In mijn vorig artikel “Buitenlandse politiek en de prijs van de president” (Suriname Herald, 7 augustus 2019) gaf ik het verband aan tussen de geopolitieke zwakte van de president en zijn nationale politiekvoering. Er is niet alleen het gevaar van buitenlandse mogendheden tegenover de achtergrond van de prijs van de president, maar meer nog dat het belangrijkste deel van ons volk zwaar is geïndoctrineerd, veelbelovende jongeren, ondernemers en intelligentsia zijn slachtoffer en vleugellam gemaakt.
Dit proces begon met de leiders van 1980. Een feitelijke onderwerping dus van ook de oude elite aan de nieuwe kapitalistische “hoi polloi elite” met een socialistische tong. (“hoi polloi”, een Surinaamse term anders gebruikt door mr. dr. W.R.W. Donner in zijn artikel: “Ons onderwijs” van 13 augustus 2019). Upside (upper class) is nu letterlijk down (lower class). Kapitalistische productiewijze met een socialistische ideologie is een keiharde tegenstelling en dus niet werkbaar. Dit is mijns inziens de verwarring en het tegenstrijdige probleem van Suriname. Dit tegenstrijdig model gemonitord door een informele schaduwregering op het Kabinet van de President leest de formele regering de les.
Ook De Nationale Assemblee (DNA) is onderworpen aan dit model en de schaduwregering. De sociale stratificatie en de bestuurlijke orde zijn bewust in de war geschopt. Een realiteit van verwarring is geschapen, met name bij de jongeren die het voorbeeld kregen dat kennis en studie niet belangrijk zijn, want Venetiaan en Arron zijn het bewijs daarvoor, geschoold en die hebben de rommel veroorzaakt waar ons land zogenaamd nu mee zit, terwijl Bouterse alles wat de voorgaande presidenten hebben verprutst nu recht aan het trekken is en “that he can do the job”. Met dit valse bedrog probeert men de slaafsheid van de jongeren aan de goedheiligman die door God gezonden is te behouden, volg hem en alles komt goed. Maar dit kiekeboespel van de machthebbers ketst af op de geopolitieke realiteit dat de wereld niet mee wenst te spelen.
Nieuw denken in Suriname
Het nieuwe model maakt het regiem-Bouterse zo anders dan voorgaande regeringen en presidenten. Een tegenstrijdig denken heeft zich meester gemaakt van Suriname. De Surinaamse jeugd is hier slachtoffer van. Vanuit een armoede instinct van overleven door groot praats is een nieuw model ontstaan, simpelweg door te gaan zitten op de schouders van de reus, de intelligentsia. Een combinatie van de straat met de school, waarbij de gangsters van de straat de leiding pakten, ook de politieke macht werd op deze wijze veroverd. Dit nieuw denken van “gangsterisme” (mengvorm van kapitalisme en socialisme) heeft Suriname al veertig jaar in de houdgreep.
Vóór 1980 was het landsbestuur een aangelegenheid van kennis en wetenschap, van deugd en fatsoen, wat na 1980 plaats heeft gemaakt voor “gangsterisme”, omdat op ondemocratische wijze een democratisch gekozen regering in dienst van het buitenland is weggeschoten, dit is een criminele daad en geen politiek geweld. Geen wonder dat in het verlengde van dit gangsterisme de drugsactiviteiten in Suriname zo een goede voedingsbodem zijn. Deze gewelddadige ideologie van het gangsterisme in de politiek gaat vaak gepaard met ondersteunende gewapende eenheden ter consolidering van hun macht wanneer zij dreigt vast te lopen. Het is niet ongebruikelijk dat onder het mom van artsen zonder grenzen er onderhuids militairen schuilgaan. Russische militaire samenwerking en gesubsidieerde Cubaanse artsen sluiten naadloos aan op de omschreven ideologie van het gangsterisme.
Zie ook:
https://blackagendareport.com/cubas-first-military-doctors-part-1
https://blackagendareport.com/cubas-first-military-doctors-part-1
Een ideologie van “wie doet mij wat en L’etat c’est moi” van deze voornamelijk laaggeletterde machthebbers uit de jaren 1980 hebben een geheel nieuwe fase en tijdperk ingeluid in Suriname. Maar buiten Suriname blijven het kleine jongens in de ogen van de Amerikanen, Russen en Chinezen. Met hun dollars krijgen de Amerikanen dit Bouterse-regiem ondanks zijn duaal geopolitiekbeleid wel klein en onder curatele, de Alcoa-deal is hier een voorbeeld van. Het opeens opdraven van de vicepresident in plaats van de minister van Buitenlandse Zaken als vervanger van het staatshoofd op de jaarvergadering van de VN, is een signaal van grootheid en vermeende onafhankelijkheid, een waandenkbeeld vanwege de Fed-dollarzending. Hierin zit weer de tegenstrijdigheid.
