De nationale politieke ontwikkeling in al haar facetten kan niet goed geanalyseerd worden, als deze niet belicht wordt vanuit een internationale invalshoek. De staat Suriname is geen eiland in de wereld en heeft sedert de koloniale eeuwen tot heden midden in de belangstelling gestaan van het Westen. Nadat de kolonie Suriname achtereenvolgens om economische motieven werden geëxploiteerd door Engeland en Nederland, kwam er in 1975 een einde aan deze episode uit onze historie. Middels het vestigen van de staatkundige onafhankelijkheid werd Suriname een zelfstandige republiek. Wie had gedacht dat het volk van Suriname hiermee een tijdperk van nationale en integrale ontwikkeling middels samenbundeling en eenheid zou inluiden, heeft zich lelijk vergist.
Medio jaren zeventig had de koude oorlog haar toppunt bereikt in de wereld. Daarbij stonden de Russen en Amerikanen centraal. Het was een ongekende strijd tussen deze twee supermogendheden om hun invloeden zoveel mogelijk in alle uithoeken van de wereld te doen gelden. Suriname werd als nieuwe en jonge kolonie meegezogen in deze strijd zonder dat de toenmalige regeerders hier te lande dat doorhadden. Omdat de Russen actief waren om vele Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse landen middels allerlei manipulatieve deals aan hun zijde te krijgen, begonnen de Amerikanen te twijfelen aan de loyaliteit van enkele verdachte en kwetsbare regeerders in ontwikkelingslanden.
Op basis hiervan hebben de Verenigde Staten middels hun werkarmen, nationaal en internationaal, bewerkstelligd dat vele democratisch gekozen regeringen middels staatsgrepen omver werden geworpen. Militaire machtsovernames in Latijns-Amerikaanse landen als Argentinië, Brazilië en Chili spreken boekdelen. Suriname werd ook hierin meegenomen en in februari 1980 kwam er een militaire staatsgreep en heeft de nationale ontwikkelingsrichting van Suriname tot op heden danig beïnvloed. De staatsgreep van 1980 werd georkestreerd in het buitenland en geïmplementeerd door lokale onderofficieren in het leger. Dit alles werd gedaan met het doel een stevige grip te hebben op de rijkdommen van Suriname.
Echter, de situatie werd gecompliceerd toen de toenmalige militaire machthebbers kort na de machtsovername weigerden om langer in het gareel van het Westen te lopen en ze kozen ervoor hun eigen weg op te gaan. Hierdoor ontstond er een spanningsveld tussen het Westen en de revolutionairen. Dit heeft nationaal, jaren geleid tot een economische en politieke crisis in de ontwikkeling van Suriname.
Eind jaren tachtig werd de democratische rechtstaat hersteld en kwam er wederom een burgerregering in het zadel. Maar de invloed van het buitenland met name Nederland is latent gebleven in de politieke en economische ontwikkelingsagenda van Suriname. De ontwikkelingssamenwerking met Nederland werd hersteld, maar de agenda hierbij werd gedomineerd door politiek Den Haag aan de Noordzee. Zo ook de projecten die daaruit voortvloeiden. Suriname had in de dialoog niet geheel de vrijheid om te bepalen wat de bestemming van de verdragsmiddelen kon zijn. Nederlandse deskundigen werden hierheen gehaald om de implementatie van projecten te monitoren.
Zo wordt vaak genoeg de richting van de nationale ontwikkeling in termen van financieel-economisch en politiek-bestuurlijk beleid in hogere mate bepaald door het buitenlands beleid van een zittende regering. Bij een regering met een links-liberale en populistische signatuur zien we dat de meeste internationale hulp en financiering komt van landen die nauwe politieke banden onderhouden men China of Rusland. Wanneer de politieke macht in handen is van rechts-conservatieve politieke leiders dan is de focus voor wat betreft donorhulp en internationale financiering voor mega ontwikkelingsprojecten meer gericht op de West-Europese landen en de Verenigde Staten.
Deze twee groepen van landen eisen in ruil voor hun hulp weer een duidelijke ondersteuning van de internationale politieke agenda. Op deze manier proberen ze hun economische suprematie te consolideren en te expanderen. De talrijke strategieën die hierbij worden ingezet komen in de geopolitiek duidelijk tot uiting.
Ettiré Patra