Steeds weer constateren we als samenleving dat de agenda van politieke leiders niet wordt bepaald vanuit de interest van het volk, maar duidelijk zijn er andere grondslagen die hierbij de boventoon voeren. De politieke motieven van de politici en de belangen van aandeelhouders van multinationals en lokale economische en financiële magnaten hebben een dominante rol hierin. Achter de coulissen zijn het de machtige financiële krachten uit het particuliere bedrijfsleven die de politici influisteren wat ze moeten doen om aan hun wensen te voldoen. De beleidsmakers zijn uitvoerders en slaven van deze onzichtbare meesters.
Met gladde tongen komen politici ons doen geloven dat er een weg of brug ergens moet komen of dat de internationale airport of rivierhaven moet worden uitgebreid of gemoderniseerd of dat er meer moet worden geïnvesteerd in energie- en drinkwatervoorziening. In werkelijkheid zien we dat ondanks het feit dat deze ontwikkelingen het volk ten goede zullen komen, het grote bedrijven zijn die reeds in hun planning hebben uitgezet wat ze allemaal aan economische activiteiten willen opzetten in bepaald gebied. De ontwikkelingen worden op de eerste plaats niet neergezet om de levensstandaard en het welzijnsniveau van de burgers op hogere peil te brengen, maar om het bedrijfsleven te accommoderen. De burgers worden niet eens geconsulteerd om na te gaan wat hun specifieke behoeftes zijn.
De zakenfiguren zijn zo sluw en houden de beleidsmakers in hun greep om gedaan te krijgen dat de staatsmiddelen worden ingezet om infrastructuur op te zetten. Zij halen er alleen maar economische voordelen uit. De financiële magnaten die links en rechts van het politieke firmament de verkiezingscampagne van politieke partijen financieren, zitten op de loer om na de formering van de regeercoalitie het zoveel voudige van hun inzet te cashen.
Het is maar te hopen dat de samenleving goed kijkt naar politici die collaboreert met de figuren, die zich net als mieren rond honingpotten, zich beijveren rondom mega-infrastructurele projecten. Zo zullen zij in staat zijn om een gedegen oordeel te kunnen vellen. De collaboratie tussen de politici en zakelijke mensen kan heel veel verklaren. Veelal zien we ook dat politici vooral uit de coalitie zich beijveren om economische instrumenten in te zetten om politieke voordelen te halen of juist politieke instrumenten inzetten om economische voordelen te halen. Al deze zaken hebben niets te maken de duurzame ontwikkeling van het volk, maar de realisatie van de politieke doelen van de politici zelf, machtsexpansie en machtsconsolidatie. Daarnaast kunnen acties van de politici gekwalificeerd worden als handelingen om te beantwoorden aan de aspiraties van de aandeelhouders van entiteiten uit het milieu van deze beleidsmakers.
Internationaal zien we ook een identiek beeld bij de politieke performance van politici. Al de inspanningen die de leiders zich getroosten om de verdragen te sluiten en economische blokvormingen neer te zetten, hebben in de meeste gevallen niets te maken met ontwikkelingen van hun volken. Eerder zijn het de belangen van de economische en financiële giganten die dienen als drijfsferen. Daarnaast zijn het de strategieën die worden uitgezet om de global machtspositie economisch en militair te behouden en uit te breiden. De belangen van het volk zijn hier weer op het tertiaire niveau.
Ettiré Patra