Als een leider van een politieke partij bij twee verkiezingen achterelkaar zwaar teleurgesteld heeft, dan hoort hij zelf de handdoek in de ring te gooien. Helaas is dit niet de traditie in Suriname en dat is heel erg jammer. Maar hopeloos is de situatie het allerminst, want de partij kan nog altijd besluiten om hem de laan uit te sturen. Alsof de twee beroerde verkiezingsresultaten van de NPS niet genoeg zijn, bewijst Gregory Rusland dat hij geen haartje beter is dan de traditionele Surinaamse politici. Hij draagt iemand voor om minister van Onderwijs te worden die een leek is en dat doet hij omdat hij het bloed wel kan drinken van Ivan Fernald, de onderwijsspecialist binnen de partij.
Shanti Venetiaan, de dochter van de voormalige NPS-leider, Ronald Venetiaan, passeert hij met een onverschilligheid om u tegen te zeggen, ondanks het feit dat heel veel mensen op haar gestemd hebben en zij als minister van Onderwijs een veel betere keuze zou zijn dan de mevrouw die Gregory Rusland door de strot van de partij wenst te duwen. Haar vader was jaren minister bij dat departement en zij zit ook in de sector. Maar Gregory Rusland moet niets hebben van Shanti Venetiaan, want haar vader, Ronald Venetiaan had Fernald voorgedragen als zijn opvolger. De bitterheid die dat bij Gregory Rusland veroorzaakt heeft, is nog steeds niet verdampt.
Gelukkig kunnen we vaststellen dat de NPS-achterban niet lijdelijk toeziet hoe deze politieke dilettant de partij naar de schroothoop begeleidt; er is hevige weerstand. Mevrouw Nadia Becker heeft in niet mis te verstane bewoordingen in ABC Actueel van gisteren haar afkeuring over het voornemen van Gregory Rusland kenbaar gemaakt.
De kritiek van Arnold Kruisland was een olympisch schot in de roos. Kruisland stelt het magere resultaat van de NPS bij de laatst gehouden verkiezingen toe te schrijven is aan de beroerde samenstelling van de kandidatenlijst. Gregory Rusland heeft iedereen binnen zijn partij die electoraal tot de verbeelding spreekt, buiten de lijst gehouden en dacht dat hij met de nutteloze persberichten die hij al tien jaar produceert waarin gesteld wordt dat de NPS er klaar voor is, voldoende zijn, om succes te oogsten bij de verkiezingen van 25 mei, dus kon hij die mensen met meer electorale aantrekkingskracht buiten de deur houden. De NDP verloor tien zetels en als de NPS, die een alternatief zou moeten zijn voor de kiezers die de boevenpartij verlaten hebben, slechts een zetelwinst boekt, dan kan dat niet anders worden geïnterpreteerd dan dat Gregory Rusland een testimonium paupertatis heeft afgegeven, een bewijs van incompetentie.
Dat Gregory Rusland ongeschikt is om de NPS te leiden, wist ik al na enkele weken nadat hij gekozen werd tot partijleider. Ik belde hem op en adviseerde hem een wetenschappelijk onderzoek te laten uitvoeren naar de redenen van de personen die vroeger op de NPS stemden, maar bij de verkiezingen van 2005 en 2010 hun heil bij de NDP zijn gaan zoeken. De centrale vraag bij dat onderzoek zou moeten zijn: waarom hebben jullie de partij de rug toegekeerd. Als je als nieuwe leider die informatie niet hebt, zal je nooit weten wat je moet doen om hen weer huiswaarts te laten terugkeren. Zijn botte reactie was dat hij pas voorzitter van de partij was geworden en dat mensen redelijkerwijs niet van hem mochten verwachten dat hij in een wip en een zucht historisch gegroeide fouten zal kunnen herstellen.
Daarna heb ik hem tijdens een lezing in het SPA-gebouw wederom opgeroepen zijn excuses tijdens een massameeting aan te bieden aan de teleurgestelde ex-NPS’ers voor de fouten die de partij gemaakt heeft en die geleid hebben tot hun vertrek, maar ook dit advies sloeg hij in de wind, want zijn redenering kwam erop neer dat hij geen excuses zal aanbieden voor fouten die niet door hem gemaakt zijn. Voor mij als psycholoog was dit het bewijs dat de man politiek een dilettant is. Nu hij van mening is dat hij zijn incompetentie niet langer hoeft te verbergen, denk ik dat de tijd aangebroken is om hem te dwingen op te stappen. Iedere politieke partij die een leider tolereert, die aan een angstneurose lijdt en daarom zich zoveel mogelijk laat omringen door jaknikkers, hoort orde op zaken te stellen.
In het geval van Gregory Rusland moeten de NPS’ers laten zien dat ze ballen hebben. Laten ze het na om hem weg te sturen, dan dragen ze allemaal de schuld dat deze partij ten grave gedragen wordt. Wordt hij weggestuurd, dan weet de volgende leider dat hem ook hetzelfde te wachten staat als hij zijn persoonlijke belangen boven die van de partij stelt. Het electoraat heeft op 25 mei genadeloos afgerekend met de boeven van de NDP; het is nu de taak van de NPS-aanhang om zijn huidige leider, Gregory Rusland, de weg naar de deur te wijzen.
Julian With