Eerst was het verhaal dat men niet zou reageren op de uitlatingen van Sharmila Mansaram terzake “De corruptiespiegel”, die ze voorhield aan exponenten van de VHP. Op aantijgingen van VHP-voorzitter Chan Santokhi aan het adres van de NDP, gaf ik aan dat ook binnen VHP-regimes er sprake is geweest van corruptie. Grondspeculatie, regelarij, nepotisme, vriendjespolitiek en het stoeien met staatsgelden, waren een paar van de zaken die ik opnoemde.
Ik schreef: U moet nu wel begrepen hebben dat ik hard tegen corruptie ben, maar dat de oproep die van VHP-zijde wordt gedaan om corruptie te bestrijden op mij geen enkele indruk maakt en een loze kreet is om zieltjes te winnen. Indien het de VHP-voorzitter ernst is met het bestrijden van corruptie, dient hij intern te beginnen. Zullen we beginnen te onderzoeken hoe ex-ministers en DNA-leden van de VHP aan gronden zijn gekomen. Hoe sommigen aan grote lappen grond zijn gekomen. Hoe sommigen zelfs papier en memo stencils naar huis hebben gedragen bij de wisseling van de wacht. Hoe sommigen camera-installaties van bijkans USD 100.000 van de staat kregen. Hoe onder sommige ministers er gelden werden aangenomen voor werken. Hoe sommigen een ministerie tot familiezaak maakten. En zo kunnen we het lijstje aanvullen met districtssecretarissen die door middel van grondspeculaties pompstations hebben opgezet en autohandelaren zijn geworden. Grondspeculatie die door de partij werden gevoed. En constructies waarbij zaken en bedrijven op naam van moeders en echtgenoten staan?
Inmiddels is één dossier al naar de advocaat. Dat gaf ik in Bakana Tori eerder ook aan. Reacties van VHP-zijde bleven maar uit. Ganeshkoemar Kandhai verwees naar de pg en Asiskumar Gajadien vond dat ik belangrijker zou worden gemaakt als er op mij zou worden gereageerd.
Uiteindelijk wordt toch gereageerd door de voorzitter van de VHP. Doch de reactie is geen inhoudelijke reactie, maar een persoonlijke aanval op Sharmila Mansaram die het niet heeft over individuen (of partijen) doch over een systeem dat corruptie faciliteert. Een systeem opgezet door politieke partijen. Elke keer als corruptieve handelingen van welke regering of politici dan ook onder mijn aandacht zijn gebracht, heb ik er werk van gemaakt. Ook toen ik van 2000-2010 in de Nieuw Front-coalitie zat, maakte ik er een punt van om corruptieve zaken aan de kaak te stellen in DNA. De handelingen van DNA zijn daar.
Voorts heb ik ook onder Bouterse 1 tal van zaken die riekten naar corruptie in de media besproken. Het afschieten van mijn pijlen is niet beperkt tot deze of gene politieke organisatie. Mijn oproep betreft geen aanval op de VHP als nalatenschap van Lachmon doch is een oproep om corruptie in haar geheel aan te pakken, omdat stoeien met staatsgelden ontwikkeling in de weg staat.
De reactie van de VHP-voorzitter is geen ontkenning van hetgeen door mij naar voren is gebracht. Naar de vorm lijkt het zelfs op de reactie van een zeer gefrustreerde wanna be politicus. Gevoegelijk kan geconcludeerd worden dat de inhoudsloze, visieloze en respectloze reactie van de voorzitter van de VHP (zie Dagblad Suriname) een wanhopige poging is een schaamlap te hebben voor corrupte VHP’ers en stelt een stukje wroeging, haat en machteloze woede tentoon jegens de democratische keuzes die ik, Sharmila Mansaram, heb gemaakt. Het is een reactie die veel meer zegt over iemand die pretendeert een leider te zijn dan over het onderwerp zelf. De reactie van de VHP-voorzitter is namelijk doorspekt van subjectieve uitlatingen jegens mij, die aangeven dat deze voorzitter zeer intolerant, heethoofdig, leugenachtig en ondemocratisch is.
Het geeft ook aan dat de VHP-voorzitter niet stressbestendig is en al helemaal geen respect voor vrouwen heeft. Maar dat is dan geen nieuws (zie kwestie drugscrimineel Segebai en toenmalig mevrouw Santokhi), wat een groot verschil is met de heer Bouterse die onder alle omstandigheden zeer respectvol met vooral vrouwen omgaat. Ook na alle aanvallen die ik tegen de NDP-leider lanceerde, bleef hij immer correct jegens mij. Daar kan Santokhi echt een puntje aan zuigen, zou een dierbare vriend van mij zeggen. De voorzitter van de VHP heeft met zijn reactie getoond hoe diep hij gevallen is en dat het al helemaal zijn intentie niet is om corruptie onder zijn eigen leden aan te pakken. Hij wimpelt het af met: “Mansaram bedrijft goedkope politiek” en “Mansaram zegt zelf hoe goedkoop zij is.”
Een zichzelf noemende leider die de democratische keuzes van een van zijn ex-leden niet kan verkroppen en op deze wijze reageert, is naar mijn mening een neppe leider en erg laf. Chan Santokhi lijkt wel een ui in de politiek. Hoe meer rokken je er vanaf schilt, hoe meer je tegenkomt. Van zulke figuren gaan er dan ook 24 in een dozijn.
Mr. Drs. Sharmila Kalidien-Mansaram