Een leider dient in dienst te staan van God, de wereld en de medemens. Welzijn en welvaart voor allen horen daarbij. In onze samenleving constateren wij momenteel echter ongenoegen dat leidt tot onrust. De recente protestdemonstraties zijn – los van verschillende motieven tot deelname – uitingen van ontevredenheid over het gevoerde beleid van de afgelopen twee regeringsjaren. Wanneer de meest wijze koning Salomo aangeeft dat rechtvaardigheid een volk verheft en dat zonde hetzelfde volk te schande maakt (Spreuken 14 vers 34), dan kunnen we mede op basis hiervan, het beleid van onze regeerders onder de loep nemen.
Rechtvaardigheid betekent in het verband van de samenleving dat gelijke gevallen gelijk behandeld moeten worden. Dat er geen sprake mag zijn van voorkeursbehandeling bij onder andere uitgifte van grond, het benoemingsbeleid of verstrekken van vergunningen of concessies. Onze grondwet geeft in hoofdstuk V concreet de grondrechten van alle burgers aan. In essentie komt het erop neer, dat alle burgers op gelijke wijze behandeld dienen te worden. In dit kader is rechtvaardigheid dat elke Surinamer tot zijn of haar recht moet komen en dat er een eerlijke verdeling van staatsmiddelen plaatsvindt.
Het volk wordt volgens Koning Salomo – en ik ga hierin met hem mee – verhoogd, wanneer dat gebeurt. Helaas wordt het tegengestelde in de vorm van oneerlijkheid, zelfgerichtheid, arrogantie, steeds meer manifest. Salomo geeft aan dat het volk zo (lees: onze natie) te schande wordt gezet. Waar goed bestuur de norm behoort te zijn, merken we helaas dat nepotisme, corruptie en zelfs racisme de kop opsteken. Wanneer onrecht en ongerechtigheid om ons heen grijpen, dan zijn dat signalen dat rechtvaardigheid ver te zoeken is.
Bij gebrek aan bereidheid om kritische geluiden aan te horen, volgen daarop misstappen en uitglijpartijen, die zich mogelijk zullen herhalen. In de afgelopen periode is mede hierdoor een exodus van kostbaar kader ontstaan. Een substantieel aantal verpleegkundigen, medische specialisten, maar ook onderwijsgevenden verlaten ons land voor een beter bestaan ergens anders. De zorg komt daardoor zwaar onder druk te staan. De noodkreet van kinderartsen enkele maanden geleden is nog steeds valide.
Criminaliteit neemt vormen aan die onacceptabel zijn. Deze negatieve praktijken zijn niet slechts gericht op weerloze burgers, maar ook op bedrijven en zelfs de overheid moeten het ontgelden. De recente reçu schandalen op het ministerie van Financiën en Planning maken de ongerustheid bij de samenleving groter. Het lijkt alsof de onderwereld (informele krachten) onze formele overheid buiten spel dreigen te zetten. Krachtige handhaving van de openbare orde is van groot belang. Absolute voorwaarde hierbij is een doelmatig politioneel- en een justitieel apparaat die bereid zijn onder alle omstandigheden de wetten van ons land te handhaven.
De noodkreet van gezinnen mag niet genegeerd worden. De uitdaging om een normaal gezin van het nodige te voorzien wordt steeds groter. De kosten van levensonderhoud kunnen niet worden bijgebeend door gezinnen met een modaal inkomen. Het gezin is een belangrijke steunpilaar van de samenleving en mag daarom niet in een verwaarloosde positie terechtkomen.
Het recht op goed onderwijs is eveneens vervat in de grondwet, waarbij de overheid in samenwerking met andere organisaties faciliteert. Hoewel het belang van goed onderwijs vaker wordt onderstreept, is stagnatie bij het ter beschikking stellen van de middelen vaker het geval. Vooral de Federatie van Instellingen van Bijzonder Onderwijs in Suriname (FIBOS) heeft hieronder te lijden.
Op de regering wordt daarom een beroep gedaan, beter leiderschap te tonen en een moreel rechtvaardig beleid zicht- en tastbaar te maken. Wanneer het goede voorbeeld gegeven wordt en het beleid daadwerkelijk gericht zal zijn op welzijn en welvaart voor allen, dan zal dat bij burgers, bevrediging van het rechtvaardigheidsgevoel tot gevolg hebben. Deze benadering zal aanstekelijk werken en bijdragen aan een gezonde samenleving.
Een grondige evaluatie aan van het gevoerde beleid is zeer aan te bevelen. Dat vraagt om moed en een kwetsbare opstelling, die echter noodzakelijk zijn om het tij te keren. Bij kritische zelfreflectie kan dit proces zich in versnelt tempo voltrekken en kunnen hieruit alternatieven voortkomen.
Aan alle burgers die betrokken zijn bij de protesten wordt gevraagd, om hun ongenoegen op vreedzame wijze kenbaar te maken. Suriname is niet gebaat bij chaos en destructief gedrag. “Wi mu seti kondre bun,” onder leiding van De Bron van alle Wijsheid is een opdracht die wij allen hebben gekregen.
Praeses, Ds. Desiré Peerwijk