Het duale beleid veroorzaakt nationaal alleen maar nog meer verwarring, omdat de regering het doet voorkomen dat zij niet aan handen en voeten gebonden is, maar juist exclusief is in de wereld, wat andere landen niet kunnen of lukt, krijgt Suriname wel voor elkaar. De steeds grotere afhankelijkheid van imperialistische landen met hun dollareconomie wordt door onze regering vertaald als een geniale strategie van de Surinaamse regering. Hoe kan het ook anders als mentale armoede aan de basis ligt van de huidige machthebbers, dan neemt het gangsterisme het weer over; big talk en vele mooie beloften.
Het duale denken van onze president leidt alleen tot nog meer verwarring binnen zijn eigen coalitie. De voorzitter van DNA liet daar geen twijfel over bestaan inzake de Alcoa-deal. De NDP raakt steeds meer verstrikt in haar eigen spinnenweb en marcheert van links naar rechts. Dit zig-zagbeleid zal Suriname fataal worden, geen mens kan op tegen schizofrenie. Ons volk is gek gemaakt. De tegenstrijdigheid van dit duaal denken is mooi verwoord door de voorzitter van de Vereniging van Dorpshoofden in Suriname (VIDS), Theo Jubitana, die zegt “niet onder de indruk te zijn van de boodschap van de president, omdat deze zeer tegenstrijdig is. Het staatshoofd heeft in de Palmentuin opgeroepen tot oprechte samenwerking onder de inheemse stammen. Jubitana: “Vanuit de hoek van de president zelf wordt gestookt tegen het traditioneel gezag, dus ik kan hem even niet volgen. Als een dorpsbestuur niet doet wat de politiek wil, dan moet dat weg. Dus wat voor waarden hebben zijn woorden?”
Volgens de VIDS-voorzitter doet de regering precies het tegenovergestelde van waartoe Bouterse heeft opgeroepen. (dWT, 13 augustus 2019: VIDS niet geïnteresseerd in activiteiten regering rond Inheemsendag). Een hele generatie is opgevoed en opgegroeid in dit dualistisch denken, dit gangsterisme van “Neks no fout”. Vandaar dat politici en bestuurders niet meer hun politieke verantwoordelijkheid nemen bij grove persoonlijke en politieke blunders die zij maken, ook jonge politici niet. Wat is er allemaal niet voor nodig om dit fenomeen van diepgewortelde schofterigheid en disrespect dat zich meester heeft gemaakt bij grote delen van de samenleving te verdrijven? Deze omstandigheid, een overlevering uit een politieke cultuur van patronage in Suriname is voor de huidige machthebbers een perfecte voedingsbodem.
De negatieve koloniale nalatenschap van de witte mannen in korte broek is als een geschenk uit de hemel. Ons doel, ons land blijft daarom ondergeschikt aan behartiging van landsbelangen. Regelarij, lippendienst en vriendjespolitiek voeren de boventoon vandaar een complete uitholling van het bestuur door partijloyalisten, politieke overlopers, familie en vrienden die de macht helpen consolideren op cruciale posities.
Dit gesloten systeem van het regiem staat en valt met staatspropaganda en als nooit tevoren wordt via staatsmedia compleet met paarse vlaggen ons volk overspoeld met de goede daden en de vele projecten van de regering met de bedoeling dat de bevolking achter de machthebbers blijft staan. Dit fenomeen met grofgebekte propagandisten is een machtig wapen tegen een gekoloniseerd, onderdanig en laag ontwikkeld volk. Beelden spreken meer dan woorden, pakketten en feesten voelen beter dan nadenken bij een groot deel van ons volk. Inzicht, organisatie en toekomstplanning blijft een ver van mijn bed show en dat weet de president als geen ander. Vele Surinamers schrijven niet, lezen niet, luisteren slecht, onderzoeken niet, maar praten veel, weten alles beter en vergeten snel. Dit is de voedingsbodem voor consolidering van de macht.
Verschil voor en na Bouterse
Het meest zorgwekkende echter is de onverklaarde stille oorlog die dit regiem voert tegen het binnenlandse traditioneel gezag van de inheemsen en marrons, iets wat nooit eerder vertoond is bij voorgaande regeringen. De bakermat van strijd, traditie en cultuur, de basis van eigen waarde en trots van een volk wordt door het regiem-Bouterse bewust kapotgeslagen. En waarom? Omdat het binnenland oude stijl niet meer past, maar wel bestaat, hoezeer ook enorme lappen grond zijn uitgegeven aan binnenlandse en buitenlandse kapitalisten. Mentale indoctrinatie is gegrondvest en geïnstitutionaliseerd vanaf 1980. Vrije denkers bleken een belemmering voor het nieuwe systeem met zijn nieuw model van gangsterisme denken. Het leger slaafse volgelingen tegen de achtergrond van een op vriendjespolitiek gestoelde “clientèle samenleving” zoals Rudolf van Lier dat beschrijft op bladzijde 319 van zijn dissertatie: “Samenleving in een grensgebied”, is nooit eerder zo groot en divers geweest getuige de trucjes en zetelwinst van de NDP in 2015. De massapsychologie heeft gewerkt, de staatspropaganda en indoctrinatie hebben wortel kunnen schieten op een goedgelovig en dus weerloos volk.
