De regering Bouterse 2 heeft nu na bijkans drie jaar regeren grandioos gefaald. Ziet het volk dat nog niet in? Nu wordt met een aantal nieuwe ministers en het reshuffelen, dus met pappen en nathouden het traject naar de verkiezingen ingezet. Er is veel geld nodig om vitale diensten draaiende te houden, dus dan de hoge kosten van vele propagandaprojecten af te wentelen op de overheid en de plichtsmatige dienstverlening zwaar inkorten, waaronder zelfs tijdige ophaal van trenzen en kanalen, bermen maaien en verf voor zebrapaden en drempels.
President Desi Bouterse daagt alle politieke tegenspelers uit om geduld te houden tot mei 2020. Hem en zijn regering verjagen, zou geen zin hebben, vindt hij, wat hij zelf andere regeringen wel aandeed. Het is dezelfde man onder wiens leiding de gewelddadige bloedige staatsgreep van februari 1980 plaatsvond en niet eens een maand geduld kon worden opgebracht voor de geplande algemene verkiezingen van 25 maart 1980. Kortom, Bouterse en zijn politieke elite hebben er heel groot belang bij om weer regeermandaat te krijgen na mei 2020. Welk is het persoonlijk en welk het groepsbelang? Laten zijn politieke tegenspelers het volk dat heel goed uitleggen alsmede het ware gezicht van Bouterse en ook dat van mevrouw de voorzitter Jennifer Geerlings-Simons schetsen.
Deze dame laat zich zo vaak in het nieuws brengen en zoekt alle soorten podia op in tegenstelling tot parlementsvoorzitters over de hele wereld. Schandalig en belachelijk! Ze voert ook al campagne want ze wil weer gekozen worden. Dat zal het volk niet moeten toestaan in 2020. Ze heeft past veel willekeur toe bij het op de agenda zetten van zeer belangrijke, urgente wetsontwerpen. Dat ze heel weinig respect heeft voor het volk van Suriname blijkt bij de aanname van een wet, dat ze “Suriname” feliciteert en nimmer het “Volk van Suriname”. Ook wil ze met “mevrouw de voorzitter” aangesproken worden, maar zegt zelf nooit “dames en heren leden, maar kort en bot: “leden”. Het volk moet dan maar met haar afrekenen in mei 2020, of eerder.
De politieke strijd in het binnenland
Het zal een zegen betekenen voor Suriname als de BEP wordt weggevaagd. Het is juist de NDP die met de BEP een totaal verkeerde mentaliteit en subculturen liet ontstaan in het binnenland. Zo hebben we recentelijk met het geval Dreipada/Tapoeripa gezien dat de dorpelingen in het overvloedige goud mochten graaien, notabene ongeconditioneerd op domeinenland. Foei toch, Bouterse. Heel de wereld kan zien hoe groot de vreselijke verwoesting is van een mooi bosrijk gebied en landschap door die graaf- en spuitactiviteiten.
Maar door vele delen van de media wordt de veroordeling daarvan angstvallig vermeden. Ook door vele politici die de kiezersstemmen nodig hebben en niet van plan zijn de wilde porknokkers en kleinschalige sector te reguleren dat wil zeggen aan wettelijke regels te binden en zwaar, doch vooral constant te controleren. Hoeveel zin heeft het om wetgeving te hebben, maar geen naleving ervan te eisen en te controleren? Wie houdt wie voor de gek?
We kijken uit welke politieke partij zal eisen en zich daarvoor zal inzetten dat de kleinschalige goudsector de achterstallige belastingen van vele honderden miljoenen wel betaalt. De NDP, ABOP en BEP hebben daar geen zin in en houden oneerlijk, discriminatoir bestuur in stand. Vernomen wordt dat de NPS wel de incasso zal laten doen als ze in de regeermacht mag delen na mei 2020. Heel wat antipropaganda is losgebroken nu de VHP zich voor het eerst klaarmaakt om stemmen te werven in het binnenland en wordt een antimobilisatie tegen de VHP opgebouwd, uiteraard op raciale grondslag. Dat slaat aan. Zie daar de hokjesgeest. Uit zichzelf zullen de mensen niet op de VHP stemmen, zolang je ze niet benadert en hun donaties geeft. Maar de NDP, ABOP en BEP omzeilen de grote gevaren die het volk van het binnenland teisteren. Dat is de enorme toename van drugsgebruik en de handel daarvan. Ook de prostitutie en handel in pornografie. Ook het zonder gezag en lui functioneren van het traditioneel gezag dat blijkbaar in niets corrigerend wil optreden vanwege (kapitaals)belangen. Zie ook de gevechten om de macht tussen de vele familie lo’s, en om de opbrengsten uit gemeenschapsbossen.
