Ondanks het feit dat veel politieke partijen er tegenwoordig alles aan doen om etnische politiekvoering van zich af te schudden, valt het juist op dat vicepresident (vp) Ronnie Brunswijk er geen gras over laat groeien om de etnische snaar te bespelen. Dit keer onder het mom van het bundelen. Brunswijk vergeet dat de bundeling al heeft plaatsgevonden de afgelopen verkiezing en dat hij nu voor de tweede keer de kans krijgt om het binnenland uit haar achterstandspositie te halen. Het is overduidelijk dat de nieuwe vp van Suriname zich niet bezighoudt met de grote problemen die wij in Suriname ervaren, maar eerder denkt aan zijn eigen belang. Brunswijk wil namelijk over vijf jaar president van Suriname worden.
Tijdens de beëdiging van Brunswijk als voorzitter van De Nationale Assemblee (DNA) hebben wij langdurig mogen aanhoren hoe het eindelijk een marron was gelukt om voorzitter van het parlement te worden. Geen moment zijn er oplossingsmodellen voor de grote sociale en economische problemen, die elke bevolkingsgroep in Suriname voelt, aan de orde geweest. Het enige dat telde was dat de beeltenis van Ronnie Brunswijk tussen alle andere foto’s van de voorgaande DNA-voorzitters kwam te hangen. Amper een week later werd de ABOP-voorzitter, ondanks veel kritiek vanwege zijn omstreden verleden, tot vicepresident benoemd. We hoorden allemaal dat een marron het toch maar weer had gepresteerd om deze belangrijke positie in te vullen.
Tijdens de ‘grantangi online massameeting’ van de ABOP afgelopen week, kreeg Suriname weer te horen hoe mooi het was dat een marron het zo ver heeft geschopt en dat alle marronpartijen en personen met Afrikaanse roots zich massaal achter deze leider moeten scharen. Brunswijk vergat voor het gemak dat hij vicepresident voor álle Surinamers is en nu eindelijk een keer beleid moet gaan maken. Het woord inheemsen werd nog net genoemd. Toen zijn naam in beeld kwam als zijne excellentie vicepresident Ronnie Brunswijk, vroeg hij de regie om het onderschrift nogmaals te tonen en maande het publiek overenthousiast aan tot bijval.
Hoe mooi zou het zijn als Brunswijk tijdens deze persconferentie met een herstelplan voor Marowijne op de proppen was gekomen? Hoe hij bijvoorbeeld de oliepalmindustrie nieuw leven in wil blazen om de werkgelegenheid in het district een boost te geven. Het was immers deze zelfde Brunswijk die tijdens de binnenlandse oorlog medeverantwoordelijk was voor de vernietiging van deze bloeiende industrie. We herinneren ons allemaal de periode van economische groei die Moengo heeft gehad voor de binnenlandse oorlog. Waarom heeft de ABOP – die pretendeert over visie en veel deskundigen te beschikken – geen herstelplan gelanceerd hoe de economische activiteit in Moengo weer op gang te brengen? Denk hierbij aan onderwijs, landbouw, podosiriproductie, houtverwerking, levensmiddelenindustrie of (kunst)toerisme.
Albina ligt pal aan de eurogrens en het is belangrijk voor Suriname om valuta te verdienen. Waarom heeft de ABOP nog geen initiatiefplan gelanceerd om te onderzoeken wat de behoeften van de Fransen zijn, zodat er bedrijven in Albina opgezet worden om zo euro’s te verdienen? Denk hierbij aan de textiel- en entertainmentindustrie, veeteelt en visserij en de agrarische en voedselindustrie. Maar ook de veiligheid en leefbaarheid in Albina en omstreken is een issue dat herhaaldelijk niet aan de orde komt.
Het bruto binnenlands product (bbp) van Frans-Guyana bedraagt volgens de laatst bekende cijfers circa 5.2 miljard US-dollar. Als Suriname maar twee procent van het bbp van de Frans-Guyanezen zou kunnen verdienen middels industrialisatie aan de eurogrens, levert dat onze economie jaarlijks US$ 105 miljoen op. Het bbp van Frankrijk zelf van US$ 2700 miljard laten we voor het gemak achterwege.
Het is geen geheim dat Brunswijk grote belangen heeft in de goudsector. Hij en zijn entourage laten geen moment onbenut om te laten zien hoe aanzienlijk rijk men is. Hier komt het proces van de uitgave van concessies ook onder de loep, bijvoorbeeld als we kijken naar de Brownsberg. Hoe mooi zou het zijn als deze zelfde Brunswijk een strategie zou uitzetten om het binnenland ervan te overtuigen dat hij daadwerkelijk met hun belang bezig is, en alles zal doen om het kwikgebruik te reduceren en de veiligheid in deze gebieden terug te brengen. Maar ook hoe met het aanwezige goud en hout in het binnenland valuta voor de staat Suriname verdiend zal worden. Echter is Brunswijk constant bezig ‘geschiedenis’ te schrijven.
Hierbij worden alle activisten en protestpartijen die de afgelopen verkiezingen geen zetels hebben behaald, opgeroepen om zich ongeacht ras, etniciteit en verschillen te bundelen om de BV Suriname professioneel en deskundig te gaan besturen en welvaart voor elke bevolkingsgroep in het land te realiseren. We zijn moe van 45 jaar oude patronagepolitiekvoering en we moeten Suriname een beter alternatief bieden. Ons land moet eindelijk door professionele managers en goed ontwikkelde personen bestuurd worden.
Peter M. Wolff
petermartinwolff@outlook.com