Drie economen van moslimorigine stellen jaarlijks de Islamicity Index op, een rangschikking waarin wordt gemeten in welke mate landen zich houden aan wat het trio ‘de belangrijkste islamitische waarden’ noemt.
Er wordt rekening gehouden met waarden als rechtvaardigheid, gelijkwaardigheid, gelijke kansen voor iedereen, eerlijkheid, rechtvaardig leiderschap (good governance) en duurzaamheid.
De drie economen nemen als basis de Koran zelf en niet de interpretaties van die Koran door moslimleiders, politici, media, geestelijken of extremisten, want die hebben volgens het trio alle ‘een eigen agenda’. Daarna berekenen ze in hoeverre landen zich houden aan deze waarden. Zo wordt gekeken naar de regelgeving op het gebied van economie, sociaal beleid, mensenrechten en politiek.
Raad eens welk land op nummer één staat. Ons voormalige moederland, Nederland. Heeft de hoogleraar professor Maurits Berger (Leiden) gelijk, als die stelt dat de sharia (islamitische wetgeving) voor 90 procent gelijk is aan het Nederlands recht?
In voornoemde Index worden Suriname (staat op nummer 67) en Guyana (staat op nummer 85) beschouwd als moslimlanden, vermoedelijk vanwege hun lidmaatschap bij de OIC (Organisatie voor Islamitische Coöperatie).
De meeste moslimlanden scoren erg slecht, met een gemiddelde 115de plaats als resultaat. Over de reden waarom de meeste moslimlanden erg slecht scoren, zeggen de drie economen: “De kloof tussen de Koran en zijn praktische invulling door radicalen, opportunisten en terroristen heeft de godsdienst vervormd, de mensheid verdeeld en moslims opgezet tegen moslims, tegen christenen en tegen joden.”
De top 10 beste landen zijn: Nederland, Zweden, Zwitserland, Nieuw-Zeeland, Denemarken, Finland, Noorwegen, Luxemburg, Australië en Canada.
Ahmad Jhawnie