Ongelofelijk hypocriet, hoe de NDP-broodschrijver Riyaz Akhtar (ondersteunt door Sharmila), andersdenkenden gratuit beschuldigt van grappenmakerij. Weet deze man wel wat een grappenmakerij is? Het ingezonden stuk (Bouterse is geen lafaard) stikt er in ieder geval van.
Kent u een video die viraal ging, waarbij president Desi Bouterse, Rachied Doekhie en nog een gozer aan de borreltafel zaten te zingen op het Kabinet van de President? Die derde gozer is in het echt Riyaz Akhtar. Het artikel van Riyaz Akhtar ademt ook het niveau van dat gezang aan de borreltafel in die betreffende video, hoewel het gescreend en mede geschreven is door Sharmila.
Riyaz Akhtar, ik zal je laten zien dat het een leugen is dat Bouterse geen lafaard is. Lees goed voordat je mij ook van grappenmakerij beschuldigt.
1. Ik zal maar een zeer recent voorbeeld aanhalen. Bouterse laat eerst een wetswijziging inzake de geldtransactiekantoren sturen naar alle actoren. Achteraf bleek dat hij een scenario klaar had liggen om tijdens de behandeling van die wetswijziging in De Nationale Assemblee, een compleet andere wet door de strot te duwen. Hij heeft iedereen in de maling genomen, op een lafhartige wijze.
2. De Bankiersvereniging was, net als alle andere betrokken actoren, compleet verrast door deze nieuwe wet. Naar aanleiding hiervan heeft de bankiersvereniging een gesprek gehad met president Bouterse. Het doel van dat gesprek was om Bouterse ervan te overtuigen om de nieuwe “Valutawet” niet te ondertekenen. Tijdens dat gesprek zei Bouterse tegen de Bankiersvereniging, dat hij in overweging zal nemen of hij de nieuwe wet wel of niet zal ondertekenen. Toen Bouterse die uitspraak deed, had hij die wet reeds ondertekend. Hij heeft de Bankiersvereniging in de maling genomen met zijn laffe daad en uitspraak.
3. Hij heeft nimmer het woord willen voeren op een plek waar hij weerwoord zou kunnen krijgen. Zo is hij altijd gedokt voor de rechter, wetende dat hij kritische vragen zal krijgen van de rechter. Hij had wel het hoogste woord op de berm, de plek waar hij geen weerwoord krijgt, de plek die een broeinest is van Sharmila’s en Riyazzen. Toen Bouterse zag dat hoger beroep en de persoonlijke gang naar de rechtbank zijn laatste redmiddel was, is hij wel naar de rechtbank gegaan, maar hij had dan wel fysieke ondersteuning nodig van duizenden mensen. Toen hij de 15 mensen op 8 december 1982 berechtte, hadden die ter dood veroordeelden geen enkele steun, geen enkel proces; zij waren zelfs weerloos en hadden geen weerwoord. Toen Bouterse zelf berecht werd, wilde hij wel steun van duizenden mensen en wilde hij wel weerwoord. Dat is pas laf zijn.
4. Hij is bang om te verschijnen in het parlement, want daar zal hij weerwoord krijgen en daar wordt hij door minimaal drie heren opgewacht: Belfort, Gajadien en Jogi. Toen Bouterse onverwachts een bolwassing kreeg van Belfort, vertrok hij met de staart tussen de benen uit het parlement, om vervolgens niet meer terug te komen. Buiten het parlement heeft hij wel het hoogste woord, maar in het parlement durft hij niet eens te komen.
5. Ongewapende en totaal onmachtige mensen heeft hij volgens het vonnis van de rechter, laten doodschieten op 8 december 1982. Hij gaf wel anderen de schuld ervan.
6. Hij heeft alleen zijn eigen zoon (Meriba) gratie verleend, maar zonen van anderen mochten wel hun straf volledig uitzitten.