Het dorpsgezag is verworden tot een puur politiek instrument van hun eigen patronagepolitici. Bouterse weet dat allemaal en dat er chaos is, maar doet er natuurlijk niks aan. De Wet op Grondenrechten moet dan maar nog twee jaar wachten. Maar het is gĆŖnant dat DNA-leden uit het binnenland zich steeds op andere zaken focussen of andere zaken claimen, en de aandacht afleiden van het verval. Zoveel goud, zo weinig beschikbaarheid van geschikte arbeidskrachten voor de dienstverlening of ambacht, maar toch noemt men hun groep “kansarmen”. Wie is waarom kansarm? Wie is achtergesteld en waarom? Welke aantoonbare eigen inspanningen zijn gepleegd om uit de achtergestelde positie te geraken? In de nieuwe politiekvoering zou niet langer geschermd moeten worden met zulke noemers, loze kretologie, die polariserend en afgunstopwekkend werkt, meer nog disharmonie en etnische haat bevordert. Heel vaak ligt aan het vermeende slachtofferschap van kansarm of achtergesteld zijn een hele nare kronkel of zelfs bekrompenheid aan ten grondslag. Hiertegen wordt niks gedaan door Bouterse in het land van melk en honing, het paradijs van criminele vogels en landvernietigers. Maar Bouterse en de NDP willen aan de macht blijven koste wat kost, en opnieuw gekozen worden in mei 2020.
Het binnenland inclusief Indiaanse dorpelingen in het West-Surinamegebied verzetten zich al 20 jaar tegen het wettig gezag, terwijl een groot aantal indianen in heel agressieve toestand vaak toeristen bedreigen, chanteren en afpersen. Sportjagers uit bijvoorbeeld Paramaribo worden grof, brutaal belet om te jagen c.q. hun jachtgebied te betreden onder bedreiging “dat anders er doden gaan vallen…” Wanneer zal de NDP onze lanti laten ingrijpen? Of kijken we de andere kant uit? Daardoor worden geen buitenstaanders toegelaten tot bepaalde gebieden en vinden ernaar verluidt, al 25 jaar grootschalige cocaĆÆnesmokkel in die gebieden plaats. De witte “vrienden van West Suriname”, zijn evenwel welkom en hen is alles toegestaan, inclusief schieten op jaguars en jacht in verboden seizoen.
Ik ben benieuwd wanneer het Ministerie van Justitie en Politie nu eens zwaar zal ingrijpen. Onaanvaardbare gedragingen waaronder ongeoorloofde barricade van toegangswegen dreigen subcultuur te worden. Vele gegoede burgers worden ernstig bedreigd in hun bewegingen en vrijheid.
Het geval soap van “minister willen worden”, opgevoerd door meneer Ronald Assen en mevrouw Marie Levens is ronduit belachelijk. Jammer dat ik dat zo moet zeggen. Assen is al geruime tijd meer NDP’er geweest. Belde hij niet zelf naar bevriende NDP-toppers om zichzelf aan te bieden? Totdat hij werd teruggefloten door NPS-toppers. Want zo zit die man in elkaar, en sloeg vele partijtoppers van de NPS een flinke blaka en speelde ongevraagd adviseur. Schande ten top. En mevrouw Levens? Die is een omhooggevallen totaal overgewaardeerde dame, die als minister jarenlang nimmer gedegen verantwoording aflegde over haar vele buitenlandse dienstreizen en nooit gelden van de natie terugstortte. Is ze zo geroemd om haar kennis en prestaties in het onderwijsveld, rijst de vraag waarom ze nooit minister van Onderwijs heeft willen worden, maar koos voor het oncontroleerbare lieve kapitaal. Om de Rotary Award te verwerven heeft ze naar verluidt ongelooflijk gelobbyd, geslijmd en zichzelf te grote waarde toegekend. De Rotary liet zich helaas misleiden door deze sluwe voormalige communiste.
Randall Keenswijk