Donald Trump heeft Black Lives Matters, de protestbeweging tegen anti-zwart politiegeweld, ‘inherent racistisch’ genoemd. Alsof de eis dat ook de Afrikaans- Amerikaanse mensen recht op leven hebben in strijd is met het recht op leven van witte mensen. Alsof recht op leven eisen voor ook de zwarte medeburgers, vragen om een raciaal privilege is. Trump zet de wereld op zijn kop! Zijn white supremacist aanhangers demonstreerden in zijn geest onder het motto ‘All Lives Matters’ tegen de huidige renaissance van de burgerrechtenbeweging.
Trump, de Amerikaanse Mussolini, zette militair geweld in tegen de vreedzame Black Lives Matters-demonstratie voor het Witte Huis. De president misbruikte zijn macht en schond de mensenrechten en de constitutionele vrijheid van meningsuiting en samenkomen om je mening aan de regering kenbaar te maken. Marine generaal James Mattis, voormalig minister van defensie onder de huidige president, vergeleek in The Atlantic de ‘verdeel- en heerspolitiek’ van Trump met die van de nazi’s.
Etno-negationist
In zijn ingezonden stuk Black Lives Matters? All Lives Matters! schaarde Ahmad Jhawnie zich met het argument van de demagogie achter de Trumpiaanse ‘All Lives Matters’ beweging.
Volgens hem ‘blijkt zonneklaar dat er geen sprake is van structureel racisme.’ Zijn negationisme, ontkenning van structureel anti-zwart racisme, gold ook het politiegeweld: ‘Uit onderzoek (? HD) blijkt dat blanke agenten eerder geweld gebruiken tegen blanke criminelen dan tegen zwarten uit angst te worden beschuldigd van discriminatie.’
Jhawnie verraadt zijn anti-zwart racisme door politiegeweld tegen zwarten te vergelijken met politiegeweld tegen witte criminelen, en niet met politiegeweld tegen witten. Terwijl de walgelijke politiemoord op George Floyd voor de ogen van de wereld het existentiële probleem van de Amerikaanse rechtsstaat op onmiskenbare wijze heeft gedemonstreerd: stelselmatig worden onschuldige zwarte burgers straffeloos door de politie als criminelen behandeld en worden zij anno 2020 nog steeds slachtoffer van lynching, nu met de knie in de nek. Het is niet toevallig dat de naam van George Floyd in het artikel van onze tropische etno-negationist in het geheel niet voorkomt!
Misdrijven tegen de menselijkheid
Kennelijk in het besef van zijn informatief en argumentatief tekort greep Jhawnie naar de cliché tactiek van geleend gezag. Hij citeerde selfserving uit de Talmud, de Koran en het essay Decembermoorden, misdrijven tegen de menselijkheid van Theo Para (‘pseudoniem van de arts Henry Does’). Als Jhawnie zijn anti-zwart oogkleppen had afgedaan, dan zou hij hebben kunnen begrijpen dat de delictsomschrijving misdrijven tegen de menselijkheid zich uitstekend leent om de historische misdrijven tegen de inheemse en zwarte volkeren van de Verenigde Staten te onderzoeken, begrijpen en te bestraffen.
Misdrijven tegen de menselijkheid zijn door de staat uitgevoerde en/of gefaciliteerde ernstige misdrijven als slavernij, foltering en moord, uitgevoerd tegen leden van bepaalde bevolkingsgroepen. Mensen worden slachtoffer van discriminatoir geweld, niet om wat zij hebben gedaan, maar om wie zij zijn. De gewelddadige kolonisatie, de racistische slavernij, de raciale segregatie, de sociaal-economische uitsluiting en de cultuur van straffeloosheid hebben de Amerikaanse staat opgescheept met een reusachtige morele schuld, die moet worden ingelost. Staten kennen historische continuïteit, verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid.
Onderzoek naar de historische en actuele koloniale en raciale misdrijven, al dan niet via onafhankelijke waarheidscommissies, is noodzakelijk. Excuses voor de genocide en slavernij zijn onvermijdelijk. Nationaal eerherstel voor de slachtoffers en verzetsstrijders tegen kolonialisme, slavernij en segregatie moet worden uitgebreid en verdiept. Het geschiedonderwijs moet worden bevrijd van wit superiotiteitsdenken en negationisme en worden verwetenschappelijkt met ook de feiten en waarheid over de schaduwzijden van het Amerikaanse experiment.
Herstelbetalingen, onder meer in de vorm van grootscheepse educatieve en sociaal-economische investeringen ten dienste van de gemeenschappen die slachtoffer van kolonialisme, slavernij, segregatie en sociaal-economische discriminatie zijn geweest (zijn). Radicale belastinghervormingen moeten de op historisch onrecht en discriminatoire uitbuiting gebaseerde extreme sociale ongelijkheid aanpakken.
Beëindiging van de cultuur van straffeloosheid in wetgeving en rechtshandhaving zijn onmisbaar. (Institutionele) discriminatie mag niet meer onbestraft blijven, niet door straffeloosheid worden uitgelokt. Aan de criminalisering van de zwarte bevolking, inclusief massincarceration, waaraan cynisch dik wordt verdiend, moet een eind worden gemaakt. Een etnocentrische rechtsstaat is een contradictio in terminus, omdat het in essentie stoelt op rechtsongelijkheid. En zoals de demonstranten wereldwijd nu roepen: ‘No Justice, No Peace!’. Ik voeg daar aan toe, no peace, no justice.
Henry Does
Sociaal geneeskundige en publicist