De bisschop van Paramaribo, Karel Choennie, heeft vandaag tijdens zijn jaarlijkse kerstmisviering in de St. Petrus Basiliek Kathedraal de mens opgeroepen om niet onvermoeibaar te raken. De bisschop van Paramaribo maakte een vergelijking met de vogel kolibrie die ondanks het probleem groot is, zijn of haar deel te doen om het probleem te helpen oplossen.
Er was eens een felle bosbrand. De vlammen sloegen om zich heen en verteerden alle dorpen in de omgeving. De mensen en alle dieren die dat maar konden, vluchtten weg. Verschrikt door de vlammenzee stonden ze allen te trillen, weer anderen waren moedeloos en verslagen. Terwijl het vuur verder bleef oprukken, was er een kolibrie die in de rivier dook en een druppeltje water nam en met alle macht boven de vlammen uitvloog en het druppeltje liet vallen. Vervolgens vloog de kolibrie opnieuw naar de rivier, dook naar beneden en nam opnieuw een druppeltje water. Vloog met alle kracht omhoog en liet zijn druppeltje in de vlammenzee vallen.
De andere dieren keken verbaasd naar de kolibrie. Onvermoeibaar was de kolibrie, terwijl alle dieren en ook de mensen verschrikt toekeken. Toen de kolibrie nog eens voorbij vloog om opnieuw een druppeltje water te halen vroeg een van de dieren. ‘Hey kolibrie, wat denk je dat je aan het doen bent? Denk je dat je de brand kan blussen?’ De kolibrie antwoordde: ‘Neen, maar ik doe mijn deel.’
Dit verhaal vertelde Monsieurs Lafont aan het einde van een tweedaagse conferentie over de Amazone in Guyana waar zij in een klein plaatsje, Lethem, als bisschoppen van de Guyana’s in dialoog waren met de inheemsen van dat land. Intens hadden zij gedurende twee dagen geluisterd naar de negen inheemse stammen die Guyana rijk is.
De problemen die naar voren kwamen, zijn ons niet onbekend. De verhalen van de Guyanese indianen verschillen niet van die van de negen andere Amazone-landen. Na twee dagen luisteren had iedereen wel het gevoel dat de problemen zo groot waren en dat wij als kleine landen en kleine volken geen enkele invloed kunnen uitoefenen en dat we net als de dieren in het bos angstig moeten toezien hoe de vlammen het bos verteren. Wij mensen zeggen vaak dat wij in ons eentje de wereld niet te kunnen veranderen. De Kerst is een verhaal dat zegt dat een kind de wereldgeschiedenis heeft kunnen veranderen,” meent de geestelijke. “Een goede daad kan de wereld veranderen.”
De inheemsen voelen de hete adem van wat Paus Franciscus noemt ‘de cultuur van de dood’. Een cultuur, waarbij de mens op een vernietigende wijze omgaat met de natuur. De inheemse gemeenschap stelde de vraag wat zij als klein volk kan doen om de milieuvervuiling te voorkomen. Na dit verhaal van de kolibrie had iedereen wel weer het gevoel dat er hoop is als iedereen zijn deel doet, zei de bisschop.