Hoezeer heel want dringende zaken de aandacht en commentaren behoefden in de afgelopen tien jaar, hebben we gezien hoe sommige mediawerkers, columnisten en anderen om de pot of de hete brei draaien of totaal ontwijken. De zware gewelddadige criminaliteit schijnt politiek geaccepteerd te zijn na de snelle presentatie van cijfers uit andere landen in de regio. Al zouden de vergelijkingen fout zijn naar omstandigheden. Het lijkt geen issue meer, vermoedelijk ook niet voor deze nieuwe regering. Hoe staat het met de waarschuwende voorlichting naar het volk toe? Immers, inbrekers en overvallers passen hun strategie ook aan, slaan zelfs toe tijdens de avondklok of gewoon overdag bij overrompeling.
Staan we als natie wel voldoende stil bij het traumatisch leed dat ettelijke malen groter is dan de schade? Hoe vaak moeten we bidden om bescherming in het gezegende Suriname waar het goede wordt weggedrukt en normverlaging wordt toegepast? Laten we de politieke zegeningen nimmer vergeten die de regering-Bouterse-2 voor onze natie heeft bewerkstelligd. De financieel economische puinhoop is heel erg, maar duidelijk is dat Bouterse daar totaal geen spijt van heeft als hoofdverantwoordelijke.
Als wij conform onze religie zulke politici niet gaan laten vervolgen en berechten, dan zullen we nooit in staat zijn corrupte criminele regeerders langdurig op te sluiten zoals in vele andere landen met vaste hand en wil, wel mogelijk is. Men heeft zich op criminele wijze verrijkt ten koste van het volk /de staat, maar slaagt men er met behulp van sommige media en vele adviseurs in de aandacht af te leiden. Van alle rechtschapen regeerders wordt verwacht dat men het volk niet misleid door vals spel en geheime afspraken. Met topcriminelen in of buiten de politiek sluiten we geen akkoord. “Justice is not negotiable.” Recht en Waarheid maken vrij, verkondigen de grote godsdiensten. Maar hoe nauw nemen we het daarmee?
Interessant is de stelling religie in dienst van de politiek, waaraan een ingezonden artikel werd gewijd door Kwalliehoesein en echtgenote, waarin de grote Moskee in Turkije met name de Hagia Sophia een politieke overwinning zou zijn geweest voor de Turkse president Erdogan dankzij de Islam. Laat het verhaal en verpakte conclusies terzijde in de blijdschap dat de voormalige kathedraal en het museum als moskee terug is. Daar moeten we erg blij om zijn. Maar aangetekend moet worden dat het niet om een orthodoxe kathedraal ging (dat kan niet), maar een prachtig kolossaal kerkgebouw van de orthodoxe christelijke gemeente. De orthodoxe christelijke godsdienst zien we in Polen, Griekenland, de Baltische Staten en Rusland.
De familie Kwalliehoesein zou geen Kwalliehoesein zijn als men haar haat tegen het huidige bewind van India niet zou spuien. Die Babri moskee van de moslimgelovigen wordt op een andere locatie herbouwd. Het is echt niet puur een politieke overwinning voor de premier van India dankzij de hindoe-religie. Het is een jarenlange slepende rechtszaak geweest waarbij het Indiase Hooggerechtshof na heel veel onderzoek een goed vonnis uitsprak.
In het geval van de moskee in Turkije was er geen rechtszaak aan de basis. Voor sommige Srananmans, aanhangers en achterkleinzoon van Jinnah is dat geval nog een pain in the ass. Zijn pen spuwt vuur als Kwallie Jinnah die het mondiaal achtenswaardige India in beschouwing neemt. India staat niet te boek als een terreurstaat, maar als staat die met vaste hand een redelijk einde wil brengen aan de vele interne en externe dreigingen door terroristen. Maar in welke landen is het bloeddorstig religieus extremisme wel in dienst van de politiek? Welke terreurgroepen hebben gezworen eens het Vaticaan te zullen vernietigen?
Andere landen met hun specifieke problemen zullen die zelf moeten oplossen. Wij in Suriname met een kleine bevolking modderen voort na 45 jaar staatkundige onafhankelijkheid waarvan wij tien jaar van China als neokolonie afhankelijk zijn dankzij Bouterse en zijn kliek, die de eenheid en voortgang afpakten door verdeel en heers, zonder weerga. Wat een legacy laat de man achter? Wat heeft hij in zijn karma bagagezak?
Tot slot, we vergeten niet het misbruik van het Christendom “in naam van de Here” door bisschop Meye ten behoeve van de partijpolitiek. Ook de politieke apostelen Karel en André riepen op de Here om hulp te vragen, maar waren tegelijk bezig de duivel in stand te helpen houden. Welke politici haalden God te onpas erbij om hun geloofwaardigheid te helpen onderstrepen? Dat moet nu eens ophouden. Bouterse heeft vele keren het volk opgeroepen om te bidden om het land te redden, terwijl de staatskas met zijn medeweten beroofd werd en bijna totale ontreddering veroorzaakte. How about that, Kwalliehoesein?
Maltie Jagnanan