Uit geraadpleegde literatuur blijkt dat landen in aanloop naar verwerving van staatkundige onafhankelijkheid zich beijveren voor het ontwikkelen van programmaâs die ertoe moeten leiden dat er sprake kan zijn van min of meer enige vorm van een samenleving of gemeenschap. Na verwerving van de staatkundige onafhankelijkheid wordt intensiever gewerkt aan het ontplooien van activiteiten en het uitvoeren van programmaâs die kunnen bijdragen tot natievorming.
Dit is niet een taak van een regering alleen. Ook van individuele burgers en of organisaties wordt verwacht dat zij het nodige doen dat bevorderend is voor natievorming.
In Suriname zijn er diverse organisaties, die activiteiten ontplooien met name kunst- en cultuurevenementen in het licht van hun doelstelling, die kunnen bijdragen tot natievorming. Met geestdrift worden kunst -en cultuuractiviteiten ontplooid die na nadere beschouwing de vraag doet rijzen in welke mate bevorderd zoân activiteit de vorming van een Surinaamse natie. Kunst- en cultuurevenementen waarin de verschillende bevolkingsgroepen met hun cultuuruitingen waar Suriname rijk aan is – zijn gecategoriseerd – heeft als pluspunt dat de cultuuruiting tot zijn recht komt. Echter, hoe bevorderlijk is dit voor natievorming?
Hoewel ondersteuning van een regering aan het particulier initiatief toe te juichen is, dient ervoor gewaakt te worden dat die kunst- en cultuurevenementen niet indruisen tegen de nationale doelen.
De herdenkingsdag van 42 jaar Republiek Suriname neemt Un Bondu te baat om nog meer aandacht van ondermeer de regering voor cultuureducatie te vragen. Cultuureducatie kan een katalysator zijn voor natievorming.
Roy King
Voorzitter Un Bondru