Hoe Surinamers om de tuin geleid worden en hoe onze president de intelligentie van ons volk tart, is te zien in zijn geopolitieke stellingname. President Bouterse voert nooit geïsoleerde acties uit, maar onze president schiet vaak zeer goed getimed salvo’s af, hij schiet zijn magazijn leeg op het volk. Feiten, gebeurtenissen en omstandigheden zijn nimmer toevallig. Er is een weldoordacht plan, een goed geoliede machine vanuit de inner circle van de president, een zeer weloverwogen scenario op het geopolitieke vlak en op het nationale vlak.
De NDP heeft haar netwerken in de vooral de socialistische wereld en de Russische bemoeienis via Eva Morales baart enorme zorgen in de regio. Suriname als klein land zou zich neutraal moeten opstellen, een positie als Noorwegen moeten innemen, zeker met een zeer achtergestelde economie en bestuurlijke leiding met aan het hoofd een zeer zwakke president.
Het gaat er niet om of het socialisme goed of slecht is, het gaat erom dat één man zich is gaan verschuilen achter het socialisme tegen de wil van ons volk in, want 1980 was geen revolutie, maar een ondemocratische coup in dienst van het buitenland. Ik ben niet tegen het socialisme of het kapitalisme, zolang een volk als geheel op democratische wijze die richting kiest dan is dat de wil van het volk, dan heeft de meerderheid van het volk dat zelf bepaald. Ik ben wel tegen coups en vervolgens knechting van een volk door een kleine heersende politieke elite die langs democratisch weg op slinkse wijze macht heeft verworven.
In mijn zienswijze is Bouterse vanwege zijn persoonlijke omstandigheden en het historische verraad van ons volk in 1980 en daarna zich gaan verschuilen in een wereldtegenstelling van de geopolitiek, waarbij hij zich opstelt als het slachtoffer, de grote socialist naast Maduro, Morales en Castro die vanwege een complottheorie politiek wordt achtervolgd. Bouterse doet het voorkomen alsof zijn zogenaamde volksrevolutie van 1980 in gevaar is door de schuld van de ex-kolonisator. En door de politieke keuze tegen Nederland te maken en de schijn op te houden een regionale en NAM-politicus te zijn, probeert onze president de geschiedenis binnen te treden als “The Legend of the Big 5”, Fidel Castro, Che Guevara, Hugo Chávez en Nicolás Maduro. Niets is minder waar.
De waarheid moet blootgelegd worden voor ons nageslacht. Een verrader van land en volk, een man die in 1982 diepe wonden geslagen heeft in de zielen en de harten van ons volk verminkt heeft, verdient het niet om met geschiedvervalsing de grote volksleider en revolutionair uit te hangen. De nationale politiekvoering tegen de belangen van ons volk verdraagt zich niet met wat de president zichzelf als predicaat opspeldt, denkt te zijn wat hij niet is en nimmer zal worden. Bouterse staat niet op dezelfde lijn van de echte revolutionaire leiders van een volk met zijn doodgewone coup.
De oorspronkelijke revolutionaire landen gebruiken juist onze laaggeschoolde president met een zeer bevlekt verleden wetende dat hij tussen twee vuren zit, in eigen land een strafeis van twintig jaar voor moord en internationaal op de opsporingslijst van Interpol met aan zijn broek een drugsveroordeling in Nederland. Vele politieke leiders en multinationals kennen hierom de prijs van onze president, met name de wereldleiders als de Russen en de Chinezen die er als de kippen bij zijn om hun invloed in Zuid-Amerika over de ruggen van ons volk te vestigen dankzij onze ‘volkspresident’.
De druk op ons volk wordt daarom gaande de verkiezingen en het eindvonnis in het 8-decemberstrafproces zwaar opgevoerd, omdat de peilingen niet onbekend zijn bij de Russen en de Chinezen en hun belangen dus ook in het geding zijn bij het verlies van de NDP in 2020. De verkiezingen in Suriname hebben al niks meer te maken met een nationaal gebeuren, maar veel meer is het een internationale belangenverdediging geworden van buitenlanders in Suriname. Niet voor niets zijn de Cubanen binnengehaald onder het mom van medici, niemand weet hoeveel Venezolanen en Russen naast Chinezen er rondlopen in Suriname en met welke bedoelingen.
Terwijl dit alles maar plaatsvindt boven de hoofden van ons volk is ons land in de grootste problemen vanwege: een verdere devaluatie wat door de regering ontkend wordt, dollarschaarste, de 19,5 miljoen euro-kwestie, de Suralco-kwestie en wanprestatie, de dreiging van blacklisting door de CFATF en de OKB-voorzitter wederom in de centrale rol als coördinator van de NRA, ook bij het Constitutioneel Hof, de (wan)organisatie aanstaande verkiezingen in 2020/de (on)betrouwbare e-ID, de plotselinge wedergeboorte van het Constitutioneel Hof, de grondenrechtenkwestie en het Drietabiki-akkoord, de aanval op de Surinaamse medici, de subsidiëring van Cubaanse artsen in het binnenland, de onlangs afgeslagen coup in Venezuela waarbij VS, Chili en Colombia beschuldigd zijn hiervan, het bezoek van de Boliviaanse president Evo Morales op doorreis naar Rusland, de minister van Buitenlandse Zaken van Rusland naar Suriname, de BRICS-bijeenkomst als tegenhanger van de US-dollar in Zuid-Amerika, de NAM in Venezuela als Zuid-Zuid dialoog en tegenhanger van EU/VS pact.
Toeval bestaat niet, niets staat op zichzelf. Er is altijd een relatie en een zeer bewuste strategie op weg naar het einddoel van de huidige regeerders en dat is voor zeer lang in het zadel blijven zitten in Suriname, desnoods met buitenlandse ondersteuning. Onze president speelt het geopolitieke spel en zijn aanblijven aan de macht is cruciaal voor de socialistische tegenhangers van de Monroe-doctrine. De president speelt nationaal het spel door ons volk verder onderling te verdelen, want alles om de eenheid te breken, om de organisatie van het volk compleet dood te slaan en de oppositie een eenheidsfront tegen de zittende machthebbers te ontnemen.
Het scherp bespelen van de tegenstelling tussen volk en elite/artsen, arm en rijk dus en bevolkingsgroepen koeli/blakaman wordt zeer subtiel aangewakkerd, evenals het antikoloniale syndroom tegen het voormalige moederland.
Aan de oppervlakte gebeurt dus van alles in Suriname, maar in de diepte is het donker en broeit het onzichtbare gevaar van her-kolonisatie met nationale onderdrukking door een kliek eigen mensen. De oppositie mag daarom geen enkel risico nemen om de verkiezingen niet grandioos te winnen. Onze president doet aan window dressing in plaats van nationale ontwikkeling geleid door Surinamers in samenwerking met buitenlanders. Terwijl wij als volk wel de kennis, de know how in huis hebben, verruild onze president de Surinamers voor de buitenlanders uit puur eigen belang, namelijk hij moet in het zadel blijven zitten, ten koste van de belangen van een geheel volk. Zie in dit verband het artikel in Starnieuws van de hand van Ir. P.A. Lieuw Kie Song met als titel: “Het begin van het einde.”
Zo zal onze president de geschiedenis ingaan, namelijk Surinamers overslaan voor de Cubanen, Venezolanen, Chinezen en Russen, zoals hij dat ook eerder deed in 1980, de Surinamers wegschieten voor de Hollanders. Need I say more?
Angela Fernald
afernald34@gmail.com
Reacties op de inhoud zijn welkom, reacties uit eerste impulsen dragen niets bij.
