het oordeel van de rechter; kortom: de rechtsvrede. Tenslotte wordt hij, wie deze taak is opgelegd, in zijn geweten gebonden.
“Bij dit laatste moeten wij altijd langer stil staan. In het bijzonder onze “zeer gezaghebbende en eerbiedwaardige volksvertegenwoordigers” gezeten op “gouden stoelen” in het “hoogste orgaan” van de republiek Suriname met de bevoegdheid van wetschepper en rechtschepper.
Leendert Doerga