De Surinaamse gemeenschap werd op zaterdag 23 december geconfronteerd met een zeer tragisch ongeval in de Puruguduvallen bij de oorsprong van de Marowijnerivier, nabij de samenvloeiing van de Lawa- en de Tapanahonyrivier. Bij dit ernstige ongeval zijn vier kinderen, allen meisjes uit een gezin, omgekomen door verdrinking. Inmiddels zijn op 25 december alle vier lichamen geborgen.
De Stichting A Marron Kompas betuigt haar medeleven aan de nabestaanden en wenst hen veel sterkte in deze zeer moeilijke en droevige dagen. De condoleance gaat in de eerste plaats uit naar het grootopperhoofd der Aucaners, het stamhoofd der Aluku’s, de gemeenschap van Maripasula aan de Lawarivier en de gemeenschappen van de dorpen Wan Finga en Mooitaki aan de Tapanahonyrivier. Daarnaast gaat de condoleance naar de totale marronstammen der Aucaners en Aluku’s. Moge de Allerhoogste en onze voorouders u allen kracht geven om deze moeilijke periode te doorstaan en verder te gaan met uw leven ter verheffing van land en volk.
Met dit zeer tragisch ongeval worden wij als land wederom met de feiten op de neus gedrukt dat het transport te water in het binnenland nog steeds op zeer gevaarlijke en primitieve wijze plaatsvindt, vanwege het feit dat geen van de drenkelingen een reddingsvest aanhad. Nota bene betreft dit een geregistreerde taxiboot, die de route regelmatig onderhoudt met toestemming en goedkeuring van de Franse autoriteiten.
De stichting kan zich daarom niet voorstellen dat zo’n boot niet is voorzien van reddingsvesten om het leven van passagiers te garanderen bij een eventueel ongeval op het water. Het is daarom zeer onverantwoordelijk en verwerpelijk om passagiers op een dergelijke wijze over de watervallen en stroomversnellingen te vervoeren, waarbij bij een eventueel ongeval hun leven niet gegarandeerd is.
De stichting vraagt daarom zeer dringend aan de Surinaamse en Franse autoriteiten om hun verantwoordelijkheden in deze te erkennen en te nemen, door een tweesporenbeleid te ontwikkelen en uit te voeren, waardoor herhaling van zo’n zeer tragisch ongeval onmogelijk wordt gemaakt en de plaatselijke gemeenschappen kunnen rekenen op verantwoordelijk en veilig riviertransport naar hun plaats van bestemming.
Op de eerste plaats moeten de overheden de bootslieden wettelijk verplichten om te allen tijde reddingsvesten in hun boten te hebben en de passagiers verplichten de reddingsvesten te dragen. Elke passagier die geen reddingsvest wil dragen, moet uit de boot gezet worden. Deze zaken moeten deel uitmaken van de uitgegeven vergunningsvoorwaarden.
Op de tweede plaats moeten de overheden de passagiers bewust maken van het belang van het dragen van reddingsvesten. Daarbij moet er zodanig bewustzijn bij de passagiers ontstaan dat zij boten vermijden die geen reddingsvesten aan boord hebben.
Het ontwikkelen van animatiefilms in de plaatselijke talen met voorbeelden van ongevallen met en zonder reddingsvesten zal zeker bijdragen aan het vergroten van het bewustzijn onder de plaatselijke gemeenschappen, waardoor zeer tragische ongevallen niet meer zullen plaatsvinden.
Uitkijkend naar de concrete effectieve acties van de autoriteiten, verblijft de stichting met een droevige kerstgroet.
De Stichting A Marron Kompas Suriname & Europa
Namens deze,
Leo Brunswijk, voorzitter Suriname
Eric Brunswijk, voorzitter Europa
Ruben Ravenberg, algemeen secretaris
