Het is voor de Nationale Democratische Partij (NDP) te hopen, dat de president van Suriname, Desi Bouterse, die op kosten van de Surinaamse belastingbetaler de een na de andere medische behandeling op Cuba ondergaat, nadat hij ’s lands volksgezondheid volledig te gronde gericht heeft, niet het loodje zal leggen, want dan zullen in Ocer Noord-Koreaanse toestanden uitbreken. Wie anders dan de hevig snikkende Rajiv Ramsahai zal dan de loftrompet over de welhaast ‘goddelijke Bouta’ doen schallen.
Zonder geldige motivering verwijt Ramsahai Nederland politiek tegen Suriname te bedrijven door de confiscatie van een geldzending van de CBvS via Schiphol als een politieke daad af te schilderen. Anders dan zijn partij in de politieke werkelijkheid van Suriname laat blijken, is het bestuur in Nederland verweven met de rechtsstaat, die op de scheiding der staatsmachten rust.
In Nederland is er geen politicus, die lopende zaken onder de rechter kan doen stoppen en bestaat er geen procureur-generaal, die een pleger van misdaden tegen de menselijkheid uit het gevang wenst te houden. Als de Nederlandse premier, Mark Rutte, het Openbaar Ministerie (OM) gesommeerd had de geconfisqueerde geldzending vrij te geven, dan zat hij allang duimendraaiend thuis.
Maar laat ik de door Ramsahai opgesomde valse redenen punt voor punt onder de loep nemen. Allereerst, wie zijn de beroemde economen, die de volgende crisis al afgekondigd hebben? Donald Trump breekt in de VS het een na het andere record met betrekking tot de economie en ook in Europa is men het hoogtepunt van de vorige economische opleving voorbijgestreefd.
Anders dan Suriname heeft Europa een strict monetair beleid, dat eisen aan de omvang van een eventueel overheidstekort stelt. In Suriname heeft het duo Bouta & Boefdraad schijt aan de nationale economie. Hun spilzucht heeft tot de scherpe geldontwaarding van de laatste acht jaar geleid. De economische crisis, waar Suriname onder gebukt gaat, is door de politiek (lees: Bouta cum suis) gecreëerd. Dat blijkt ook, want nu het internationaal gezien goed gaat met de wereldeconomie, blijft die van Suriname achter. Heeft de Surinaamse munt het verloren gegane terrein al herwonnen?
Zijn tweede argument, waarom Nederland politiek tegen Suriname bedrijft, is kletskoek. Als natie, die sterk op de handel is gericht, streeft Nederland goede verhoudingen met zijn handelspartners na. Als gevolg van een politieke reden van de heer Ramsahai zelf, om zijn partijvoorzitter uit de vuile wind te houden, wordt het handelsbelang van Trinidad voor Nederland schromelijk overdreven: “De top exportbestemmingen van Trinidad en Tobago zijn Verenigde Staten van Amerika ($2,79 miljarden), Chili ($565 miljoenen), Guyana ($458 miljoenen), Jamaica ($331 miljoenen) en Dominicaanse Republiek ($273 miljoenen)” (https://atlas.media.mit.edu/nl/profile/country/tto/). De totale waarde van de Nederlandse import bedroeg in 2016 ongeveer 365 miljard euro. Gerelateerd aan de Nederlandse importwaarde is zelfs de Trinidadiaanse export naar de VS peanuts.
Het derde argument, Nederland wil de Surinaamse economie destabiliseren, is van den zotte! Welk belang heeft Nederland om een staat, die het al als ‘mislukt’ beschouwt – minister Blok – te gaan destabiliseren?
De vier miljoen van de Trinidadiaanse bank is vrijgegeven, omdat deze in tegenstelling tot zijn Surinaamse zusters het bankbedrijf op integere wijze uitgevoerd heeft. Tot die conclusie kwam het onafhankelijke OM, waardoor het gedwongen werd het in beslag genomen geld weer vrij te geven. De geldzending van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) kan ook vrijgegeven worden, zodra de ernstige verdenkingen van het OM middels het door zijn gedane rechtshulpverzoek zijn weggenomen. Echter, het geeft te denken, dat het de CBvS niet gelukt is zonder rechtshulpverzoek het OM te overtuigen van de bonafide aard van het in beslag genomen geld.
Ongegeneerd stelt Ramsahai zich als persoonsverheerlijker van Bouta op, door het rechtshulpverzoek min of meer te bagatelliseren: “Wat het verzoek inhoudt, weten wij nog niet. Of er inhoud aan kan worden gegeven, weten we ook niet. In elk geval volgen wij de zaak wel nauwkeurig.” Meneer Ramsahai, het Nederlandse OM heeft ernstige bedenkingen over de herkomst van het geld, dat het in beslag heeft genomen. Lukt het de Surinaamse procureur-generaal niet deze reële bedenkingen weg te nemen, dan is de CBvS het geld kwijt. Het feit, dat de Trinidadiaanse bank zijn geld terug heeft gekregen, is louter zijn verdienste, omdat de bank de verdenking bij het OM kon wegnemen. Als militair Stolk in het 8-decemberproces wordt vrijgesproken, betekent dat niet, dat ook Bouterse geen strafoplegging dient te krijgen. Beide geldzendingen zijn zaken, die op zichzelf staan.
Marco Raúl Yard