Het UN SDG-jeugdambassadeursschoolpakkettenproject (United Nations Sustainable Development Goals) is in volle gang. Dat schoolkinderen blij zijn met de schoolpakketten begrijpen we met zijn allen. Maar de kinderen beseffen niet dat door de ernstige armoede, die gecreëerd is door regering Bouterse-Adhin, schoolpakketten worden verdeeld. Ze beseffen ook niet dat ouders door de overheid eerst verarmd zijn, om daarna Sinterklaas te spelen.
Dit project wordt door de huidige regering misbruikt voor politieke doeleinden; het wordt gebruikt om de verkiezingen van 2020 te winnen. De vragen die bij mij rijzen, zijn: “Hebben de first lady en de ministers geen andere taken dan pakketten uit te delen? Hebben de ministers geen werk op ministerieel niveau dan zich bezig te houden met pakketten verdelen? Met het uitdelen van de pakketten geven de first lady en de ministers aan op welk niveau zij bezig zijn.
Vaak wordt de indruk gewekt alsof de schooltassen worden aangeschaft door het bureau van de first lady, niets is minder waar. Haar bureau krijgt alles gratis; het betaalt geen rooie cent voor de schoolpakketten, alles wordt gedoneerd of gekocht met belastingcenten. Het uitdelen van pakketten is een paars recept dat al jaren wordt voorgeschreven. De mensen zoet houden. De mensen die de schoolpakketten ontvangen van de breeduit lachende first lady en de ministers zullen de pakketten wellicht koppelen aan de ‘barmhartigheid’ van de regering, niet wetende dat dit een politieke stunt is.
First lady Ingrid Bouterse is niet te spreken over personen die kritiek leveren op het schoolpakkettenproject dat haar bureau aan het uitvoeren is. Een medium vroeg de first lady haar echtgenoot te bewegen; het volk te leren zelf de vis te vangen middels het voeren van goed beleid. Op die manier behouden de mensen hun waardigheid.
De first lady gaf als antwoord: “De mensen die vinden dat het volk geleerd moet worden om zelf te vissen, moeten die taak op zich nemen. Ik doe het van mijn kant en ik ben blij dat ik het doe. We zien dat de mensen er blij mee zijn. Misschien kunnen zij die kinderen leren hengelen. De mensen die zo aan de kant staan en eigenlijk niks doen, hebben altijd zo een grote mond.”
Ingrid Bouterse moet geen grote mond opzetten; zij moet de meningen of gevoelens van anderen niet bagatelliseren.
Wat doet Ingrid Bouterse? Bijna wil ik zeggen niks. Ze krijgt alle privileges van de overheid om zaken te doen. Bij het schoolpakkettenproject is ze prominent en profilerend aanwezig, kennelijk om zich te profileren voor de komende verkiezingen. Het gaat om politiek gewin, misschien wil ze een gooi doen naar het presidentschap of een parlementszetel behalen. Het is duidelijk dat ze in het middelpunt wil staan en alle aandacht opeisen.
Volgens Ingrid Bouterse is het ‘niet’ de schuld van haar echtgenoot en zijn regering dat Suriname in problemen zit. Er zou sprake zijn van een wereldcrisis die ook Suriname heeft getroffen. Is het dan de schuld van de ouders dat ze de hand moeten ophouden bij Ingrid Bouterse? De first lady moet zich diep schamen om te zeggen dat het ‘niet’ de schuld is van haar echtgenoot Desi Bouterse, dat Suriname in grote problemen zit. Is er een wereldcrisis? Nee, Bouterse is de grote crisis; hij heeft Suriname in acht jaar tijd naar de verdoemenis gebracht. Het assembleelid Asiskumar Gajadien heeft 100 procent gelijk als hij stelt: “President, als u het land ‘niet’ kan besturen, if yu no man, libi a sturu, dan ye gwe.”
Idris Naipal