Onlangs werd de 1 juli-zwemmarathon gehouden. Het schijnt steeds lastiger te worden om deelnemers te interesseren mee te doen aan deze 18k race. Daarnaast moet sponsoring ook voorhanden liggen. Dit alles maakt de continuering ervan een grote klus.
Menigeen heeft als kind vroeger aan de Waterkant gestaan om zwemmers van deze bekende Open Water race te zien aankomen. Deelnemers kwamen van zwemverenigingen zoals de Dolfijn, Neptunes, Oase, de VOS en De Witte Lotus. Dat is anno 2019 nog steeds zo, maar van sommige clubs zijn ze te tellen op de vingers van één hand. Bij de 40ste zwemmarathon in 2014, een jubileumjaar met extra tintje, was er meer animo. In glorietijden waren er boven de honderd participanten. In 2016 ging het event helemaal niet door vanwege gebrek aan financiële middelen. Vrijdag bij de magere opkomst van de teach-out, werd in ieder geval duidelijk dat er wat aandachtspunten zijn. De Open Water Commissie van de Surinaamse Zwembond (SZB) zal daar serieus naar moeten kijken met enige ondersteuning van anderen.
Dat er nu drie Open Water activiteiten van de SZB zijn in vergelijking met jaren terug, zorgt ervoor dat zwemmers nu een keus maken aan welke ze mee zullen doen. Anno 2019, heeft de jeugd maar hebben zeker ook ouderen veel meer aanbod aan recreatiemogelijkheden. Stephanie Cheuk-Alam van de commissie vertelde dat in haar actieve zwemjaren er geen sprake was van kiezen of je meedoet aan die zwemmarathon. Het werd je verplicht door je coach. Nu blijken coaches en trainers hun pupillen niet automatisch te stimuleren om te participeren.
Enkele jaren geleden begon de sponsor toentertijd geldprijzen weg te geven. Dat is nu al enige tijd gestopt. De winnaar van de laatste zwemmarathon, Hendrik Powdar, geeft aan dat hij sowieso meedoet maar als er een prijzenpot is, dan is dat aantrekkelijk. Aangehaald werd dat de categorie Open Klasse altijd de meeste deelnemers heeft en met name de toppers. De leeftijdscategorieën trekken minder zwemmers en dit event organiseren kost tijd, energie en zeker geld. Men hield na een survey gehouden onder reguliere zwemmers, zijn hart vast of de zwemmarathon dit jaar wel voortgang zou vinden.
Erkend werd wel dat het schort aan de PR van de organisatie en dat ze niet zichtbaar zijn op sociale media. Verder zou men moeten bekijken hoe nieuwelingen aangetrokken kunnen worden en ze zouden helemaal niet alleen uit de bestaande zwemclubs hoeven te komen. Om te voorkomen dat er uitvallers tijdens de race zijn, is het misschien toch goed om de zwemtest weer te laten gebeuren in de Surinamerivier. Dan weten toekomstige kandidaten ook enigszins wat te verwachten, want in het zwembad zwemmen is totaal anders. Uit onervarenheid of zenuwachtigheid vielen ook dit jaar mensen uit. Daarnaast speelde het hebben van krampen sommigen ook parten. Het staat ook niet goed als mensen gewoon niet verschijnen aan de start. Zodoende had je nu wel 76 inschrijvingen, maar uiteindelijk behaalden maar 66 de Waterkant.
Wat bij de evaluatie ook steeds blijkt, is dat bootbegeleiders niet voor het oprapen zijn. Dit is een belangrijk aspect want het gaat zeker ook om het veiligheidsgevoel. Het wel of niet opvolgen van het reglement voor zowel bootbegeleiders als zwemmers is en blijft ook een noodzaak. De commissie zal zich de komende periode zeker buigen over de diverse aandachtspunten. In ieder geval kijkt een groep zwemmers nu al uit naar de 45ste editie in 2020.
Tanya Frijmersum