7. Volgens Robert van Trikt wist Bouterse meer over de herkomst van de Chotelal-dollars. Bouterse zei dat de valuta kasreserve van de banken/burgers veilig was, maar aan de andere kant verstrekte hij een deel van die kasreserve aan Chotelal. Vervolgens liet hij burgers hun eigen dollars kopen bij Chotelal.
8. Toen hij de dollars van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IDB) eenmaal in handen had, zei hij tegen de IDB dat hij zich niet meer zal houden aan de voorwaarden van de IDB; maar daarvoor sprak hij wel andere taal tegen de IDB en maakte allerlei beloften naar de IDB toe.
9. Voor de verkiezingen paaide hij de kiezers met kinderen, met een project naschoolse opvang. Na de verkiezingen schafte hij dat project af. Op deze lafhartige manier is Bouterse aan die vele zetels gekomen, waarover Riyaz Akhtar het heeft.
10. Voor de verkiezingen zei hij dat economische vooruitzichten van het land goed waren. Direct na de verkiezingen zei hij dat economische vooruitzichten van het land slecht waren. De verhoogde AOW en kinderbijslag, waarmee hij de kiezers voor de gek heeft gehouden voor de verkiezingen, waren na de verkiezingen minder waard dan voor de verhoging. Door deze laffe misleiding is hij aan die zetels gekomen.
Genoeg zo, Riyaz?
Volgens Riyaz Akhtar worden de belangrijke sectoren in het land beheerst door aanhangers van de oppositie, zoals de gezondheidszorg (Vereniging van Medici in Suriname), het onderwijs, de cambio’s (prijzen van producten in winkels etc.) en niet te vergeten de rechterlijke macht. De regering zou gechanteerd worden door deze sectoren, waardoor de wisselkoers hoger werd. Ik denk dat hij de wisselkoers bedoelt, want volgens hem hebben niet alleen “vraag en aanbod” een invloed op de wisselkoers, maar ook de eerder aangehaalde chantage naar de regering toe. Dit lijkt op een borrelpraat.
Het zijn niet de medici die zorg moeten dragen voor medicijnen. Dus de medici kunnen nimmer verantwoordelijk zijn voor schaarste aan medicijnen. Het is niet het onderwijsveld dat zorg moet dragen voor leermiddelen. Er zijn diverse rechterlijke uitspraken geweest in het voordeel van de NDP, maar in dat geval moesten wij de rechtstaat respecteren; toen waren het goede rechters. Hij wil doen overkomen alsof deze sectoren medeverantwoordelijk zijn voor de hoge wisselkoers. Sinds wanneer hebben deze sectoren het spel van “vraag een aanbod” beïnvloed? Riyaz Akhtar heeft dit spel van “vraag en aanbod” duidelijk niet begrepen, dus hij kan terug naar de eerste klas van de muloschool.
Hij probeert heel mooi zand in de ogen te strooien door anderen de schuld van de wisselkoersstijging te geven. Het feit dat de wisselkoers in juni 2010 al begon te stijgen, heeft niets te maken met de uitspraken van Ram Sardjoe. Het heeft te maken met de onrust op de kapitaalmarkt, vanwege het historisch bewezen financieel wanbeleid van Bouterse en de NDP. Iedereen ging uit vrees zijn SRD omzetten in valuta, waardoor de vraag naar valuta groter werd dan het aanbod. Door die grote vraag begon de wisselkoers te stijgen in juni 2010.
De schrijver denkt een punt te hebben door heer Ram Sardjoe in zijn stuk te bespreken, maar dat heeft hij niet. Dat internet blijft een wonderlijk fenomeen. Onbegrijpelijk dat mensen zich zo kunnen laten gaan. Ik kan u tal van voorbeelden geven (niet enkel hier) waar onderbuikjes van NDP-adepten leeg moeten. Met het toetsenbord in de aanslag tovert men de meest ranzige en beledigende teksten uit dit toetsenbord, daarvan is men zich bewust.
Bouterse geen lafaard? Dat is gebrek aan historisch besef.
Marcel van Ommeren
marcel.van.ommeren.123@gmail.com