Op 11 juli 2019 las ik een artikel op Suriname Herald: Stemmen kopen met voedselpakketten. Als de inzender het over omkoperij heeft, dan wil ik hem erop attenderen dat allerlei omkoperijen in Suriname en ook in veel landen, vooral in de derdewereldlanden welig tieren. Dat is trouwens economisch gezien goed op te merken.
Indien er verder wordt gesteld, dat het voedselpakkettensysteem dat thans in volle gang is om verkiezingswinst binnen te halen en dat dit systeem overgenomen is door president D.D. Bouterse van de Venezolaanse president, Nicolás Maduro, dan wil het navolgende aantekenen. De historie inachtnemend, wil ik de gemeenschap erop wijzen, dat één van onze nationale leiders, met name wijlen premier en minister van diverse departementen, Johan Adolf Pengel, alias Jopie en Ping Ping (NPS) toen al voedselpakketten liet uitdelen. Zijn leuzen waren onder andere Tai hori libi dé en wees gerust alles komt terecht.
In plaats van ontwikkeling in het land te brengen, zoals: de bruggen- en wegenbouw (infrastructuur), tram- en treintrajecten, ontsluiting van het binnenland, alsook de uitkering voor Surinamers te regelen, hielden de traditionele leiders het volk zoet met voedselpakketten. VHP-leider Jagernath Lachmon heeft ook geen noemenswaardige ontwikkelingen en projecten laten realiseren.
Tijdens het bewind van de PNP/VHP-regering heeft oud-minister van Districtsbestuur en Decentralisatie, Ir. Cyril Ramkisor (VHP), ook veel schenkingen gedaan, vooral aan de marron-gemeenschap. Het rendement wat verkiezingsuitslag betrof, was nihil. Dit fenomeen heeft ook de heer Dilip Sardjoe van de BVD meegemaakt in 2010, toen kwam hij heel bekaaid er vanaf en kreeg nul op het rekest.
De Pertjajah Luhur, onder leiding van Paul Somohardjo, verstrekt ook pakketten aan sociaalzwakkeren, aan tehuizen en aan moskeeën, terwijl geen haan ernaar kraait! De presidentsvrouw is ook enkele jaren actief bezig met het verstrekken van schoolbehoeften- en tassen. Haar bureau heeft de beschikking over ongeveer tienduizend schooltassen. De intentie is dat landelijk kinderen blij zullen worden gemaakt met het verstrekken van deze geste. Weliswaar is op te merken dat populistische beloftes geen soelaas bieden. Het volk moet echter waakzaam zijn voor valse profeten. Men moet wel bewust worden gemaakt welke partijprogramma’s realiseerbaar zijn, die op diverse podia worden gepresenteerd.
Dezerzijds wordt gesteld en ook geconstateerd dat er nergens in de wereld een land is zonder omkoperij of corruptie. De leiding van de meeste landen, vooral van de arme landen plundert het land en brengt de burgerij tot armoede. Zie voorbeelden van de meeste Afrikaanse en haast van alle derdewereldlanden. Het gaat meestal om eigen belang en behoud en niet om het nationaal of ‘s landsbelang.
De kiezer is zich nog niet helemaal bewust om te stemmen op basis van ideologie, programma enz. Men denkt nog steeds etnisch en stemt traditioneel, emotioneel en vooral op leiders, die populistisch overkomen. De doorsnee kiezer, alsook de politici letten anno 2019 op niets anders dan op eigen belang in plaats van algemeen belang. Het is tijd voor bewustwording en verandering!
Roy Harpal