Afgelopen week is met groot nieuws naar buiten gebracht dat de Surinaamse regering met haar tovenaar-adviseurs rondom november aanstaande een Diasporabank en fonds zal hebben gerealiseerd. Alle nuchtere Surinamers hebben gelachen en hun schouders opgehaald over deze wederom grootspraak van de Surinaamse regering. Want iedereen weet nu al dat deze bank en fonds maar een doel heeft, namelijk het spekken van de portemonnee van een paar mensen. Rara van wie!
Het mag wederom fake news (sprookje) genoemd worden. Nu worden zaken als compliance en Nederlandse bankwetgeving genoemd om rechtmatigheid te staven. Toch frappant? Vrijwel alle sectoren in het land; gezondheidszorg, ouderenzorg, jeugd en kindzorg, onderwijs, mensenrechten, economie, landbouw, mijnbouw etc. etc. staan diep onder water. De compliance en kwaliteitstoetsen worden niet in deze sectoren toegepast en tot ontwikkeling gebracht. Deze sectoren moeten het HUMAN (BEING) CAPITAL van het land, de ware rijkdom, zijn.
Een goed en behoorlijk bestuur van een zichzelf respecterend land zou zijn trots moeten zoeken in opbouw en versterking daarvan. Maar nee, het waterhoofd van de regering met een staats(water)hoofd manifesteren zich als kampioen geldverspillers. Geld wat toebehoort aan het volk en zijn opbouw. Jammer genoeg is het volk zo lamlendig en ziek-gegeten dat het ook zijn handje ophoudt en uitkijkt naar een volgende voedselpakket.
Surispora heeft in zijn korte bestaan al diverse voorstellen gedaan voor kenniscentra in Suriname. Voor landbouw, gezondheid, maatschappelijke vraagstukken (nu in onderzoek bij een grote Nederlandse welzijnskennisinstelling), maar ook industrialisatie (olie- en goudindustrie). Het gaat moeizaam, omdat de beoogde Surinaamse counterparts – wederom – nog niet zover zijn. Waarom? Omdat de Surinaamse regering dit vraagstuk niet agendeert als cruciaal nationaal belang. Het hoogste kennisniveau manifesteert zich via de lokale dagbladen. Triest!
Surispora heeft contact gezocht met de Anton de Kom Universiteit van Suriname voor de aanpak van diabetes die Suriname verscheurd. Antwoord: we weten het niet, we kunnen het niet. We geven les uit boeken en als studenten dat kunnen reproduceren halen ze een diploma. Enig praktisch toepasselijk onderzoek en daaruit uitvoeringsconcepten ontwikkelen en implementeren is: boi oeno sabi. Surispora is ervan overtuigd dat als Suriname kennishulp vraagt aan Nederland hier 100 procent steun voor komt. Maar de Surinaamse regering wil geld om de bodemloze put nog dieper te maken.
Surispora daagt de Surinaamse regering uit om aan te geven welk geld er nodig is voor een sectorale opbouw van het land. En welk geld nu niet gevonden kan worden in Suriname. Misschien een drastisch beperking van ambtenaren? Misschien de landbouwproductie opschroeven (Europa schreeuwt om tropisch fruit). Misschien het regeringswagenpark vervangen door (brom)fietsen? Misschien een duurzaam nationaal gezondheidsprogramma? Misschien meer mensen aan het werk en minder sociale bijstand?
Hoe gezonder het volk, hoe minder kosten voor (jeugd, ouderen) zorg? Misschien meer belastingen heffen? Misschien de consumptie-import drastisch beperken? We moeten niet dromen alsof Suriname Nederland, Amerika of Dubai is. Dat zijn we niet en gaan we niet worden. We moeten dromen vanzelf doen, trots op eigen waardevolle producten, prachtig natuurschoon en hoe worden we slimmer en wijzer. Niet bedriegen, niet manipuleren, niet voortdurend zoeken naar voordeel.
Stop het waanidee van een Diasporabank en fonds, en zorg voor eigen sterke en betrouwbare lokale banken en verdienmodellen. Alles begint met sterke en duurzame kennisbanken, voor allerlei sectoren. Onderwijs, onderwijs en onderwijs. Ooit waren er in Suriname geweldige scholen en opleidingsinstituten, die de basis waren van veel goed opgeleide Diaspora. Trots op die tijd!
De laatste 30 jaar is deze kennis afgebroken door een stel plastic leiders. Die hebben eten, drinken, stelen en roven tot nationale sport gemaakt. Hoe diep kunnen we vallen? Suriname moet op alle niveaus de kennis en kunde gaan injecteren. Het kennisniveau in Suriname overstijgt in algemene zin niet een mulodiploma uit de jaren zestig en zeventig. Ja, ja en al die rechters, advocaten en ingenieurs dan? Ja, wat doen deze mensen dan aan het grote kennis- en rechtsverval in Suriname? Niets, want ze zijn lui, ook vervallen in de Surinaamse mentaliteit.
De mentaliteit van snel en makkelijk geld verdienen en vooral voor jezelf zorgen. De grootste klap in het gezicht van kennis-dragend Suriname was de recente uitspraak van de president: Ik zoek mensen met een Nederlands paspoort (Diaspora) voor cruciale functies en posten in Suriname, maar ik kan ze niet betalen want ik heb geen euro’s. Dit is wel een hele zure swalanya.
Surispora
Kamal Ramkalup, Nerish Kalpoe en Anand Jharap