Gezien de laatste ontwikkelingen, die een onzekere situatie bij de bevolking veroorzaken, is dezerzijds gesteld dat in een democratisch land het normaal en heel gangbaar is, dat welke functionaris dan ook consequenties moet verbinden aan onregelmatigheden gepleegd door hem/haar of onder hun beleid.
In Suriname zien wij dat men principes niet serieus neemt en alles naast zich neerlegt alsof zijn/haar neus bloedt en geen lak heeft aan het geroep van de gemeenschap, die in een enorme onrust verkeert. Aan de opmerkingen c.q. kanttekeningen van de oppositie, die de taal en gevoelens van het volk moeten vertolken, wordt geen enkel aandacht besteed.
Het is zeer betreurenswaardig te concluderen dat partijloyalisten in alle talen zwijgen en het wanbeleid ondersteunen. Het was een gouden kans om de minister van Financiën, die een wanbeleid voert en meer in het buitenland vertoeft en de nodige daggelden toucheert vaarwel te zeggen. Gesteld zij, dat er geen motie van wantrouwen moet worden ingediend, maar Hoefdraad moet ronduit gezegd worden, dat hij de eer aan zichzelf moet houden en moet bedanken.
In een democratisch land stelt een leidinggevende zijn/haar portefeuille ter beschikking als er enige sprake is van wanbeleid, malversaties en zelfs als ze een nachtvlinder/prostituee hebben bezocht. In ons geliefd land is alles gangbaar en heel normaal.
Ter herinnering wil ik enkele voorbeelden noemen van ministers, die de laan zijn opgestuurd, te weten de ex-minister van ROGB, Roline Samsoedin, die na een aantal aantijgingen de eer aan zichzelf heeft gehouden. Voorts Alice Amafo, Joan Dogojo en niet te vergeten de minister van Onderwijs, Narin Mahadewsingh, die in een vermeend gezelschap zijn dienstpistool trok. De ontelbare ministers, die gereshuffeld zijn, wil ik buiten beschouwing laten.
Vermeldenswaard is, dat de huidige minister van Onderwijs, moeder van de bestreden governor van de Centrale Bank van Suriname zich ziek heeft gemeld in afwachting van haar één jarige zittingsduur om te profiteren van de privileges die ministers toekomen. Zie hiervoor besluit in het Staatsblad van de Republiek Suriname getekend door ex-president Ronald Venetiaan en ex-minister Maurits Hassankhan van Binnenlandse Zaken.
De gemeenschap vindt het heel jammer, ook laks van de president, dat hij in de kwestie van de huidige bancaire situatie in alle talen zwijgt en de vicepresident in de leeuwenkooi werpt. Conform de gangbare regels, is het de president die topleidinggevenden benoemt en ontslaat. De hamvraag die rijst, is waarom president Bouterse in deze kwestie de verantwoordelijke ministers niet de laan uitstuurt.
Geconcludeerd kan worden, dat politieke leiders de denkfout niet moeten maken, dat de huidige kiezers blindelings in loze beloftes gaan geloven. Het is de hoogste tijd dat de leiders hun verantwoordelijkheid en vooral leiderschap aan het volk tonen. Het is tijd om acties te ondernemen! De president wordt aan zijn woorden herinnerd, die gericht waren richting ex-president Ramsewak Shankar, namelijk: “Captain, your ship is sinking, man”. Thans verkeren wij in hetzelfde vaarwater.
Principes worden overboord gegooid, men gaat voor populisme, eigen behoud, nepotisme, terwijl men anno 2020 moet gaan voor onder andere eerlijke en oprechte leiders en voornamelijk voor leiders, die het algemeen- en volksbelang boven het individueel en partijbelang stellen.
Roy Harpal