De eerste regering-Bouterse kwam op 12 augustus 2010 aan de macht. De toenmalige oppositie, zowel binnen als buiten het parlement mokt en mort, maar het niveau daarvan, bleef binnen de perken van goed fatsoen. Op 12 augustus 2015 trad de regering-Bouterse/Adhin in zwaar economisch weer aan. Uitgezette beleidsdoelen werden voornamelijk met zowel binnen- als buitenlandse leningen gefinancierd. De ontwikkeling van Suriname ging niettemin op alle fronten door.
Er worden verwijtbare ernstige fouten gemaakt door sommigen binnen en buiten de regeringen- Bouterse I en II en daarmee wordt naar veler oordeel, te laconiek omgegaan. Feit blijft echter, dat met veel vallen en opstaan, de significante ontwikkeling van Suriname, gestaag voortgaat.
De regering-Bouterse/Adhin ondergaat valuta en high tech aanvallen. Door de vele koersmanipulaties van VHP-gelieërden, geraakt de economie in een dieper slob en vindt dat zijn weerslag in de steeds meer stijgende winkelprijzen.
Voornamelijk dit gegeven heeft, zoals op 25 mei 2020 is gebleken, voor de NDP en met name de president, electoraal dodelijke effecten gesorteerd. In de opmaat naar de voornoemde verkiezingen, ontwikkelt de binnen- en buitenparlementaire oppositie protesten die hun weerga in Suriname niet kennen.
De leugen en het bedrog regeren op hoog niveau en de geest van het arme volk, wordt verder met gif bedwelmd, zodat het adagium “Weg met Bouta” langzaam postvat in de psyché van dat soort mens. Grove beledigingen aan het adres van de president, de regering, de NDP en haar leden, het kent maat noch fatsoen. Mensen worden voor ratten uitgemaakt en het ressentiment steekt levensgevaarlijk manifest de kop op.
Bij dit alles reageert het NDP-smaldeel, inclusief de regering en de president, gelaten en is er nauwelijks weerwoord, laat staan barbaarse onbeschaafdheid. Het fatsoen en de mores blijven zelfs onder die omstandigheden fideel in takt.
Hoe anders is de situatie in Suriname tegenwoordig, na 25 mei 2020, ten nadele veranderd. Met name de VHP en haar achterban zijn overgegaan op de modus, agressie, provocatie, intimidatie en ongebreidelde bedreigingen en naakt openlijk racisme jegens niet gladharigen.
Critici van de op handen zijnde coalitieregering, worden publiekelijk bedreigd en mensen in hun privé domein geïntimideerd, dan wel met doodsbedreigingen door de VHP-stoottroepen gebeld.
Wat een schril contrast met de afgelopen tien jaar toen de NDP en haar aanhang, de scheldkanonnades en beledigingen gedwee over hun kant lieten gaan. De beschaving bleef in takt.
Deze gevaarlijke tendensen voorspellen weinig goeds voor hetgeen Suriname, zeker na 12 augustus aanstaande te wachten staat. Immers, wanneer een bepaald volksdeel zich na een niet eens eclatante verkiezingsoverwinning, de eigenaren van de Republiek Suriname zijn gaan wanen en openlijk over een Hindostaanse dominantie retireren, dan zijn wij als geheel op een dergelijk laag hellend vlak afgedaald, dat de ingrediënten voor een burgeroorlog in de lucht zijn komen te hangen.
Democratische rechten, zoals bijvoorbeeld het recht op vrije meningsuiting, willen door primitieve racisten onder druk worden geplaatst. Dit nu reeds gecreëerd spanningsveld voorspelt weinig goeds voor de toekomst, zeker wanneer men in acht neemt dat door autoriteiten van VHP-huize, onevenredig veel Hindostanen, vergunningen voor het dragen van vuurwapens hebben gekregen en dat moordtuig ook inderdaad met zich meedragen.
Om deze reden ook, bestaat er in het illegale circuit een waar leger aan wapendragers dat niet op SegeChan lijken. En wanneer in deze tijdspanne, aangiften van slachtoffers van terreur, door Justitie en Politie worden gefrustreerd, dan is het hek helemaal van dam.
Roy de Miranda