Als gemeenschap zijn wij allemaal heel erg geschrokken van het slagingsresultaat dat landelijk heel erg laag is. We leven in een uitdagende tijd, desondanks kan er goed resultaat geleverd worden. Social media, stakingen en een niet goed onderwijssyteem mogen geen excuus zijn.
Kind, ouder, leerkracht, naaste omgeving en het Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur moeten de draad weer oppakken. Je mag mee met verandering, maar laat dat wat voor jou werkt niet vervallen. Scherp het alleen maar.
Wij hebben in Suriname meerdere schoolvakanties, te weten:
kerstvakantie, paasvakantie, pinkersterweekend en grote vakantie. Het gaat tijd kosten en een mindshift vergen om hiertoe over te gaan.
Ik heb een paar voorstellen voor onze beleidmakers van het onderwijs en hun leden:
1) Neemt u deze vakantie de tijd om rond de tafel met elkaar te zitten en het onderwijscurriculum aan te passen, in het belang van de studenten van wie wij kunnen voorspellen dat als zij na de kerstvakantie slecht hebben gewerkt, zij alvast erop worden voorbereid om in de paasvakantie of pinkstervakantie een extra vak of vakken moeten maken om het cijfer te veranderen. Mocht dit niet lukken, dan zal hij of zij naar de vakantieschool gaan om dan daar de vakken opnieuw te maken om alsnog over te kunnen gaan;
2) Verplicht ouderparticipatie voor alle niveaus binnen het onderwijssysteem. Als de leerling naar het hogeronderwijs gaat (universiteit of hbo) dan is het niet meer nodig;
3) Laten ouders vanaf dag 1 betrokken zijn, meer dan ze nu al zijn. Introduceer opnieuw oudercommissies die echt meedenken met de schoolleiding om problemen aan te pakken. Er zijn genoeg ouders die graag iets meer willen doen en betekenen. Koppel aan elk kwartaal een oudermiddag of ouderavond;
4) Introduceer het buddysysteem (tutors) vanaf de lagereschool. Is een kind zwak in een vak, dan koppel je hem of haar aan de leerling die dat vak beter beheerst. Je laat het kind dan al vanaf jongs af aan kennis maken met de term groepsverband, want in de samenleving werken we samen, dus ook op school.
Voer in dat leerlingen presentaties geven, als ze het vak eerste keer niet gehaald hebben. Zo kunnen ze dan door middel van een presentatie of spreekbeurt het cijfer hogerop trekken;
5) Voer sport ook in als vak!! Daaruit vloeien immers onze topsporters voort. Gym tot de universiteit. Bouw of creëer een sportacademie, waarbij het type sport dat de leerling beoefent of wil beoefenen goed op het onderwijs is afgestemd. Er zijn genoeg sporters die met ideeën rondlopen;
6) Upgrade je personeel jaarlijks. Geef on the job trainingen, ook binnen het ministerie. Voer alstublieft de snoeppauze weer in zoals die er vroeger was, waarmee de scholen zo een eigen kas hadden en bleven voeden;
7) Introduceer bonte-avonden op scholen. Steeds met verschillende thema’s aangekoppeld. Geef opdrachten, zodat studenten hun talenten kunnen tonen. Nodig daarbij onze artiesten (zangers, muzikanten, acteurs, dansers en filmmakers) om naar de opvoeringen te kijken. Nodig ook de mensen uit de werkende klasse uit: koks, brandweerlieden, politieagenten, verpleegsters, artsen, lijkenwassers, dragers, schoonmaaksters en piloten etc). Dat zij na de opvoering even een boodschap aan de kids meegeven.
Als u dit doet, denk ik dat het resultaat op alle niveaus weer zal gaan bloeien. En dat leerlingen met heel veel motivatie de school bezoeken. Durf te vragen. Aan wie zult u mij vragen: aan de leerlingen op de eerste plaats. Vraag ze wat zij graag zouden willen doen of waarover zij willen leren. Vraag het aan de leerkrachten hoe zij graag de lessen willen verzorgen. Misschien wil de een graag een beamer en de ander zegt beamer en een schoolbord of whiteboard. Dat ze interactief met elkaar bezig zijn.
Tot slot!!
Naaste omgeving, er is niks mis mee met sociale controle. Vroeger vóór wij als mensen asociaal waren, gaven we veel meer om elkaar. We hadden tijd voor elkaar, luisterden naar elkaar, bemoedigden elkaar en keken uit naar en voor elkaar. Buurvrouw of buurman, u mag gerust dat meisje of die jongen van de overkant vragen waarom zij of hij niet naar school is gegaan als u haar om negen uur ‘s morgens in de stad ziet wandelen..
Geloof in eigen kunnen!!
Charissa Zeegelaar