Als inheemse vrouw heb ik de afgelopen vijf jaar in mijn carrière, actief geparticipeerd in de politiek en daarvoor als maatschappelijke ondersteuner in verschillende organisaties mijn bijdrage geleverd. Eerlijkheid gebied mij echter te onderkennen dat ik nog nooit eerder heb meegemaakt wat ik nu ervaar.
Op 16 juli 2020 doet een rechtse regering haar intrede, waarbij het kapitalistisch denken domineert ten einde de economische crisis te beteugelen. In mijn perceptie laten de huidige leiders van dit land zich voornamelijk leiden door financiële motieven zonder in voldoende mate rekening te houden met de sociale aspecten van de samenleving, maar in het bijzonder van de inheemsen- en marrongemeenschappen. Eerbied voor de democratie wordt terzijde geschoven waarbij participatie en betrokkenheid van de gehele samenleving de kernwaarden zouden moeten vormen bij de ontwikkeling van ons geliefd Suriname.
De regering-Santokhi schuwt transparantie en ontwijkt haar verantwoordelijkheden. De huidige beleidsvoering verwijst alle corruptieve gevallen naar een doofpot, denk maar aan de Blitzz-affaire, de vele chartervluchten vanuit Haïti die nog steeds niet door het Openbaar Ministerie onderzocht kunnen worden, de besteding van SRD 100 miljoen door het ministerie van Openbare Werken in maar liefst drie weken en ga zo maar door.
Voorts merken we hoe De Nationale Assemblée (DNA) haar invloed en haar betekenis als voorhoede van de democratie, systematisch aan het verliezen is. De controlerende taak van het hoogste orgaan van de Staat die ingevolge de Grondwet van Suriname aan haar is toebedeeld, is aan het vervagen en er wordt niet van de regering geëist om vragen op een adequate manier te beantwoorden en verantwoording af te leggen.
Binnen een jaar regering-Santhoki zijn er besluiten genomen die verregaande gevolgen hebben gehad en nog zullen hebben voor de leef- en woongebieden van de inheemsen en marrons.
1. Op de elementaire sociale voorzieningen kunnen de inheemsen niet zo zeer meer rekenen.
2. Besluiten zijn genomen om een investeringsmaatschappij op te zetten genaamd New Surfin NV en later SNFI NV, om het land toegankelijker te maken voor lokale c.q. buitenlandse investeerders, zonder een gedegen plan hoe de inheemsen en marrongemeenschappen erbij te betrekken.
3. Uitspraken gedaan om de inheemsen gezamenlijk naar een hoger stuk land te verhuizen vanwege de enorme wateroverlast problematiek die de dorpen teistert.
4. Het concipiëren van de wet Collectieve Rechten voor Inheemse en Tribale Volken, zonder participatie van voornoemde gemeenschappen. Tevens de behandeling van de wijziging Decreet Uitgifte Domeingrond in de komende dagen die funest zal zijn voor het binnenland.
5. De toegankelijkheid tot goede gezondheidszorg wordt steeds meer beperkt door de intrekking van de bazokaarten, het terugsturen van de Cubaanse artsen, onvoldoende aandacht te schenken aan de openbare gezondheidszorg en alternatieve geneesmethoden in de dorpsgemeenschappen om COVID-19 adequaat aan te pakken.
6. Het isoleren van de gemeenschappen door (bewust) niet te werken aan goede infrastructuur in het binnenland.
7. De grote achterstanden in het onderwijsproces in het binnenland, die steeds groter dreigen te worden door het niet tijdig heropstarten van het onderwijs alsmede de oneigenlijke toeëigening c.q. verdwijning van de 1000 tablets die bestemd waren voor leerlingen in het binnenland.
8. Vergroting van de armoede als gevolg van de toenemende werkloosheid, isolatie, hoge kosten van basisgoederen, voedselonzekerheid en het wegvallen van klein ondernemerschap.
Het is jammer te moeten concluderen dat de dreigingen waarmee inheemsen te kampen hebben niet in boeken staat geschreven, maar het besef is groter geworden dat helaas ook in Suriname deze doelgroep het slachtoffer is geworden van het groeiende kapitalisme na 16 juli 2020.
De belofte van de regering-Santokhi om Suriname een sterke economische groei te garanderen, door middel van het exploiteren van onze bossen en natuurlijke hulpbronnen, staat haaks tegenover de 94 procent bosdekking die ook een toekomst kan bieden voor economische groei en duurzame ontwikkeling zonder het te exploiteren. Het is derhalve de verantwoordelijkheid van elke rechtgeaarde Surinamer om samen met de eerste bewoners van ons land, strijd te leveren tegen de achteruitgang van de inheemsen.
Inheemsen, wij staan voor een grotere uitdaging dan voorheen. Het bewustzijn moet drastisch toenemen dat onze cultuur en identiteit de basis vormen voor de verdere ontwikkeling, welvaart en welzijn van onszelf.
‘Kari’na emamyry wytory’, de woon- en leefwijze van de Inheemse mens!!!
Ik wens alle Surinamers, maar in het bijzonder de Inheemse broeders en zusters een bezinningsvolle Dag der Inheemsen toe.
Jennifer Vreedzaam
Lid van De Nationale Assemblée