De onbeheersbare koersfluctuaties, de verhoging op de governmenttake en daarmede de brandstofprijzen zorgen ervoor dat het leven in Suriname maandelijks, wekelijks en voor velen dagelijks duurder wordt. Uit cijfers van het Algemeen Bureau voor de Statistiek blijkt dat in vergelijking met de maanden september, oktober en november vorig jaar, dit jaar de inflatie 45,1 procent, 54,1 procent en 56,4 procent bedroeg. Vele burgers kunnen met moeite noodzakelijke boodschappen doen en nutsvoorzieningen permitteren met het meer dan 50 procent gedevalueerde salaris.
Intussen is de regering-Santokhi/Brunswijk afspraken aan het finaliseren met het IMF, welke eist dat de subsidies op de nutsvoorzieningen afgeschaft worden met als gevolg een opwaartse prijsspiraal. Daarnaast is ook al aangekondigd dat de belastingen verhoogd zullen worden, welke de koopkracht van de consument verder zal doen dalen met alle nare gevolgen voor de welvaart van een individu in het bijzonder en de gemeenschap in het algemeen.
Onbegrijpelijk in economisch ruimste zin is dan de aankondiging van de maatregel van de minister van Financiën die volgens hem zal resulteren in prijsdalingen met 20 procent. De minister heeft importeurs van basisgoederen belooft in aanmerking te doen komen van goedkope dollars met als mogelijk gevolg een prijsdaling van 20 procent. Vanwaar zal plotseling voldaan worden aan de vraag van US-dollars om de importen te kunnen dekken? Of dit ook een plan is dat straks in de diepvries zal belanden zoals de Vision 2030 plan, waarop de verkiezingscampagne was gebaseerd, zal in de toekomst blijken.
Voor dit moment lijkt het niet meer dan een plan ten faveure van partijloyalisten die tegelijkertijd importeurs zijn. De consumentenprijs wordt bepaald door tal van factoren, welke een samenhangend geheel vormt en de economie in stand houdt. Om prijzen van goederen te doen dalen, is het tegemoetkomen van de importeurs, een druppel op de hete plaat. Immers, met verhoogde belastingen en brandstofprijzen, wordt de kostprijs ook al beïnvloed.
Het zou van meer kunde getuigen als de minister concrete plannen presenteert, waaruit zou blijken hoe de prijzen zullen dalen. Elke dag weer een nieuw plan presenteren, welke volgende dag verworpen wordt, geeft alleen maar aan dat de regering niet beschikt over de gewenste deskundigheid en kader om uit de economische problemen te geraken.
De totale bevolking kijkt uit naar de vele beloftes die zijn gedaan tijdens de verkiezingscampagne, waarvan tot heden geen spoor van te zien is. Integendeel wordt de Surinamer elke dag weer geconfronteerd met diverse verhogingen. En terwijl de bevolking elke dag weer inlevert, komt de regering wekelijks met nieuwe plannen welke gauw verdampen en in de werkelijkheid juist het omgekeerde wordt gedaan.
Zo ook waar de regering met veel tamtam had aangekondigd dat overtollige euro’s bij de FED ingewisseld zou worden voor US-dollars. Uiteindelijk bleek dat hele verhaal een leugen te zijn. De euro’s zijn gewoon bij een cambio in Miami gewisseld. Dit is weer een concreet voorbeeld hoe deze regering het volk voor de gek houdt en misleidt. Deze maatregel is ook van korte duur en zal niet lang standhouden. Alweer een dode mus waarmee het volk blij wordt gemaakt.
In elk geval is het meer dan duidelijk dat de nu bijna zes maanden zittende regering weinig tot geen daadkracht heeft om Suriname tot grotere hoogte te brengen. De vele ondoordachte maatregelen zijn niet in afstemming met de armoedegrens, waardoor de middenklasse nu al aan het vervagen is. Suriname is terug in de tijd waar een handje vol familie en vrienden kunnen genieten van het land van honing en melk. De rest zal het maar moeten doen met de kruimels.
Hanisha Jairam MBA