Ik kwam als jongen van 17 jaar in 1974 in contact met de beweging die naderhand op 14 september 1975, geproclameerd werd als de Volkspartij. De onbetwiste leider van de Volkspartij werd dokter Rubin Lie Pauw Sam. Rubin en Carla, als ook mannen als Eddy Jharap, Menkenberg, Marius Roosburg, Frank Playfair, Michel Kerpens, Arthur Ten Berge, Ernie Brunings, de gebroeders Naarendorp, Otto Ezechiël, Arty Marshal, Henk Goedschalk, zijn enkele personen die bij de proclamatie als top kaderleden aanwezig waren.
De inspirerende woorden van Rubin Lie Pauw Sam op de proclamatiedag zijn mij tot heden bijgebleven. Vooral de aankondiging, dat de Volkspartij hoog in haar banier draagt, de vestiging van het socialisme in Suriname. Op de achterzijde van de lidmaatschapskaart, is derhalve doelbewust opgenomen het creëren van een sociaalrechtvaardige maatschappij en het vestigen van het socialisme in Suriname.
Er stonden ook andere belangrijke doelen die gerealiseerd zouden worden. Rubin was in zijn uitleg over de partijideologie heel evident, vooral naar de jongeren toe. Hij stimuleerde het lezen van diverse literatuur van en over Marx, Lenin, Mao Zedong, Julius Neyeyere, Fidel Castro, Ernesto Chequevarra en anderen grote kameraden. Zijn analyses over het kapitalisme in al zijn fasen en facetten over het algemeen, maar bovenal in Suriname, was voortreffelijk en helder.
Iets wat ik persoonlijk geapprecieerd heb van Rubin, is dat hij mij persoonlijk een bezoek gebracht heeft aan de Bolletriestraat 62, omdat ik een training te Abrabroki aan de Rozenhoutstraat, vanwege de griep niet kon bijwonen. Hij was vergezeld van de toen jonge dokter en kaderlid Ramon Cooman. Ik kreeg enkele exemplaren van de Volkspartij periodiek, “Pipel”. Dank aan deze guru voor de bijdrage die hij geleverd heeft aan de politiek-ideologische vorming van vele jongeren van toen. Jammer dat de partij als gevolg van de politiek-maatschappelijke ontwikkeling in de jaren tachtig van de vorige eeuw, een fragmentatie heeft ondergaan.
Ik zal niet vertellen wat Rubin en Marius Roosburg mij persoonlijk gezegd hebben toen men hoorde dat ik ook erin geloofde, de revolte van 25 februari 1980 om te zetten in een volksrevolutie. Hoe het ook zij, Suriname heeft in de persoon van Rubin Lie Pauw Sam een ware en authentieke progressieve denker en ideoloog verloren. Gegroet kameraad en guru. En jammer dat wij het socialisme niet hebben kunnen vestigen in Suriname.
Bert Eersteling