Het is de hoogste tijd dat wij als volk onszelf een spiegel voorhouden. Er zijn de laatste dagen veel onacceptabele zaken gebeurd, waarbij volwassen zich duidelijk onacceptabel hebben gedragen in het openbaar. Het is maar te hopen dat de jeugd deze verwerpelijke gedragingen niet overneemt, want dan is het hek van de dam.
Gedrag naar de politie
Er gaat een filmpje viraal, waarbij vader en zoon totaal geen respect hebben voor de politie. Een voorbeeldige zoon zou sinds het begin van de situatie zijn vader tot bedaren hebben gebracht, maar wij zien juist dat de zoon het verwerpelijke gedrag van de vader heeft opgevolgd. Gezien de jeugdige leeftijd van de zoon kan dit gedrag ernstige gevolgen hebben voor zijn carrière op latere leeftijd, want dit gedrag geeft geen positieve score in een antecedentenonderzoek. Een carrière bij Justitie en Politie kan hij vrijwel zeker op zijn buik schrijven.
De vader misleidt de politie door aan te geven dat hij militair is, terwijl hij als beveiliger werkzaam is bij Defensie. Dit gedrag vertonen vele andere personen in de wereld. Zodra zij een goede band hebben met een gezaghebbende persoon in de samenleving, dan denken deze lieden dat zij ‘untouchable’ zijn. Zij leven dan onder en boven de wet, want niemand kan hen wat doen. Integendeel, zouden zij juist het goede voorbeeld moeten geven, waardoor zij hun relaties niet in verlegenheid en problemen brengen. Machogedrag zal nooit overwinnen van het toelaatbare gedrag.
In dat filmpje hoor je duidelijk dat de dame die bezig is te filmen de politie juist in een kwaad daglicht plaatst. Ook de reacties van bepaalde personen naar de politie op dat moment, zijn verwerpelijk. In plaats van de politie juist te ondersteunen, wordt juist het afkeurenswaardige gedrag toegejuicht. Dat gedrag geeft duidelijk aan dat wij als gemeenschap op bepaalde momenten de acceptabele normen en waarden overboord gooien. Het accepteren van een verkeerscrimineel tevens dronkaard boven een wetsdienaar moet sterk worden afgekeurd. We moeten ons allen als samenleving zeer diep hiervoor schamen.
Wij willen jaarlijks verlaging van het aantal verkeersdoden, maar wij vergeten dat de politie het niet alleen kan. Wij moeten het samen met de politie doen. Het zijn de verkeerscriminelen van de categorieën snelheidsduivel en dronkaard die jaarlijks de meeste onschuldige slachtoffers maken in het verkeer. Wanneer de politie bezig is met snelheidscontrole geven wij ze ook geen ondersteuning, omdat wij alle snelheidsduivels die wij tegenkomen een waarschuwing geven. Deze snelheidsduivels vertonen tijdelijk acceptabel verkeersgedrag, voorbij de verkeerscontrole zijn we dan terug bij af. Wij vergeten dat dit verkeersgedrag kan leiden tot invalide of dood van onschuldige dierbaren.
Bij snelheidscontroles wenk ik geen enkele chauffeur en stel het ook niet op prijs als andere chauffeurs mij wenken. Ik wenk snelheidsduivels pas wanneer er geen snelheidscontroles worden uitgevoerd. Dan gaan zij hun snelheid automatisch verlagen en zijn verplicht om rustig te rijden, want zij denken dat zij op elk moment de politie kunnen tegenkomen. Ik doe juist met de bedoeling om een verkeersongeval te voorkomen, want het zijn onacceptabele snelheden die men ontwikkelt op de Oost-Westverbinding en Afobakkaweg. Wie een verkeersduivel de dans laat ontspringen, is ook medeverantwoordelijk voor de gevolgen van zijn onacceptabel verkeersgedrag.
Een ander aspect dat ik persoonlijk afkeur is het interview van het programma ‘1 voor 12’ met de heer Jason Lugard. Jason heeft naar zijn zeggen twee zelfmoordpogingen overleefd. De eerste met glyfosaat en de tweede met gramoxone. Het gevaar in dit interview is dat andere personen met deze twee barbaarse daden van Jason kunnen gaan experimenteren met de kans dat het verkeerd voor hen zal aflopen. Ik heb personen al horen zeggen dat glyfosaat en gramoxone feitelijk niet dodelijk zijn voor de mens. Daarin zit juist het gevaar in het uitgezonden interview. Men had zeker voorzichtiger moeten zijn geweest hiermee. Jason heeft het duidelijk weer gedaan, omdat hij de eerste had overleefd. Daarom ben ik heel tevreden met het beleid van de politie, waarbij zij geen ruchtbaarheid geeft aan gevallen van zelfmoord. De politie wil duidelijk geen navolging van dat gedrag.
Een veilig en geordend Suriname kan alleen gerealiseerd worden door een integrale samenwerking tussen burgerij en politie. Wij zijn als samenleving de oren en ogen van de politie. Laten wij daarom alle criminele misstanden blijven doorgeven aan de politie. Om de veiligheid van u en ik zetten politiefunctionarissen hun dierbaar leven op het spel. Laten wij hen daarvoor hartelijk waarderen, want het politiewerk is een roeping die niet voor iedereen is weggelegd.
Ruben Ravenberg, Ph.D, MBA
rub_rav@yahoo.com