Het beledigen, bekritiseren etc. van elkanders geloof was nooit van geen enkel tijdperk. De Islam is heel duidelijk in deze en de profeet Mohammad (s.a.w.) heeft dit verboden voor de gehele mensheid. Waarom doen mensen dit dan nog? Wanneer het mensbeeld in het menszijn van een bepaalde persoon onvoldoende is gecultiveerd, dan mag je zeker dergelijke mensonwaardige gedragingen en praktijken verwachten. Het is dus belangrijk voor elk mens om haar/zijn psyche continue te beschermen tegen vervuilde negatieve invloeden enerzijds en anderzijds tegelijk deze psyche ook te voeden met spiritueel constructieve verheffende elementen en concepten.
Wanneer in een geciviliseerde, geordende samenleving bepaalde individuen c.q. groeperingen het gedrag vertonen dat mensonterend is, dan is het in eerste aanleg de taak van de zittende regering (uitvoerende macht) om direct en resoluut dit te stoppen. Wanneer een regering om haar moverende redenen dit niet doet, dan zegt het ook veel over desbetreffende regering… Vooral, wanneer het een regering betreft die het ‘bromtji djari’ gedachtegoed predikt. Toen Zijne Excellentie de vicepresident van de Republiek Suriname zich beledigd voelde, heeft u president Chan Santokhi al het mogelijke binnen uw vermogen gedaan om dit ‘recht’ te trekken. Tot de dag van vandaag weet ik niet waarover het ging en wat recht getrokken is. Maar goed, het zal maar aan mij liggen. Terzijde.
Nu wordt een religieuze groep, de totale hindoegemeenschap in Suriname en de internationale hindoegemeenschap, vernederd, maar de president noch de vicepresident zeggen er iets van. De vicepresident van Suriname, Zijne Excellentie Ronnie Brunswijk, weet nu als geen ander wat beledigen betekent, omdat hij vindt dat hij was beledigd door een cartoonist. Hij had toen duidelijk gezegd dat wij allemaal Surinamers zijn en elkaar niet moeten beledigen. Waarom horen wij u nu niet Zijne Excellentie vicepresident Brunswijk?
Zijn onze hindoebroeders en zusters geen Surinamers? Ik weiger toe te geven aan het ietwat dwangmatig, hardnekkig gefluister dat Zijne Excellentie de huidige vicepresident van Suriname niets zegt, omdat het in deze niet om marrons c.q. het binnenland gaat. Immers, de vicepresident heeft zelf gezegd dat hij er voor alle Surinamers is.
De Nationale Assemblee (DNA) van Suriname (wetgevende macht) is gekozen door het volk van Suriname. Zij zou dus in feite de gevoelens, problemen en verwachtingen van het volk het best moeten begrijpen en als zodanig kunnen vertalen in waarneembare veranderingen in die samenleving. Helaas (voor mij zoals altijd ) heeft de volksvertegenwoordiging ook in deze niets van zich laten horen bij de belediging van de hindoe religieuze stroming in Suriname. Het overgrote deel van de leden van DNA had zich bij zijn installatie als lid van DNA laten bijstaan door een geestelijke (ook door pandits). Nu er sprake is van religieuze polarisatie in de Surinaamse gemeenschap horen wij niets van deze, door geestelijken beëdigde, volksvertegenwoordigers. Nog steeds ben ik zoekende, waarom de toenmalige president Desi Bouterse De Nationale Assemblee vergeleken had met een poppenkast…
De weleerwaarde heer pandit Nitin Jagbandhan, secretaris van de Sanatan Dharm Maha Sabha Suriname, heeft deze kwestie getoetst en beoordeeld als godslastering en heeft dienovereenkomstig zelfs een aangifte gedaan bij de politie. Hij heeft helder en duidelijk de wetsproducten aangegeven welke in deze een rol spelen. Voor ons als stichting Al Ummah United een duidelijk signaal om deze kwestie te ondersteunen, zodat onze ‘bromtji djari’ niet in gevaar komt. De Surinaamse gemeenschap wacht nog steeds op een reactie van een integere jurist, het Openbaar Ministerie en de procureur-generaal (rechterlijke macht).
De denominatie religieuze groepering in Suriname heeft heel veel huiswerk of misschien ook niet …! Religie is vrede en vrede verbindt. Wanneer een religieuze groep in Suriname op laffe wijze is aangevallen en wij niets hebben gehoord van geen enkele imaam, pater, bisschop, pandit (met uitzondering van pandit Nitin Jagbandhan) etc., dan mogen wij terecht met recht stellen dat er iets fundamenteels, structureels fout gaat bij deze denominatie. De IRIS (Interreligieuze Raad in Suriname) die in deze ook niets heeft gezegd, mag gerust gaan brainstormen over haar bestaansrecht op papier. De naam IRIS is zeker geflatteerd als men slechts enkel en alleen een keer in het jaar bij elkaar komt om te praten over religies in Suriname.
Ook de andere maatschappelijke groeperingen hebben hun afkeuring over deze verfoeilijke daad niet geuit. De vraag aan hun: waarom? Bestaat de afdeling Erediensten van het ministerie van Binnenlandse Zaken (Biza) nog? Het is dus niet zo moeilijk om te begrijpen waarom Suriname nu in bijna alle constructieve categorieën terechtgekomen is in de klasse ‘default’.
Het zeggen dat Suriname een ‘bromtji djari’ is, maakt haar nog niet tot de ‘bromtji djari’ waarover wij graag dromen. Door continue anderen na te apen die zeggen dat wij een ‘bromtji djari’ zijn, zonder invulling en uitvoering hieraan te willen geven, zal in de praktijk als slechts een heel vernuftig inzetbaar politiek instrument worden ingezet. Helaas zijn dergelijke zaken onvermijdelijk, wanneer je apenzaken gaat bespreken (in plaats van strategieën ontwikkelen c.q. inzetten tegen het moreel ethisch faillissement dat wij heden ten dage moeten aanschouwen als erfenis van jarenlang ongebreideld desastreus gevoerde beleid in onder andere moreel ethisch opzicht) op het allerhoogste niveau van het landsbestuur en dit niet eens wil overlaten aan de oppasser van de dierentuin Paramaribo Zoo.
Tja, had de heer Stef Blok, de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, toch wel een punt toen hij destijds Suriname een ‘failed state’ had genoemd? Ik verwijs in deze naar mijn artikel: Stef Blok “failed state” door Islamitische telescoop in Dagblad Suriname van 26 juli 2018. “Vanwege onder andere de etnische opdeling van het land … ?” ‘Fi Sabilallah’.
N. Walie Taus
Stichting Al Ummah United
Islamic Community Development Foundation Suriname