De laatste tijden wordt de Surinaamse gemeenschap helaas te vaak opgeschrikt door gevallen waarbij zogenaamde voorbeeldfiguren en/of bekende Surinamers, die een voorbeeld zouden moeten zijn voor de jeugd, door de mand lijken te vallen. Ondanks dat niemand het recht heeft anderen te veroordelen voordat de rechter vonnis heeft uitgesproken, lijken deze voorbeeldfiguren de schijn toch dik tegen te hebben.
Ben Oliviera
Terug in de tijd in de jaren 90 in Rotterdam stond Ben Oliviera erom bekend shows en schoonheidswedstrijden te organiseren. Op zich zijn dat natuurlijk wel prijzenswaardige initiatieven. In die tijd gingen er toen al geruchten rond, dat Ben Oliviera er een eigen agenda op nahield als hij zich tussen het vrouwelijk schoon bevond. Het was destijds al publiekgeheim dat hij een voorliefde had voor jonge onschuldige vrouwen.
Zijn motivatie dat er voor menig onschuldig meisje een modellencontract zou klaarliggen, was een bekend gegeven. Ben Oliviera verhuisde op een gegeven moment naar Suriname, alwaar hij een opvallende verschijning maakte nabij Hotel Krasnapolsky aan de Domineestraat. Ook toen was het bekend dat hij veel oog had voor het jonge vrouwelijk schoon. Dat deze man nu wordt verdacht en beschuldigd van oneerbaar gedrag jegens jonge vrouwen, kwam voor velen in binnen- en buitenland niet als een verrassing aan.
Steve Meye
In juni 2011 werd Meye tot verbazing en onbegrip van velen bezoldigd geestelijk adviseur van Desi Bouterse. Een functieomschrijving was niet voorhanden en de scheiding tussen kerk en staat in Suriname werd met deze aanstelling geschonden. Op 6 mei 2012 tijdens een bijeenkomst van coalitiepartijen op het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo deed Meye uitspraken over mensen die niet wilden meegaan met het gericht werken aan de eenheid in het land. Deze mensen betitelde hij als staatsvijanden en president Bouterse gaf in zijn speech daaropvolgend aan, dat hij goed naar zijn geestelijk adviseur geluisterd had en betitelde het door Steve Meye omschreven gedrag als ‘misdadig’.
Steve Meye weigerde de hand van een wintipriester te schudden tijdens de beëdiging van Albert Aboikoni als de nieuwe granman der Saramaccaners in het presidentieel paleis.
Verder verscheen er tijdens het bezoek van de Indiase president aan Suriname een communiqué op Facebook, waarin ferm stelling werd genomen tegen yoga en het Hindoegeloof. Er werd zelfs een boycot uitgeroepen om niet aan de yogasessie met de presidenten van India en Suriname mee te doen. Dit bericht werd een week na het evenement tegengesproken door Gods Bazuin Ministeries International.
De Ware Tijd publiceerde kortgeleden een uitgebreid verhaal over vermeend seksueel misbruik van bisschop Steve Meye. Hierna kwamen er meer beschuldigen binnen via social media, over hoe Steve Meye zijn geestelijk overwicht vermeend misbruikte om zijn vrouwelijke volgelingen te misleiden. De beoogde aanstelling van de heer Steve Meye als ambassadeur van Suriname in Israël, is door de Surinaamse regering aangehouden en de benoeming heeft vooralsnog niet meer plaatsgevonden.
Deze gevallen zijn tegenwoordig schering en inslag in Suriname als men de dagbladen openslaat. Door de slechte economische situatie zijn mensen genoodzaakt te overleven voor lijfsbehoud en neemt het moreel verval in versneld tempo toe. Vooral jonge vrouwen zijn een gemakkelijk prooi voor welgestelde en invloedrijke mannen. Deze voorbeeldfiguren beïnvloeden de jeugd negatief met hun uitspraken en daden en vooral het misselijkmakend Neks No Fout adagium hakt stevig in op het moreel besef.
Het is uitermate jammer dat onverantwoordelijke politici deze zinsnede in Suriname hebben geïntroduceerd. Het getuigt van weinig tot geen respect voor normen en waarden. De jeugd wordt op alle mogelijke manieren misleidt door het establishment in Suriname en een omwenteling lijkt nog ver weg, gezien de omstreden voorbeeldfiguren die we hedendaags in Suriname hebben.
Wij als volwassenen hebben met z’n allen meer dan ooit de verantwoordelijkheid om onze jeugd te beschermen en te informeren dat het snelle geld en het ingaan op de loze beloften van invloedrijke personen niet juist is. Vanuit de overheid zouden er bewustwordingscampagnes geïnitieerd moeten worden om juiste omgangsnormen te stimuleren. Alleen op deze manier kan normbesef worden bevorderd en kunnen wij samenwerken aan een stabiele welvarende toekomst voor onze jeugd. Het valt te betwijfelen of de zittende regering de noodzaak hiervan inziet. De heren Steve Meye en Ben Oliviera zijn nogmaals nog niet veroordeeld en de schuldvraag blijft dus open. Deze zaken mogen echter niet in de doofpot belanden.
Peter M. Wolff