In een eerdere bijdrage op Suriname Herald heb ik naar aanleiding van het politieke vonnis in het 8-decemberproces opgeroepen om een traject van waarheidsvinding, dialoog en verzoening op te zetten en bisschop Karel Choennie te steunen in dit traject. Nu heeft de bisschop in het programma āWelingelichte kringenā op Radio ABC uit de doeken gedaan wat zijn strategie is: āVerzoening is mogelijk, maar het veronderstelt erkenning van schuld en excuses. Dan kunnen we met heling beginnenā.
Met deze strategie is duidelijk geworden dat hij niet de persoon is om in Suriname het traject van waarheidsvinding, dialoog en verzoening te leiden. Want deze strategie is gewoon de oude confrontatie-strategie van de 8-decemberbeweging. Het monopoliseert het leed van de nabestaanden van de 15 slachtoffers van 8 december 1982. Het maakt geen koppeling met de andere 450 slachtoffers van politiek geweld. Het zet geen traject op van waarheidsvinding, maar eist gewoon capitulatie van Ć©Ć©n partij in een conflict waarbij twee partijen betrokken zijn.
Ik trek daarom mijn oproep in om Choennie te steunen, omdat zijn strategie een doodlopende weg is. Wat blijft er dan nog over? Helaas, gewoon doorgaan met de polarisatie.
De verkiezingen zullen uitmaken hoe de politieke krachtsverhoudingen er na 25 mei uit zullen zien. Mocht de NDP winnen, dan zal de discussie eindigen en het volk bezig zijn met de volgende vijf jaar. Mocht de oppositie winnen, dan is de kans aanwezig dat we een periode van instabiliteit ingaan als de nieuwe regering besluit om Bouterse te arresteren, mogelijk met steun van het buitenland.
Het had anders gekund, maar daarvoor is nodig moreel leiderschap om iets te doen wat in andere landen mogelijk is gebleken: een einde maken aan politiek geweld middels het moeilijke traject van waarheidsvinding, dialoog en verzoening.
Sandew Hira