De Arend ondervond een paar tegenslagen tijdens zijn recente bezoek aan Guyana. Echter, de kersverse basketbalkampioen van Suriname overkwam ze en versloeg afgelopen weekend de Guyanese kampioen Ravens. Anders dan de eindscore van 74-58 doet vermoeden had het team uit Frimangron het zowel voor als tijdens de wedstrijd niet makkelijk. Op de eerste plaats kwam De Arend na een uitputtende reis van langer dan dertien uur aan op de locatie waar het zou verblijven.
De spelers en coach Humphrey Eendragt vertrokken daarna naar het National Gymnasium waar de wedstrijd afgewerkt zou worden, maar mochten tot hun verbazing het veld nog niet op. Net toen het duel tegen Ravens van start moest gaan, werd namelijk plotseling een jeugdwedstrijd ingelast.
“Wij konden daardoor geen gebruik maken van het veld. We konden niet eens opwarmen. Wij vonden dat het allemaal een manier was om het ons moeilijk te maken”, aldus Eendragt. De coach riep zijn spelers bij mekaar en drukte hen op het hart de tegenwerking als motivatie te gebruiken.
Het werkte, want De Arend nam al na de eerste tien minuten een 19-10 voorsprong en gaf die niet meer uit handen. Bij rust stond de Surinaamse kampioen met 41-30 voor, en hoewel Ravens in de derde periode een inhaalslag probeerde te maken, kwam de Guyanese kampioen niet dichterbij dan 47-55 voordat De Arend de voorsprong weer naar dubbele cijfers vergrootte.
Captain Emile La Rose nam De Arend op sleeptouw met 20 punten, terwijl Sven Tojo tien punten bijdroeg. Ravens, dat vorig jaar de inaugurele One Guyana Basketball Premier League won, moest het hebben van Nicolo Smith en Dominic Vicente, die elk 14 punten scoorden.
‘Organisatie teleurgesteld’
Eendragt was aangenaam verrast dat ook delen van het Guyanees publiek zijn spelers aanvuurden. “Emile La Rose maakte een actie en ik zag de hele tribune voor hem juichen, terwijl het Guyanezen waren”, aldus de coach.
Echter, de oefenmeester heeft het vermoeden dat de organisatie in Guyana niet zo blij was met de overwinning van De Arend op de Guyanese kampioen. “Ik heb ze niet meer gezien na de wedstrijd. Ze zijn ook niet meer bij ons in het hotel gekomen. Ze zouden ons uit eten brengen, maar ze hebben ons in de steek gelaten. Toen we vertrokken hebben ze ons ook niet meer uitgeleid. Dat vond ik wel minder.”
Eendragt kijkt desondanks positief terug op de trip naar Guyana. “Alles dat we hebben meegemaakt heeft dit team tot een hechtere eenheid gemaakt”, concludeert hij. “Het heeft de spelers ook als individu geleerd om te gaan met barrières die ze op hun levenspad kunnen tegenkomen.”
Het is overigens niet de eerste keer dat De Arend een bezoek brengt aan Guyana. De Guyanese nieuwssite Kaieteur News omschrijft de vereniging uit Frimangron als de Surinaamse club die Guyana in de jaren zestig en zeventig het meest heeft bezocht.
Voor het laatst was De Arend in 2016 in Guyana, een jaar nadat het team na 35 jaar weer kampioen van Suriname werd. Het team versloeg toen beide Guyanese clubs waartegen het uitkwam, respectievelijk Pacesetters en Colts.
La Rose maakte toen ook al deel uit van het team. Dat De Arend onlangs weer succesvol was in Guyana, is volgens de aanvoerder geen toeval. “Guyana heeft heel goede basketballers, dat hebben ze ons in 2018 bewezen,” verwijst hij naar de wedstrijd tijdens het Caribisch kampioenschap, waarin Suriname op eigen bodem van de westerburen verloor.
“Maar het feit dat wij nu daarheen gaan en, net als in 2016, opnieuw een van hun beste teams verslaan, bewijst dat ook het niveau van onze eigen Surinaamse basketballers hoog is.”