Op een middag hoor je minister Raghoebarsing roepen dat het nu te lang duurt en dat de naam van Hoefdraad, van Van Trikt en van Adhin gezuiverd moet worden omdat:
– Hoefdraad: er is geen reden om het proces langer te laten duren want Interpol zegt dat het lijkt op een politieke afrekening en bovendien doen wij toch al geen moeite om de man op te sporen, dus libi a tori, libi a man.
– Van Trikt: wat deze man gedaan zou hebben is toch niks anders dan wat Santokhi met zijn vrouw, dochter, zoon en schoonvader al bewezen hebben, namelijk hun bevoordelen met werk en salaris. Van Trikt schakelde onder andere als governor zijn oud-collega en bureau in. Hij huurde in zonder aanbesteding maar wat is dat zo anders dan wat Santokhi doet. Hij huurt zijn dochter in zonder een openbare vacaturemelding. Dat is toch ook wat De Haan en Jessurun met Prenobe ook hebben gedaan, inhuren zonder aanbesteding en nota bene iemand met voorkennis. En notabene onder het toeziend oog van de president, minister van BIBIS, minister van TCT en nog meer. Dus sa na tori anders bij Van Trikt?
– Adhin: wat deze man aangewreven wordt blijkt een luchtbel te zijn want de camera is allang en breed terug, het werkt ook en wordt ook nog gebruikt. Waarom zijn wij bezig hem drie jaar lang te laten bengelen? Hij was verantwoordelijk voor wat zijn medewerkers met de camera deden? Wel Santokhi was niet verantwoordelijk voor wat Prenobe, De Haan en Jessurun onder zijn toeziend oog deden? Santokhi hield zich hoogstpersoonlijk met het dossier SLM bezig. Dus sa na a tori met Adhin anders?
Heel Suriname in paniek want dat was niet de bedoeling minister Raghoebarsing. Deze drie zijn “paarse ratten” en de bedoeling was dat wij ze zolang mogelijk moeten laten bengelen want wij moeten de ingezette misleidingen zolang mogelijk uitmelken. San e psa nanga yu stanga, vragen Surinamers zich af?
Plots is er gebeuk op de deur en minister Raghoebarsing wordt met een schrik wakker achter zijn bureau op kantoor, waar hij in slaap was gevallen na zijn middagmaaltijd. De secretaresse beukte op de deur want zij hoorde de minister hallucineren en maakte zich zorgen dat de minister nu ineens voor verkeerde mensen aan het pleiten was. Wat een opluchting voor velen in Suriname dat het alleen maar hallucinatie van Raghoebarsing was.
Verschrikt vraagt Raghoebarsing aan de secretaresse om de krant die zo mati mati is met De Haan te bellen zodat hij nu wel voor de juiste namen kan pleiten. Tegen de bevriende krant zegt hij dat hij vindt dat de naam van De Haan, Bissessur en Jessurun nu gezuiverd moet worden. De krant die zo trots is dat zij zo veel ervaring heeft vraagt geen moment wat nu zo veranderd is aan de situatie om te vinden dat de drie betrokkenen bij alle gedoe bij de SLM zo plots gerehabiliteerd moeten worden. Waarom zou de krant nu kritisch doen? Geen enkele reden voor want die drie zijn geen “paarse ratten” en bovendien is De Haan mati dus denkt de krant dan gaan wij klakkeloos opschrijven. Ach dat doen wij zo klakkeloos want de meeste Surinamers in Suriname zijn niet zo scherpzinnig en als ze dat zijn dan durven ze toch niet want onze mati’s bij het OM sturen hun squad op ze af en dan worden ze stil.
Waarom de drang bij Raghoebarsing?
De minister en de krant corrigeren elkaar niet want ze hebben dezelfde doelen namelijk alle “zwarte kanten” van deze regering moeten nu snel “wit geverfd worden”, want wij naderen de verlenging van de wedstrijd. De campagnestrategie is al begonnen. De president is driftig met uitdelen van koekjes en fopspenen van Nickerie tot Coronie tot Saramacca tot Wanica tot Paramaribo aan de gewone burgers.
De krant zal als futu boy van de president de sociale elite aan de fopspeen laten sabelen. Raghoebarsing zal de hindostanen die wat beter ontwikkeld zijn met viadoe lekker maken, want die hindostaanse elite wil geen goedkope snoep van omu Sneisi wenkri dus Raghoebarsing gaat een “sugar coated” verhaal maken om “poep als viadoe te verkopen” om zijn baasje te plezieren. En zo zijn de rollen verdeeld om het volk weer in te pakken.
Er is niks veranderd in het justitieel onderzoek en er is nog geen dossier openbaar gemaakt en toch vindt Raghoebarsing dat de naam van de drie gezuiverd moet worden? Da hoe dan? Er zijn toch geen enkele rationele argumenten te bedenken om nu plots de mensen te rehabiliteren. Wij weten niet eens wat de stand van het onderzoek is. De betrokkenen doen zelf ook geen moeite om helderheid te verschaffen. Twee van de drie probeerden zelfs te vluchten, eentje met succes.
Je vraagt je af waarom De Haan, Jessurun en Bissessur zelf niet aandringen op zuivering van hun naam. De Haan is gevlucht, er is dus geen verhoor geweest. Of toch wel? Zo ja, hoe dan? Waarom kan Bissessur die advocaat is, een top en kundige advocaat notabene want daarom was hij toch ingehuurd, niet zelf een verzoek doen bij het Openbaar Ministerie om zijn naam te zuiveren? Hij kan zelfs een kortgeding aanspannen toch? Misschien omdat hij een topadvocaat is die weet dat er nu nog geen grondslag is voor de zuivering van zijn naam, of misschien weet hij heel goed wat hij heeft gedaan. Bissessur kan samen met de twee anderen een kortgeding aanspannen voor een spoedige afwikkeling van het onderzoek toch, als ze zoveel last ondervinden?
Dus vreemd is het wel dat Raghoebarsing zich gaat inspannen terwijl de topadvocaat stil is.
Wat was er aan de hand bij de SLM
In alle dyugudyugu gaat men nu bijna vergeten wat er nu precies gebeurd was. Om het geheugen op te frissen en Raghoebarsing en die bevriende krant weer wakker te maken met een ijskoude Noordzee douche hierbij een overzicht. Lees dit artikel.
Rol Openbaar Ministerie
Het wordt nu, met alle vrijheden die VHP’ers zich aanmatigen, tijd dat de pg gaat laten zien dat zij geen ‘loopmeisje’ en ‘tasjesdrager’ is van Santokhi en dat haar huis niet vol gezaaid is met oranje give aways en olifanten beelden. Zij moet werken aan de schijn van belangenverstrengeling waarvan bijna – behalve VHP’ers – heel Suriname haar verdenkt. Zij moet nu de VHP’ers terugduwen die haar steeds tarten tenzij zij dat goed vindt, maar dan moet zij wel accepteren dat men haar blijft verdenken en verwijten.
Het wordt tijd dat de pg een persofficier aanstelt die de samenleving steeds informeert over de dossiers die zolang daar op tafel blijven liggen.
Tenslotte, met zo een OM waar veel schijn van belangenbehartiging aan hangt en een bemoeizuchtige president en minister met zaken van het OM stevent Suriname wel af naar een banana republiek waar burgers totaal geen respect zullen hebben voor de instituten. Dat roepen de instituten op zich af. Het wordt ook tijd om minister Raghoebarsing op de grillplaat te leggen want er is veel mis met zijn rol en bijdrage in Suriname.
Hikmat Mahawat Khan