Onlangs zijn de resultaten van de landelijke glo-examen bekendgemaakt. Opmerkelijk was weer eens de slechte resultaten van de zesdeklassers uit de districten Marowijne, Sipaliwini en Brokopondo. Uit persoonlijke waarnemingen en gesprekken die ik heb gevoerd met een aantal leerkrachten dat actief is in deze districten heb ik kunnen opmaken dat de schamele slagingsresultaten niet te wijten zijn aan de inzet van deze dragers van educatie. Met de beperkte middelen die ze ter beschikking hebben, moeten ze onder miserabele omstandigheden er alles aan doen om de kinderen van het binnenland klaar te stomen voor het landelijke examen op glo-niveau.
De overheid en in dezen het Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (MinOWC) verzuimt al jaren om een integraal onderwijsbeleid in het binnenland te implementeren. In vele dorpen is de elektriciteitsvoorziening slechts een paar uren in de avond beschikbaar. Erger nog, situaties waarbij leerkrachten met kokolampoe (kerosinelamp) repetitiewerk moeten corrigeren en lesvoorbereidingen voor de volgende dag moeten maken, zijn geen uitzondering. Leerlingen hebben ook niet de gelegenheid om bezig te zijn met hun schoolwerk in de avonduren. Naast al deze tekortkomingen maakt het MinOWC er ook geen werk van om degelijk leermiddelen en bevoegde leerkrachten vanaf het eerste leerjaar van de basisschool aan te bieden.
Als de leerlingen vanaf het eerste leerjaar tot en met het zesde leerjaar les krijgen van goed gevormde leerkrachten met de juiste leermiddelen, dan zal het probleem al voor een deel zijn opgelost. De taalbarriĆØre hoeft niet een probleem te zijn, want in de polder van Nickerie, Commewijne en Saramacca wordt er in de thuissituatie geen Nederlands gebezigd, maar daar zijn de resultaten lang niet zo slecht als in het binnenland. Leerlingen van de zesde klas in het binnenland hebben een te laag onderwijsniveau vergeleken met die uit de kustvlakte. Dit is makkelijk te verklaren, omdat deze kinderen al vanaf het prille begin worden onderwezen door de beste leerkrachten van Suriname.
De kinderen van het binnenland worden veelal opgezadeld met leerkrachten met een boslandakte. Deze leerkrachten, meestal met een glo-getuigschrift, worden slechts zes maanden gevormd met de basis pedagogische principes. Terwijl een volwaardige leerkracht dat minstens vier leerjaren moet doen na onderwijs te hebben genoten op voj-niveau. Daardoor hebben de leerlingen in het binnenland structureel een achterstand ten opzichte van kinderen uit andere delen van Suriname. Hoe is het mogelijk dat je examen gaat opstellen op het niveau van de kinderen uit de kustvlakte en de twee groepen gaat beoordelen conform dezelfde normering? Dus het is duidelijk welke acties er beleidsmatig moeten worden gepleegd.
Met gepaste stelligheid kan geconstateerd worden dat de slechte resultaten absoluut niet liggen aan het intelligentiequotiĆ«nt (iq) van de leerlingen van het binnenland. Want wanneer deze leerlingen zich eenmaal uit deze netelige situatie hebben bevrijd en zich in Paramaribo vestigen om hun studiecarriĆØre voort te zetten dan is hun schoolprestatie over het algemeen subliem. Dit kan verklaard worden door het groot aantal leerlingen van marron komaf op de diverse middelbare scholen en de universiteit van Suriname in Paramaribo. Het resultante hiervan is dat we steeds meer elementen van de deze etnische groepering tegenkomen op leidinggevende posities in vrijwel elke sector in onze maatschappij.
Als onderdeel van de oplossing van dit vraagstuk wordt voorgesteld dat er vanuit het MinOWC dit jaar nog een intensief campagne wordt opgezet om de ouders van leerlingen in het binnenland ervan bewust te maken dat ze ook aandacht aan hun kinderen voor wat het onderwijs betreft, moeten besteden en dat zij in goed contact moeten staan met de leerkrachten. Op deze manier kunnen ze wederzijds complementair werken bij geconstateerde mancoās. Deze werkwijze zou, aangevuld met kwalitatieve leerkrachten, degelijke leermiddelen en de juiste pedagogische stimulerende naschoolse activiteiten, op termijn leiden tot een ideale situatie voor wat het niveau van de leerlingen van het binnenland betreft.
Ettire Patra