Er zijn al berichtgevingen dat het probleem is opgelost. Waarom is er gewacht tot het moment dat alles stillag? Eerder was ook aangegeven dat het probleem was opgelost toch? (Zie artikel de Ware Tijd: “Er zijn al berichtgevingen dat het probleem is opgelost. Waarom is er gewacht tot het moment dat alles stillag? Eerder was ook aangegeven dat het probleem was opgelost toch? (Zie artikel de Ware Tijd: “Dialyseleverancier eist achterstallige betaling” d.d. 07-10-2020). Of is dit alles wederom een zoveelste leugen of bedachte kolder?
Dat de deskundigheid, expertise en bovenal de helikopterview voor het leiden van het ministerie van Volksgezondheid en het overzien van gezondheids- en zorgproblematieken zwaar onderschat wordt, blijkt uit de achtereenvolgende blunders die gemaakt worden en waarvan de corrigerende en correctieve maatregelen ook steeds uitblijven. De huidige problemen in de zorg zijn niet hetzelfde als paracetamol en/of een hoestdrankje voorschrijven aan een patiënt, maar omvatten veel meer en beogen zeker meer capaciteit, competenties, kennis, kunde en kader! Prestatie-indicatoren kunnen op het ogenblik bij verre na niet gesteld worden, laat staan het controleren op het behalen van deze!
“Een batterij aan deskundigheid” blijkt zeer zwak te zijn om in staat te zijn te prioritiseren en problemen op te lossen. Zo blijkt dat de ernst van het dialyseprobleem en het aantal toenemende nierpatiënten met zowel de sociaal-maatschappelijke als financiële druk niet boven op de agenda staan van het bevoegde gezag. Alhoewel de aantallen drastisch blijven toenemen en daarmee gepaard de technische issues en tekortkomingen, wordt er niet op een structurele wijze gekeken naar modaliteiten om zaken anders aan te pakken.
Capabele technocraten worden steeds uit dit half tot niet functionerend systeem weggewerkt en met hun verdwijnen ook de juiste ideologieën en een adequate aanpak. Natuurlijk versnellen de lichtgelovigen, halve deskundigen, pseudowetenschappers, loyalisten dit proces door onrecht te ondersteunen en ook nog te rechtvaardigen.
Er wordt niet geschroomd om over lijken te gaan als gevolg van verkeerde keuzen, doelend op een stukje valse prestige. Ook al zou dat een leugen zijn waarop voortgeborduurd kan worden. Dit getuigt niet alleen van onkunde en machtsdronkenheid, maar bovenal een gebrek aan het empathisch vermogen dat eenieder dient te hebben in de gezondheidswereld.
Om precies te zijn, verkeren heden 300 dialysepatiënten in levensgevaar, omdat zij aan hun lot zijn overgelaten, als gevolg van een leugen die gebruikt werd om meerdere leugens te verbergen. Het Nationaal Dialyse Centrum staat vandaag stil. Patiënten kunnen niet gedialyseerd worden, vanwege het ontbreken van dialysaat, als gevolg van achterstallige betalingen aan de leverancier. Er wordt eerst een argument gebruikt dat het verschuldigd bedrag op een verkeerde rekening is gestort, vervolgens komt de leverancier uit met een verklaring dat het vereiste minimumbedrag niet is gestort. En daar in het midden staan de patiënten en de familieleden toe te kijken, hoe hun leven en het leven van de dierbaren, die totaal afhankelijk zijn van de machine, nu gewoon op het spel staat als gevolg van het niet kunnen inzien van de ernst van de situatie door de autoriteiten.
Hoe kon dit niet voorkomen worden? Er is meteen bij het aantreden van het bevoegde gezag gealarmeerd. Nou kan er 100 keer worden aangegeven dat schulden zijn overgenomen van de vorige regering, maar binnen 100 en meer dagen geniet het kunnen anticiperen op een probleem dat mensenlevens in gevaar brengt toch een hogere prioriteit dan alle andere zaken en bijzaken? Bij de 99ste keer moest er toch al een oplossing zijn bedacht? Met vingerwijzingen worden er geen problemen opgelost! Waarom steeds afstevenen op verkeerde keuzen en beleidsinzichten?
Dat er eerder al extremiteiten zijn geweest, zelfs mensenlevens zijn verloren, als gevolg van onnozele en ondoordachte handelingen door het bevoegde gezag in het district Nickerie, is ook niet aan het licht gekomen. De durf om zaken recht te trekken op een daarvoor correcte en transparante manier is weggenomen en wordt overheerst door broodvrees en de vrees om de slachtoffers positie te krijgen, aangezien diegene die de waarheid spreekt, steeds de hoogste tol moet betalen.
Zo werd ook een functionerend transplantatieprogramma kapotgemaakt. Bovenal werden er ook onterechte beschuldigingen geuit en gebruikt om dit te doen om zodoende anderen te accommoderen. Hetzelfde werk wordt opnieuw gedaan in een ander ziekenhuis. Dat ook vanwege persoonlijke redenen omdat één van de nieuwe leden het niet kan vinden met één van de toppers van het ziekenhuis, waar dit programma al goed was uitgezet. Dit alles wordt door de autoriteiten beaamd en ook nog verder gestimuleerd.
Vandaag is het 300 en als dit probleem niet bepaald met urgentie wordt afgehandeld, praten wij over een stuk of 800 patiënten die dit wanbeleid niet zullen overleven. Een zeer kwetsbare groep, die dagelijks vecht om in leven te blijven, ook al bekend zijn met het lot van hun leven, wordt op dit moment in de steek gelaten. De 2.000 aankomende patiënten mogen het alvast weten dat zij door deze wegen heen zullen moeten en voor hun geen andere dan het uitzitten van een bizar traject te wachten staat!
Het ministerie van Volksgezondheid is niet te vergelijken met dat van Openbare Werken. Een weg kun je nog rehabiliteren, maar mensenlevens kunnen wij niet terugkrijgen, dierbaren kunnen wij niet terughalen!
Hoelang zal deze fata morgana gekoesterd en geaccepteerd worden en is een nationale ramp wel überhaupt te voorkomen?
Drs. Priya S. Gopalrai, MSc. MHE