Vermeldenswaard is, dat zelfs in Nederland ook de quorumregel geldt. Daar zijn er ongeveer 150 zetels in de Tweede Kamer, dan moeten er 76 Kamerleden aanwezig zijn. Voor zover bekend, heeft het quorumprobleem nimmer parten gespeeld in de politieke historie van de Tweede Kamer. In Suriname zijn er 51 parlementsleden en om een vergadering te beleggen of een stemprocedure geldig te laten verlopen, moet de helft van de assembleeleden de presentielijst getekend hebben. In ons parlement, De Nationale Assemblee, gaat het om de helft van het aantal assembleeleden plus Ć©Ć©n (51:2= 25, rest 1, dus 26 leden).
Het is een zeer kwalijke zaak, dat alhoewel DNA-leden, vooral die van de oppositie in het parlementsgebouw aanwezig waren, zij toch willens en wetens de presentielijst niet hadden getekend. Refererend naar het artikel d.d. 11 januari 2020, waarbij DNA-voorzitter, Jennifer Simons stelt, dat het quorumprobleem haar het meest dwars zit, wil ik het navolgende aantekenen.
Een assembleelid wordt door het kiezersvolk gekozen om het te vertegenwoordigen en zijn belangen te behartigen. Door het fenomeen quorumprobleem blijven veel wetten liggen. Recent nog kon de wet over de Huurwet Woonruimte 2018 niet worden afgehandeld. Trouwens een trieste zaak en zeer denigrerend te kwalificeren.
Frappant is, dat de assembleeleden wel quorum verlenen als het om eigen belang gaat, zoals de herziening van hun vergoeding en het afvaardigen van buitenlandse delegaties om gelden te toucheren.
Het quorumprobleem kan heel simpel worden opgelost door het ordereglement voor DNA-leden aan te passen. Bijvoorbeeld door het niet tekenen van de presentielijst voor een bepaalde periode dan wordt er geen vergoeding toegekend. Ik kan gegarandeerd stellen, dat zij in dit geval kruipend naar de vergadering komen.
Er zijn DNA-leden geweest, die voor een lange periode niet in het parlement verschenen en hun vergoeding niet toucheerden. Een sprekend voorbeeld hiervan is het toenmalige assembleelid, Desi Bouterse, thans president, die zijn honorarium niet toucheerde en het assembleelid Rachied Doekhie.
Hetzij opgemerkt, dat alle politieke partijen alsook de vakbeweging en overige organisaties een vormende taak hebben en het juiste voorbeeld dienen te geven.
Politici en leiders die niet voor de Surinaamse gemeenschap hun krachten geven en slechts naar eigen gewin streven, moeten het veld ontruimen en de samenleving moet op 25 mei met hen afrekenen.
Roy Harpal