Voorgaande regeringen “oude stijl” kenden bestuurstechnische problemen zoals een slecht functionerend bestuur en veel wanorde maar ze waren straight, zonder massapsychologie, staatspropaganda en zware indoctrinatie. De spelregels van de politiekvoering waren right to the point en gebaseerd op vrije democratische modules. Geconcludeerd mag worden dat voorgaande regeringen ons volk mentaal niet geketend hebben ter wille van behoud van hun macht. De democratische spelregels golden zoals in ieder beschaafde samenleving. Surinamers probeerden toen op eigen politieke kracht zich te bevrijden van slecht bestuur, verandering te brengen in het politieke systeem en productiewijze, het koloniale juk van zich af te schudden, middels onder andere de opkomende linkse nationalistische beweging onder leiding van wijlen Ruben Lie Pauw Sam in de zeventiger jaren.
Maar de coup van 25 februari 1980 onder leiding van Desi Bouterse stak hier een stokje voor. De vrije democratie maakte plaats voor de onvrije democratie, een op democratische leest geschoeide mentale ketening. De geestelijke onderwerping in de onvrije democratie kent zijn weerga niet in onze contemporaine geschiedenis. Het “meestermanipulatorbrein” van Desi Bouterse slaagt er steeds weer in de politieke leiders, geestelijke leiders, traditionele leiders en bevolkingsgroepen onderling, maar ook tegen elkaar uit te spelen door hen steeds weer een worst van bedrog voor te houden. En in plaats van een grote sterke vuist te maken en als oppositie gezamenlijk ons te richten tegen de veroorzakers van verloedering van ons bestuurlijk-politieke bestel en veroorzakers van onze mentale en economische armoede, dingt helaas de totale oppositie op zichzelf mee in dit circus van machtsverwerving door op de oude voet verder te gaan als lood om oud ijzer.
Tegen deze achtergrond van geen georganiseerd verzet door de oppositie gecombineerd met de geopolitiek van onze president loopt ons land groot gevaar opnieuw gekoloniseerd te worden nieuwe stijl, in samenspraak dus met de nationale kapitalisten. Want een generatie blinde volgers ondersteunt dit nieuwe model, zij zijn de instrumenten tot verwezenlijking van Bouterse zijn einddoel, behoud van zijn macht. Maar het buitenland weet dit even goed, kent Bouterse en heeft ook haar instrumenten en werkt hier eveneens ook mee, te beginnen met de hoogste prijs van onze president, namelijk zijn vastgelopen economie. Onze geschiedenis zal met deze generatie “buffelpikkers” afrekenen, mensen die ons land verkopen, omdat zij verstrikt zijn geraakt in hun eigen angst, hun persoonlijke belangen laten prevaleren boven vrije democratische bestuurlijke-economische ontwikkeling van ons land en volk. Een heel legioen “pajongwaaiers en buffelpikkers”, zoals mr. dr. W.R.W. Donner de slaafse volgelingen noemt in zijn artikel “Omgangsvormen en ander geleuter” zijn nu rijke mensen. Een legioen dat niet anders kan en mag denken want dan voelen ze het direct in hun portemonnee. Ze weigeren daarom feiten en omstandigheden in hun verbanden te zien. Een legioen dat slachtoffer is van de veertig jaar mentale onderwerping begrijpt vaak niet eens welke positie zij precies vervullen in het kaartenspel van hun baas, hun politieke leider.
Moderne “elektronische buffelpikkers” met fake accounts op sociale media, meer bekend als “trollen”, bestormen de serieuze discussies en visies om hun baas en dus zichzelf door dik en dun te verdedigen in het verlengde van het napapagaaien van de staatspropaganda machine. Met of zonder verkiezingsoverwinning van oppositie of coalitie in 2020 is er nog steeds dezelfde realiteit: een verward en verdeeld volk met een kapotte economie en veel wanbestuur en patronage. Winst voor de oppositie is hoe dan ook de eerste stap op weg naar daadwerkelijke bevrijding van ons volk. De oppositie is nu eenmaal veel minder besmet dan de veroorzakers van al onze ellende. Daarom: fist things first!
Angela Fernald
afernald34@gmail.com
Reacties op de inhoud zijn welkom, reacties uit eerste impulsen dragen niets bij.
