Dat het huidige beleid nu moet worden bijgesteld, staat als een paal boven water. Zelfs binnen de coalitie is niet een ieder op een lijn wat de huidige beleidsvoering betreft. Men zegt wel eens, als het water blijft stijgen, dan moet men de nodige maatregelen treffen en op alles voorbereid zijn.
Het water komt al aan de lippen en het arme volk kan het hoofd nauwelijks boven water houden. Wat we thans zien gebeuren, is dat de regering allerhande ad-hoc maatregelen wil treffen, terwijl het dagelijkse leven steeds onbetaalbaar en vooral onhoudbaar wordt.
De prijsvergelijking tussen de euro, de Amerikaanse dollar en de Surinaamse dollar (SRD) is haast niet meer te evenaren. De monetaire reserve is na de Frontregering volledig verloren gegaan!
Wij, Surinamers zijn thans in een benarde situatie beland; onze reserve is drastisch gedaald en dat houdt volgens deskundigen en conform de cijfers in, dat wij geen dekking hebben en steeds neerwaarts gaan! De terugval van de huidige armoede moet zonder meer worden tegengegaan. Maar hoe?
Onze monetaire reserve, die uit goud en deviezen of vreemde valuta bestaat, moet de nodige dekking geven aan de SRD en bij het IMF (Internationaal Monetair Fonds). De koopkracht is afgenomen en als die wegvalt of uiteenvalt, dan is de koopkracht weggehaald en de devaluatie wordt een feit; hetgeen nu het geval is.
Als de president van Suriname, Desi Bouterse, de mening is toegedaan, dat Suriname een van de landen in ontwikkeling is en dat leiders een corruptieleven leiden, dan zou hij een kruistocht beginnen tegen deze handelingen. En wij zouden een corruptievrij leven leiden. Helaas moeten wij ervaren, dat deze leuze slechts bij woorden is gebleven en een podiumtaal is geweest, terwijl de daden zijn uitgebleven.
Indien de president het volk inderdaad wil dienen en als hij het serieus met ons geliefd land meent, dan moet hij in zijn laatste levensjaren de strijd aanbinden tegen o.a. wanbeleid, corruptie, malversaties, belangenverstrengeling, nepotisme en een land van Suriname maken, dat zonder leningen vooruit kan gaan met alle ten dienste zijnde natuurlijke hulpbronnen.
Het volk heeft de regering mandaat gegeven om het land naar eer en geweten te besturen en te dienen, maar als dat niet op een correcte wijze wordt uitgevoerd, dan kan het electoraat het mandaat terugeisen.
Dit kan geschieden door o.a. de weg naar een andere verkiezingen te kiezen en dat de zittende regering de eer aan zichzelf houdt. Maar dit zien we nog lang niet gebeuren; aangezien de coalitie de meerderheid heeft; ook zonder de overlopers van de Pl en de BEP.
Het reshuffelen van ministers biedt nog lang geen soelaas, want de president heeft mensen nodig, die zijn beleid moeten uitvoeren en naar zijn pijpen moeten dansen!
Het dient de prioriteit om een crisisplan op te laten stellen, de kwakkelende economie en de hemelhoge koers te stabiliseren, de criminaliteit en de corruptie hard aan te pakken, de productie te stimuleren en op te voeren en elke Surinamer te betrekken; alsook de diaspora-deskundigen.
Wij proberen slechts tools of handvatten, c.q. ideeën aan te dragen met de intentie, dat het overgenomen wordt.
Geconcludeerd wordt, dat de mate waarin met de belangen van het volk wordt omgegaan, heel laag en zelfs minimaal is te kwalificeren.
Trouwens hoopt elke rechtgeaarde Surinamer, dat de huidige precaire situatie heel spoedig ten einde keert!
Roy Harpal