Nu Marie Levens, de minister van Onderwijs, ook onder druk is komen te staan, lijkt ook dit ministerie de klus kwijt te raken. Zero integraal beleid, dus zero verbetering en zero toekomst. En dus zakt de hele onderwijssector van Suriname steeds verder weg in een dieper dal. Het onderwijs lijkt Suriname niets meer waard te zijn.
Ook hier slaat de systeemrot toe, alles is verouderd en helemaal kapotgemaakt, uitgehold, zodat de jeugd klaargestoomd kan worden om de Narco-Staat te blijven bemensen. Ooit een topsysteem, nu zwaar verloederd. En de onderwijzer moet het doen met een hongerloon.
Men beseft onvoldoende; zonder onderwijzer geen onderwijs en dus complete ‘verdomming’ en verarming, en dus afhankelijk blijven bedelen bij de politici. Zo wordt het volk ingepakt!
Er zijn nu onvoldoende wiskunde, natuurkunde en scheikunde docenten, het onderwijssysteem loopt leeg op de exacte vakken. Dit betekent heel eenvoudig dat er geen basis is voor ingenieurs en andere exacte wetenschapsdeskundigen die straks ingezet kunnen worden in de Oil en Gas business. Complete brain loss.
Nadat er baby’s overlijden, onder andere als gevolg van mismanagement in de gezondheidszorg en vooral snurk-gedrag, lijkt uw geboren/gezonde baby straks ook geen goed onderwijs meer gegund te zijn, brain dead. Dus los van het feit dat een leven niets meer waard lijk te zijn in Suriname, is het onderwijs voor levenden ook niets meer waard.
Het is duidelijk, ook het Surinaams onderwijssysteem is nu in diepe crisis, zo huppelt men van crisis naar crisis terwijl het dream team, blijft dromen van Subai!
Hoe gaat Suriname en de bevolking van Suriname in hemelsnaam meeprofiteren van de Oil en Gas boom die eraan komt als het onderwijssysteem niet wordt verbeterd en gemoderniseerd?
Wat weten we wel, wat hebben we?
Professor Henry Ori (ambassadeur voor Suriname in Frankrijk), heeft in zijn oratie met als titel “Wat is het onderwijs ons werkelijk waard?” reeds diepgaand stilgestaan bij de staat van de onderwijssector. Terwijl zijn oratie en zijn genoemde alarmbellen als een wake up call hadden moeten functioneren, lijkt niemand er iets van aangetrokken te hebben.
Professor Ori heeft ook een boek geschreven “Samen duurzaam onderwijs realiseren”, een diepgaande analyse van wat er beter kan in het onderwijs en moet en hoe men het zou kunnen operationaliseren. Surinamers lezen niet dus wederom geen tijd, aandacht en interesse voor deze inzichten.
Nu Marie Levens heeft aangegeven ouders inspraak te geven in hoe het verder moet met het Surinaams onderwijs, raad ik iedere ouder aan om zich te verdiepen in het werk van professor Ori. Iedereen op het ministerie van Onderwijs zou beide document tot zich moeten nemen. Ook Potros Santokhi zou de werken moeten bestuderen, desnoods in het vliegtuig op een van zijn buitenlandse trips.
Het is het overwegen waard en zeer raadzaam om een grote masterclass en forum te organiseren met bijvoorbeeld professor Ori als keynote spreken om wederom zijn oratie en boekwerk, eigenlijk zijn levenswerk, toegelicht te krijgen en samen met collega-experts op dit vlak in dialoog te gaan samen met ouders en leraren.
Het doel moet zijn om binnen drie maanden een goed beleidsdocument te produceren waarmee het Surinaams onderwijs gericht klaargestoomd kan worden voor de 21ste eeuw waarin Surinamers als volwaardig partner kunnen meedoen aan de Oil en Gas boom.
Conclusie
Leraar worden en blijven moet weer sexy, goed betaald en respectabel worden. Ik pleit ervoor dat de huidige onderwijssalarissen met 100 procent omhoog moeten evenals de salarissen in de gezondheidssector.
Suriname zou moeten inzien dat het onderwijssysteem alleen gedegen gemoderniseerd kan worden als men beseft dat Suriname een tweetalig onderwijssysteem moet hebben om in de 21ste eeuw te kunnen meedoen. Surinamers spreken al goed Engels. Wat belet ons dan om docenten exacte wetenschappen aan te trekken uit India? Laten we de Indiërs, de leden van de Indiase assemblee, de Lok Sabha, die nu Pom hebben geproefd, vragen of ze Suriname op korte termijn kunnen helpen aan docenten exacte wetenschappen. Laten we in Engelssprekende Afrikaanse landen naar Afrikaanse docenten op zoek gaan. De Filipijnen en Indonesië, ook allemaal mogelijkheden. Maar de docenten injectie is heel erg nodig, het liefst Engelssprekend.
Laat duidelijk zijn; een goed beleidsdocument afkomstig van het ministerie van Onderwijs waarin er geen ruimte is voor tweetalig onderwijs (Nederlands en Engels) in het complete onderwijssysteem, is het niet waard om te schrijven en lezen en zal de ontwikkeling die Suriname beoogd niet brengen.
Ouders, als u de toekomst van uw kind veilig wil stellen, doet u er goed aan om zich te verdiepen in de werken van professor Ori en collectief het initiatief te nemen om hier samen een opbouwende discussie over te voeren met als doel een beter onderwijssysteem waarin tweetaligheid centraal staat, geen plek is voor mediocriteit en alleen ruimte is voor excellentie!
Dr. Ashwin Ramcharan RO